۲ مدرسه با هم درگیر می شوند زیرا یکی کوچک می شود و دیگری دانش آموزان مهاجر را به دست می آورد

درگیری تلخی بر سر فضا در هفته های اخیر در ساختمان مدرسه محبوب شهر نیویورک در منهتن بالا وست ساید رخ داده است که دو برنامه در دهه گذشته به اشتراک گذاشته اند.

این نبردی است که منعکس کننده رویدادهایی است که باعث دو تا از بزرگترین تغییرات جمعیتی در تاریخ اخیر شهر نیویورک شده است: همه گیری کووید-۱۹ و افزایش مهاجران از مرزهای جنوبی.

یکی از ساکنان ساختمان، مدرسه دولتی ۱۴۵، در نتیجه هجوم تازه واردان، بیش از ۱۲۰ دانش آموز جدید اضافه کرده است. وزارت آموزش پیشنهاد کرده است که آکادمی آمادگی غرب، که در حال از دست دادن ثبت نام است، به یک ساختمان مجزا، اما قدیمی منتقل شود تا جایی برای همسایه در حال رشد خود ایجاد کند.

این درگیری خطوط گسل گسترده تری را در نیویورک و دیگر شهرهای بزرگ ایالات متحده برجسته می کند. مدارس دولتی این کشور از زمان شروع همه گیری بیش از ۱٫۲ میلیون دانش آموز را از دست داده اند و در نتیجه با کاهش شدید بودجه مواجه هستند. مناطق شهری با تعداد زیادی خانواده فقیر ضربه خورده اند سخت ترین. تا سال ۲۰۳۱، ثبت نام ممکن است تا ۲٫۵ میلیون نفر دیگر در سراسر کشور کاهش یابد. به دلیل کاهش زاد و ولد.

از طرف دیگر، افزایش تعداد خانواده‌های مهاجر جدید در نیویورک و جاهای دیگر به جبران برخی از این خسارات در مدارسی که موقعیت خوبی برای بهره‌مندی از هجوم دارند کمک می‌کند. اما در برخی زمینه ها سوالاتی در مورد چگونگی استفاده از منابع و فضا ایجاد کرده است و می تواند جوامع را در مسیرهای متفاوت قرار دهد.

طرح تقسیم PS 145 و West Prep Academy روشن کرده است که تغییر چقدر می تواند دردناک باشد. ساختمان مدرسه چیزی بیش از مجموعه ای از کمدها و کلاس های درس است. غالباً قلب یک محله و لنگر روستای کودکان و مربیان است.

دیوید سی بنکس، رئیس مدرسه، در یک نشست مطبوعاتی در روز پنجشنبه گفت: “همیشه مملو از احساسات است.” “یکی از مدارس باید حرکت کند، و فقط یک رنگ و گریه است که بر سر کدام یکی است.”

دو مدرسه دو مشکل جمعیتی

شهر نیویورک زمانی ۱٫۱ میلیون دانش آموز داشت. امروز این رقم به حدود ۹۱۵۰۰۰ کاهش یافته است.

برای رهبران این سیستم، این کاهش نگرانی‌های عمده‌ای را در مورد آینده ایجاد کرده است. تقریباً ۱۲ درصد از ۱۶۰۰ مدرسه این شهر در سال تحصیلی گذشته کمتر از ۲۰۰ دانش آموز داشتند.

دانیل وایزبرگ، معاون اول رئیس مدارس، پاییز گذشته در نشستی به سبک تالار شهر در بروکلین گفت: “دانش آموزان برابر با دلار هستند.” “این راهی نیست که ما دوست داریم در مورد آن فکر کنیم، اما این فقط واقعیت اقتصادی است.” وی افزود: ما مدارس بسیار زیادی داریم که به زیر حد بحرانی رسیده اند.

ورود کودکان مهاجر به این سیستم به جبران خسارات کمک کرده است، اما فقط تا حدی و نه در همه مدارس. به گفته مقامات، این شهر در سال های اخیر بیش از ۱۲۰,۰۰۰ دانش آموز را از دست داده و بیش از ۳۰,۰۰۰ دانش آموز مهاجر داشته است.

