قلمرو مدنی ساحلی

به گفته معمار دیرو تادانی، توسعه متوالی تنها به ساختمان‌ها اشاره نمی‌کند، زیرا سی‌ساید، فلوریدا، نشان می‌دهد که قلمرو مدنی می‌تواند به طور پیوسته برای پاسخ به شرایط متغیر و نیازهای امروزی بهبود یابد.

در سال‌های اخیر، این پیشرفت‌ها عبارتند از: میدان مرکزی Seaside و اتصال آن از طریق بزرگراه ۳۰A به دریا، لیسیوم، یک برج برنامه‌ریزی شده توسط لئون کریر، انتقال اداره پست به یک میدان جدید در کنار میدان، و همه چیز. این فضاها در یک بافت مدنی پیوسته به هم پیوند می خورند. این تکامل برای بیش از ۴۰ سال ادامه داشته است، اما پیشرفت های اعطا شده در دهه گذشته اتفاق افتاده است و انتظار می رود در سال ۲۰۲۴ تکمیل شود.

اندرو فون ماور، رئیس هیئت داوران جوایز منشور، می‌گوید: «با پیر شدن مکان‌ها، محیط‌های شهری جدید بالغ می‌شوند و نیاز به اصلاح و بهبود دارند، درست مانند هر مکان شهری دیگر. «در اینجا یک مثال عالی از آن اتفاق می‌افتد که اکنون در یک جامعه شهری جدید قدیمی‌تر اتفاق می‌افتد، و برای کل جنبش الهام‌بخش است. شهرسازی جدید نباید مانند یک کپسول زمان در آن قفل شود. اگر ما جوامع را دوست داریم، پس باید به مراقبت از آنها ادامه دهیم.”

تکامل از مشکلات واقعی الهام گرفته شده است که باید حل شوند. قدیمی‌ترین رستوران سی ساید، Bud & Alley's، به بزرگراه ۳۰A، خیابان اصلی شهر، پشت کرد. میدان مرکزی هیچ منظره ای به خلیج مکزیک نداشت. اداره پست که به طور موقت در سال ۱۹۸۴ در مرکز میدان قرار گرفت، مجبور شد برای ایجاد برج برنامه ریزی شده توسط لئون کریر جابجا شود. همچنین، محبوبیت مرکز شهری مستلزم دستشویی های عمومی بود. Seaside's Lyceum، محلی برای سخنرانی ها و رویدادهای فرهنگی، کاری در حال پیشرفت بود که نیاز به دید کامل تری داشت. همه این مسائل را می توان از طریق یک سری حرکات شهری به هم پیوسته طراحی شده توسط تادانی با همکاری رابرت دیویس، بنیانگذار شهر و یک تیم طراحی، حل کرد. تادانی طرح معروف ۱۹۸۱ توسط Duany Plater-Zyberk (در حال حاضر DPZ CoDESIGN) را اصلاح کرد.

اگرچه فعالیت اقتصادی در سی ساید نشان می‌دهد که این شهر ممکن است سالانه یک میلیون یا بیشتر بازدیدکننده داشته باشد – از جمله مسافران روزانه، کارگران، اجاره‌کنندگان و مالکان – کسانی که در سال‌های اخیر آن را ندیده‌اند ممکن است از تغییرات شگفت‌زده شوند.

برجسته‌ترین آن افزودن یک «پیاتزتا» است، گسترش کوچکی از میدان مرکزی، در ضلع جنوبی بزرگراه ۳۰A، که مرکز شهر را به چشم‌اندازهای آب باز می‌کند (تصویر بالا را ببینید). فضای جدید شامل درختان نخل و الگوی پیاده‌روی سیاه و سفید است و توسط Bud & Alley's قاب‌بندی شده است، با نمای عمومی و یک بازار خرده‌فروشی.

