خلاصه

فرسودگی معماری زمانی اتفاق می‌افتد که ارزش ساختمان‌ها به دلایلی غیرمرتبط با یکپارچگی ساختاری آن‌ها، بلکه به دلیل عوامل خارجی، به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش می‌یابد. در نتیجه، ساختمان‌ها یا تخریب می‌شوند یا بازسازی می‌شوند، که تأثیر قابل‌توجهی بر محیط ساخته‌شده دارد: این امر منجر به افزایش قابل‌توجه در ضایعات ساخت‌وساز و تخریب می‌شود و ظاهر و میراث منظر ساخته شده را تغییر می‌دهد. ساختمان‌های اداری با توجه به طول عمر نسبتاً کوتاهی که دارند، به ویژه مستعد فرسودگی هستند. علیرغم وقوع آن در بروکسل، کهنگی در این زمینه به ندرت به روش علمی کامل مورد مطالعه قرار می گیرد.
در این پایان نامه، مفهوم منسوخ شدن برای اولین بار به طور عمیق برای یک منطقه اداری در شهر با تمرکز ویژه بر محله لئوپولد مورد مطالعه قرار گرفته است. این منطقه که در ابتدا در سال ۱۸۳۷ برای بورژوازی بروکسل تأسیس شد، بین سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۸۰ به یک منطقه اداری تبدیل شد. محله لئوپولد به‌عنوان بزرگترین و متمرکزترین محله اداری در شهر، تأثیرات قابل‌توجهی را از چرخه‌های مستمر توسعه مجدد تجربه می‌کند.
سوال پژوهشی که پژوهش را هدایت می کند این است که “کهنگی چگونه بر توسعه مجدد ساختمان های اداری ساخته شده پس از سال ۱۹۴۴ در محله لئوپولد تأثیر می گذارد؟”
به منظور درک بهتر چرخه های مختلف توسعه مجدد، یک تحلیل در دو مقیاس مختلف انجام می شود. در مقیاس همسایگی، چرخه‌ها از طریق مقایسه عکس‌های هوایی و مجوزهای ساختمانی بین سال‌های ۱۹۴۴ و ۲۰۲۲ ترسیم می‌شوند. تجزیه و تحلیل عکس‌های هوایی و مقایسه ساختمان‌ها قبل و بعد از مداخله، امکان شناسایی پنج نوع متفاوت توسعه مجدد را فراهم می‌کند. این تجزیه و تحلیل کمی در مقیاس محله با تجزیه و تحلیل کیفی ساختمان های فردی تکمیل می شود. مشاوره مواد بایگانی (از جمله مجوزهای ساختمانی) و تحقیقات ادبی توجیهات تخریب مورد استفاده توسط توسعه دهندگان و معماران و همچنین ارتباط آنها با معماری ساختمان ها را نشان داد.
خلاصه
تجزیه و تحلیل در دو مقیاس مختلف منجر به درک بهتری از تأثیر فرسودگی در ساختمان‌های اداری در همسایگی شد. در مجموع ۳۶۰ سایت ساختمانی از سال ۱۹۴۴ توسعه یافته است که مربوط به ۷۸٪ از سطح ساخته شده است، ۵۱٪ از آن بازسازی شده است. چهار ساختمان (مطابق با ۱٫۶٪) قبلاً دو بار در دوره مورد تحقیق بازسازی شدند. قابل توجه است که مداخلات زمانی اتفاق می‌افتد که ساختمان‌ها با گذشت زمان به سنین بالاتری می‌رسند. تقریباً در همه موارد، پس از هر یک از این مداخلات، سایت دارای دفاتر بود. با بررسی شش ساختمانی که برای تحقیقات عمیق انتخاب شدند، مشخص شد که تصمیمات منتهی به مداخلات عمدتاً تحت تأثیر هزینه‌های مالی برآورد شده و سودهایی است که پروژه جدید می‌تواند ایجاد کند. زباله های تخریب در نظر گرفته نشد. تخریب کامل در ۵۰ درصد موارد انتخاب شد که تنها بخش‌های خاصی از ساختمان‌ها منسوخ تلقی می‌شدند، زیرا نوسازی از نظر مالی کمتر سودمند بود. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل نشان داد که عوامل فنی می توانند بر امکان سنجی حفظ لایه های مختلف یک ساختمان تأثیر بگذارند. از نظر میراث، ارزش دفاتر پس از جنگ به ندرت شناخته شده است، اگرچه به نظر می رسد در اواخر دهه ۲۰۱۰ بهبود یافته است.
به طور کلی، این تجزیه و تحلیل بینش های ارزشمندی را در مورد اهمیت کیفی فرسودگی، انواع مداخلات ناشی از آن، میانگین سنی ساختمان ها، و برنامه هایی که نیاز به مداخله دارند، از جمله عوامل دیگر ارائه می دهد. این درک می تواند به طراحی سیاستی کمک کند که به طور فعال یک مدل پایدارتر را برای توسعه مجدد در آینده تشویق کند.