خلاصه

شکلی از تکیه گاه سقف که نیروی پشته سقف را از طریق بارگذاری محوری به اجزای مثلثی آن که در چین در زمان سلسله های سوئی (۵۸۱ پس از میلاد تا ۶۱۸ پس از میلاد) و تانگ (۶۱۸ پس از میلاد تا ۹۰۷ پس از میلاد) بالغ شده بودند، منتقل می کند. این سازه توجه محقق پیشگام معماری سنتی چینی لیانگ سیچنگ (۱۹۰۱ تا ۱۹۷۲) را به خود جلب کرد زیرا این سازه شباهت هایی به پشتیبان های سقف غربی داشت که بعدها در جهت خرپا مدرن توسعه یافت و نشان دهنده جاده ای بود که توسط آن طی نشده بود. معماری سنتی چینی لیانگ به ساختار به عنوان یک اشاره کرد چاشو. با این حال، در سال‌های پس از مرگ لیانگ، محققان این اصطلاح را به کار برده‌اند چاشو به طیف گسترده‌تری از اجزای زاویه‌دار موجود در مجموعه معماری چینی. با بررسی خواص ساختاری به جای اشکال مثلثی خارجی، طبقه بندی دقیق تری پیشنهاد می شود. روشن شدن ویژگی های منحصر به فرد چاشو در Sui-Tang، این مقاله نشان می دهد که چگونه ساختاری که در زمان سلسله Sui و تانگ به بلوغ رسیده بود، جایگزینی تدریجی تیر مورب را منعکس می کرد.زیلیانگ æ–œæ¢ ) تیرک توسط ستون و کراوات مشخصه چین (tailang æŠ¬æ¢ ) ساخت و ساز.