هنگامی که برج کریر ساخته می شود، کریر پیاتزتا در سراسر بزرگراه ۳۰A گسترش می یابد تا فضایی مشترک برای عابران پیاده و سایر وسایل نقلیه ایجاد کند و مستقیماً به میدان متصل شود. الهام بخش میدان سنت مارک در ونیز ایتالیا است. ثدانی می گوید: «یادگیری از سوابق تاریخی یکی از ثابت ترین موضوعات در توسعه دریا بوده است. «این بار، از طریق قیاس، درس‌های صمیمیت و عظمت از میدان اصلی ونیز گرفته شد.» به رسمیت شناختن کریر ادای احترام به معمار است چشم انداز یک شهر واقعی– Civitas – که شامل یک قلمرو عمومی و فضاهای مدنی است که قلمرو خصوصی را به هم می پیوندد. Seaside همیشه به سمت این چشم انداز تلاش کرده است و کریر بر طرح اولیه DPZ تأثیر گذاشت.

Vinayak Barne، مدیر و مدیر طراحی Moule & Polyzoides می‌گوید: «ایجاد کریر پلازا به‌عنوان یک فضای مدنی جدید در Seaside معادل ساخت مجسمه‌ای از یک قطعه سنگ است. پنهان بود، اما همیشه آنجا، منتظر تجسم شدن برای همه برای اشغال و لذت بردن از زیبایی تپه‌های ماسه‌ای سفید و ساحل خلیج فارس بود که این شهر شگفت‌انگیز (نه چندان) جدید را تجلیل می‌کند.»

اداره پست نمادین Seaside، که قبلا در محل برج آینده قرار داشت، به یک فضای عمومی جدید در ضلع شمال شرقی میدان، در پایانه خیابان Seaside منتقل شد. این میدان دارای هفت سرویس بهداشتی عمومی، پشت اداره پست و پارکینگ دوچرخه است. این سرویس‌های بهداشتی بسیار مورد استقبال بازدیدکنندگان قرار می‌گیرند، زیرا به این معنی است که آنها نیازی به پرداخت هزینه برای حمایت از یک رستوران یا سایر امکانات ندارند.

حرکت برجسته دیگر، در شمال غربی میدان، تکمیل لیسیوم و فضای مشترکی است که آن پارک را به میدان متصل می کند، تا ترافیک آرام تر (از قبل کم حجم و آهسته) در اطراف دایره کوئینسی افزایش یابد. در اطراف لیسیوم ستونی با آمفی تئاتر وجود دارد و فضا توسط مدرسه عمومی منشور ساحلی، سالن رویدادها، و کلبه‌هایی برای هنرمندان قاب شده است.

قلمرو مدنی در مکان‌های دیگر بهبود یافت، از جمله ایجاد باغ ژاک رابرتسون، فضایی که کنار دریا و آبرنگ همسایه را به هم پیوند می‌دهد و به معمار و شهرساز فقید احترام می‌گذارد. فضای مشترک دایره Tupelo منطقه اطراف آلاچیق را در انتهای اولین خیابان مسکونی Seaside بهبود می بخشد، و Woodhenge Park Shared Space پارکی را در ضلع شرقی شهر گسترش می دهد. نقاشی دیواری وینسنت اسکالی در ۳۰A یکی از برجسته ترین آثار هنری عمومی است که به احترام مورخ معماری فقیدی که از دوستان Seaside بود، می باشد.

تادانی خاطرنشان می کند که سی ساید پیشرو منشور شهرسازی جدید بود و منشور شامل اصولی است که در شهر آزمایش شد. تکامل قلمرو مدنی کارآمدی اصول منشور و تأثیری که بر زندگی مردم دارند را بیشتر ثابت می‌کند.

دیو راوشکولب، مالک آن می‌گوید: «به مدت ۳۶ سال، من از داشتن رستورانم، دقیقاً در دروازه مرکزی ساحل در ساحل دریا، لذت زیادی داشتم. کریر پلازا که به تازگی طراحی شده است، خیره کننده نیست. زیبایی و مقیاس آن بسیار مناسب و بی‌نقص مسیری را به سمت دریای درخشان آینده با تکمیل برج کریر هموار می‌کند.»