خلاصه

بسیاری از مقررات و ابتکارات برای ترویج کاهش مصرف انرژی و انتشار کربن در بخش ساختمان اجرا شده است. با این حال، آنها بیشتر ساختمان های جدید را هدف قرار می دهند. برای رسیدن به اهدافی که در حال ایجاد است، در حالی که لازم است اقداماتی در ساختمان‌های جدید اجرا شود، این امر در مورد ساختمان‌های موجود که با اکثریت ساختمان‌های اروپایی مطابقت دارد، دوچندان است. نوسازی ساختمان عملکرد انرژی ساختمان ها را بهبود می بخشد و انتشار کربن مربوط به عملکرد ساختمان را کاهش می دهد، اما این شامل افزودن مواد و سیستم های فنی جدید است. فرآیند تولید این مواد جدید از انرژی (انرژی تجسم یافته) استفاده می کند و انتشار کربن را آزاد می کند. از این نظر، برای ارزیابی ارتباط انرژی تجسم یافته در نوسازی ساختمان، پروژه آژانس بین المللی انرژی انرژی در ساختمان ها و جوامع (IEA EBC)، پیوست ۵۶، یک چارچوب روش شناختی برای ارزیابی مقرون به صرفه بودن راه حل های نوسازی ساختمان ایجاد کرد که شامل ارزیابی تاثیر چرخه عمر (LCIA). بنابراین، با استفاده از یک مطالعه موردی خاص، راه حل های نوسازی مختلف هم با و هم بدون در نظر گرفتن انرژی تجسم یافته مقایسه می شوند. نتایج نشان می‌دهد که انرژی تجسم‌شده تأثیر عمده‌ای بر ارزیابی مقرون‌به‌صرفه راه‌حل‌های نوسازی ندارد، اما با نزدیک‌تر شدن هدف انرژی نوسازی به سطح صفر انرژی غیرقابل تجدید، ارتباط آن افزایش می‌یابد.