دیوید آر. نلسون، بنیانگذار و رهبر با نفوذ یک شرکت توسعه املاک و مستغلات چند رشته ای و یکی از اعضای قدیمی ULI، در سن ۸۱ سالگی درگذشت.

نلسون یک چهره قابل احترام در صنعت املاک و مستغلات و جامعه خود، تعهد مادام العمر به برتری کسب و کار و تأثیر مثبت را نشان داد. برای بیش از نیم قرن، او یک شرکت مستقر در جنوب شرقی میشیگان را رهبری می کرد که تقریباً تمام جنبه های توسعه املاک و مستغلات را در انواع مختلف املاک تحت تأثیر قرار می داد و گاه به مشتریان شخص ثالث و حساب خود خدمت می کرد.

نلسون بیش از ۴۰ سال عضو ULI بود. در میان بسیاری از نقش‌های رهبری، او به مدت سه سال ریاست شورای توسعه تجاری و خرده‌فروشی (پرواز طلایی) را بر عهده داشت و تا زمان مرگش در شورای محصولات خدمت کرد. او که یکی از اعضای انجمن جولیا مورگان بنیاد ULI بود، سخاوتمندانه به Governors Endowment، صندوق سالانه و برنامه های حیاتی مانند UrbanPlan و خدمات مشاوره ای کمک کرد. او همچنین یکی از اعضای مؤسس ULI میشیگان بود و در هیئت مشورتی شورای منطقه خدمت کرد. او همیشه مشتاق بود تجربیات و خرد حرفه ای خود را با دیگران به اشتراک بگذارد، چه نوشتن مقالات و فصل های کتاب در مورد توسعه املاک و چه ارائه بینش در سخنرانی های دانشگاه و جلسات ULI.

نلسون در سال ۱۹۶۵ از دانشکده معماری و طراحی دانشگاه میشیگان و در سال ۱۹۶۸ از دانشکده حقوق دانشگاه ایالتی وین فارغ التحصیل شد. او The Nelson Companies Incorporated را در سال ۱۹۷۰ تأسیس کرد و به عنوان رئیس و مدیر اجرایی آن خدمت کرد. این شرکت با ساخت و فروش خانه های تک خانواده شروع به کار کرد اما به سرعت به توسعه املاک و مستغلات، دلالی، مدیریت و قراردادهای عمومی گسترش یافت. در طی بیش از پنج دهه، شرکت‌های نلسون با پیشرفت‌هایی در میشیگان، جورجیا، کارولینای شمالی و هاوایی، خانه‌های تک‌خانواده‌ای، جوامع مسکونی چند خانواده، مراکز خرید، ساختمان‌های اداری، انبارها، کلیساها، معابد، مدارس و موارد دیگر را توسعه دادند.

نلسون فراتر از نقش خود به عنوان یک رهبر صنعت، در خدمت به دیگران از طریق بشردوستی پرشور و فداکار بود. او علاوه بر حمایت از ULI و مأموریت آن، با سازمان هایی مانند ارکستر سمفونیک دیترویت، میشیگان میشیگان برای تنوع و شمول، و سلف آن کنفرانس ملی برای جامعه و عدالت درگیر بود. در سال ۲۰۰۵، او و همسرش بنیاد هنر و ادبیات دیوید رابرت و سیلویا ژان نلسون را با مأموریت ارائه بورسیه تحصیلی به دانشجویان با استعداد در هنرهای تجسمی، نمایشی و ادبی وقف کردند.

مری بت کوریگان، مدیر عامل موقت ULI گفت: «هرکسی که دیوید را می‌شناخت، مهربانی، اشتیاق و روحیه مثبتی را که او در هر تلاشی به همراه داشت، می‌دانست. «همه ما به خاطر چندین دهه خدمات و سخاوت او برای پیشبرد مأموریت ULI سپاسگزاریم. تأثیر او در جامعه او، در ULI، و در سراسر صنعت املاک و مستغلات برای نسل‌های آینده احساس خواهد شد.»

شانون اسکلافانی، مدیر اجرایی ULI میشیگان، گفت: “ULI برای دیوید بسیار خاص بود، و او در بسیاری از نقش های رهبری و به عنوان یک اهدا کننده اصلی به بنیاد خدمت کرد.” دوستان و همکارانش در ULI او را به خاطر سخاوتمندی زمان و منابع، هوش و شوخ طبعی، حس ماجراجویی، و از همه مهم‌تر، استعداد خارق‌العاده‌اش در داستان‌سرایی به یاد خواهند آورد.»

بابی تاوبمن، رئیس و مدیر اجرایی شرکت تاوبمن و پسر عموی نلسون، گفت: «دیوید عاشق ULI بود. او نه تنها در طول سالیان متمادی مشارکت آموخت، بلکه روابط برقرار کرد و دوست داشت دیگران را راهنمایی کند. او در بسیاری از مطالعات موردی شرکت کرد و بی‌پایان کمک کرد. ULI بخش بسیار مهمی از زندگی او بود.”

دیوید نلسون از طریق اشتیاق، سخاوت و انگیزه خود برای تأثیر معنادار، ارزش ها و مأموریت ULI را هر روز به اجرا درآورد. ULI عمیقاً درگذشت او را غمگین می‌کند و از کمک‌های فراوان او به مؤسسه و جوامعی که به آنها خدمت می‌کنیم، با قدردانی یاد می‌کند. ما به همسر ۵۵ ساله او، سیلویا، سه فرزند و پنج نوه آنها و بسیاری از دوستان و همکارانی که زندگی آنها را تحت تأثیر قرار داد تسلیت می‌گوییم.