هر کس در سفر خود یک نقطه ورود برای مراقبت و اقدام برای مکان خود دارد. برای برنیس رادل، این شهر شاهد کاهش دائمی جمعیت بوفالو، نیویورک، در طول رکود صنعتی بود و چشم‌اندازی از ساختمان‌های بی‌استفاده و دوست‌داشتنی را دید که به سمت توپ ویران می‌رفتند. Radle (یکی از بنیانگذاران سازمان، Neighborhood Evolution، که در گردهمایی ملی شهرهای قوی ۲۰۲۴ در سینسیناتی) انگیزه نجات آنها را داشت، و کار او، ساختن به ساختمان، به بازگرداندن محله و با شبکه ای از شهروندان همفکر، شهر بوفالو کمک کرده است.

Radle یک توسعه دهنده در شمال ایالت نیویورک، یکی از اعضای هیئت علمی است اتحاد توسعه فزایندهو کار او برای کمک به نجات میراث شهر در هر بار پروژه در شغل جدیدش به عنوان مدیر اجرایی حفاظت بوفالو نیاگارا شناخته شد.

در ارائه ها رادل با آن انجام می دهد مونته اندرسون (همچنین در گردهمایی ملی صحبت می کنند)، آنها از یک قیاس کشاورزی برای توصیف نحوه نزدیک شدن به یک توسعه دهنده کوچک استفاده می کنند. علاوه بر زمین، «باید آب و خاک و آفتاب و مواد غذایی و عشق را فراهم کرد». رادل می‌گوید که این به «کشاورزی محله» تعمیم می‌یابد، که برای آن به نیروی کار ماهر، دانش استخراج‌شده از تجربه و سیستمی از مشاغل حمایتی در زمینه‌های مرتبط نیاز دارید.

وقتی همه این مواد، افراد و فرآیندها با هم جمع می‌شوند، رادل می‌گوید: «این فقط ساختمانی نیست که می‌خواهید بسازید، بلکه جامعه‌ای است که شما را احاطه کرده است». او همچنین به قول خودش زندگی می‌کند: «مزرعه من یک مایل است، اساساً کد پستی ۱۴۲۱۳، یک دوچرخه‌سواری شش یا هفت دقیقه‌ای است» از این طرف تا آن طرف دیگر.

برای رادل، شروع کوچک به او از اهمیت کسب‌وکارهای محلی برای جامعه قدردانی کرد. رادل می‌گوید: «کسب‌وکارهای کوچک جایی هستند که رویاها به حقیقت می‌پیوندند. «بیشتر پروژه های من ساختمان های تجاری با کاربری مختلط بوده اند [in which] رادل می گوید که ویترین کوچک به یک رهبر در جامعه تبدیل می شود. «مثل گیلاس بالاست، درست است؟

تنها وجود مراکز تجاری محلی نیست، که رادل آنها را «مراکز کوچکی برای تعامل انسانی» می‌نامد، بلکه تعهد صاحبان آنهاست که یک جامعه را تقویت می‌کند. صاحبان مشاغل محلی به بلوک نگاه می کنند، برف را بیل می کنند و زباله ها را جمع می کنند. برای چنین شهروندانی، اداره مغازه یا رستوران آنها بیش از «عددی در صفحه گسترده» است. این زندگی روزمره آنهاست بنابراین آنها تا زمانی که کاملا مجبور نباشند تسلیم نخواهند شد و این باعث می شود اقتصاد انعطاف پذیرتر شود.

رادل از این ایده دفاع می‌کند که حفاظت از تاریخی باعث تقویت اقتصادی یک جامعه می‌شود. او در مورد برنامه بوفالو که بودجه ای برای بازسازی ساختمان های قدیمی با مشاغل کوچک فراهم می کند هیجان زده است. این می تواند شامل تعمیرات سقف، سنگ تراشی، و تعمیرات سازه ای باشد، و در یکی از نمونه های اخیر، این برنامه طبقات یک کافی شاپ محله ای را در یک ساختمان تاریخی اصلاح کرد و به یک کسب و کار محبوب متعلق به اقلیت این امکان را داد که به خدمات رسانی به مشتریان خود ادامه دهد.

وقتی از رادل پرسیده می‌شود که مردم، از جمله مقامات منتخب که برخی از قوانین توسعه را تعیین می‌کنند، باید درباره یک توسعه‌دهنده کوچک بودن بدانند، می‌خندد: «مردم فکر می‌کنند که افراد در املاک و مستغلات پول زیادی دارند.» بخش اعظم شغل او انجام پروژه‌های کوچک در ساختمان‌های تجاری، آپارتمان‌ها یا مسکن دوبلکس بوده است که تامین منابع مالی برای آن‌ها چالش برانگیز بوده و هدایت بوروکراسی شهری دشوار است. او خاطرنشان می کند که بسیاری از بانک ها هستند که حتی وام های زیر ۵۰۰۰۰۰ را هم صادر نمی کنند، در حالی که میانگین تامین مالی یکی از پروژه های او ۱۲۰۰۰۰ دلار بوده است.

همانطور که او و یک گروه متعهد از توسعه دهندگان افزایشی در بوفالو نشان دادند، فعال کردن چنین فعالیتی سود زیادی برای اقتصاد محلی و عرضه مسکن دارد. اما تامین مالی همچنان به نفع توسعه‌دهندگان بزرگ است و مکان‌های بسیار کمی دارای بانک‌های اجتماعی، اتحادیه‌های اعتباری و اکوسیستم برای تامین مالی پروژه‌های محلی هستند. رادل می‌گوید: «ای کاش شهرها می‌شنیدند که توسعه‌دهندگان کوچک به شدت به دسترسی آسان به سرمایه نیاز دارند، این افراد جامعه‌اندیش باید تمام توانایی‌هایی را که احتمالاً می‌توانند فراهم کنند، داشته باشند. ، برای آنها فقط یک ساختمان نیست، بلکه زندگی آنهاست.”

اگر به پروژه‌ای بالقوه در شهر خود توجه کرده‌اید، رادل چند توصیه دارد: آن را دنبال کنید. او می‌گوید یکی از مدل‌های عالی برای اولین پروژه بازسازی یک دوبلکس است که به شما امکان می‌دهد در یک طرف زندگی کنید و طرف دیگر را اجاره کنید، اما مهم‌ترین چیز این است که هراس نداشته باشید. من در مرکز شهر نیاگارا فالز در فقر شدید بزرگ شدم و چند سال اول زندگی‌ام را تحت سرپرستی بودم. بنابراین من این را می گویم، زیرا اگر می خواهید بگویید که مردم می توانند این کار را انجام دهند، همین الان به شما می گویم که آنها کاملاً [bleeping] می تواند آن را انجام دهد.»