وست پرپ آکادمی یک مدرسه راهنمایی تنگاتنگ است که در میان سایر پیشنهادات، یک مدرسه را اجرا می کند برنامه منحصر به فرد برای دانش آموزان مبتلا به اوتیسم حدود ۹ نفر از هر ۱۰ دانش آموز آن سیاه پوست یا لاتین تبار هستند. بیش از ۴۰ درصد معلولیت دارند.

والدین گفتند که این پناهگاهی برای کودکان آسیب پذیر است که در جای دیگری از آنها استقبال نمی شد. داده‌ها نشان می‌دهد که دانش‌آموزان آن تا زمانی که کلاس هشتم را ترک می‌کنند نسبت به همتایان خود در مدارس دیگر با جمعیت مشابه، از نظر تحصیلی بیشتر پیشرفت می‌کنند.

اما ثبت نام در این مدرسه در سال‌های اخیر کاهش یافته است و امسال به حدود ۱۷۰ دانش‌آموز از ۲۰۰ دانش‌آموز در سال ۲۰۱۸ رسیده است. خروج خانواده های سیاه پوست در منطقهو مقامات مدرسه می گویند که West Prep باید به یک “اندازه پایدارتر” رشد کند.

در همسایه خود، PS 145، از هر سه دانش آموز یک نفر بی خانمان است. دو سوم سیاهپوستان یا لاتین هستند.

در محله‌ای با چندین گزینه بسیار مورد علاقه برای مدرسه ابتدایی، PS 145 زمانی با ثبت نام دائمی کم دست و پنجه نرم می‌کرد. اما با تبدیل شدن شهر نیویورک به کانون هجوم مهاجران از آمریکای لاتین و اروپای شرقی، برنامه‌های دوزبانه این مدرسه به زبان‌های اسپانیایی و روسی، آن را برای خانواده‌های تازه وارد از آن مکان‌ها ایده‌آل ساخت.

ثبت نام در طول پنج سال گذشته ۲۵ درصد افزایش یافته است و اکنون بیش از ۵۰۰ دانش آموز است.

معلمان گفتند که این رشد مدرسه را مجبور به اتخاذ تصمیمات سخت در مورد فضا کرده است. کتابخانه از بین رفته است. جلسات درمانی برای دانش آموزان دارای معلولیت در فضاهای تنگ برگزار می شود. رسانه ها و برنامه های هنری کاهش یافته است.

لورن بالابان، یکی از رئیس‌های انجمن اولیا و مربیان PS 145، گفت: «اینها همه چیزهایی است که هر دانش‌آموز باید داشته باشد».

او افزود: “اما ما یک مشکل داریم.” ما فضایی در ساختمان خود نداریم تا بتوانیم خدماتی را که فرزندانمان به آن نیاز دارند و سزاوار آن هستند، ارائه دهیم.»

وزارت آموزش و پرورش می خواهد در پاییز آینده آماده سازی وست را به ساختمان مجاور منتقل کند. این ملک در دهه ۱۸۹۰ ساخته شده است، برای دانش آموزان معلول جسمی قابل دسترسی نیست و فاقد آن است فضای باز. والدین و معلمان این سوال را مطرح کرده اند که آیا اگر مدرسه آنها در خدمت دانش آموزان مرفه تر و سفیدتر باشد، با مدرسه آنها متفاوت رفتار می شود.

جنیفر هالند، یکی از رهبران والدین Prep، در جریان یک جلسه استماع اخیر در مورد این حرکت بالقوه گفت: “در اینجا یک نابرابری درک شده است.” او افزود که از انتخاب یک ساختمان غیرقابل دسترس ناامید شده است. “شما جمعیتی را به دلایلی که موجه نیست مجبور به خروج می کنید.”

“این قرار است بیشتر اتفاق بیفتد”

با حرکت نیویورک و ادغام مدارس پس از کاهش ثبت نام، سایر شهرها با یک مسئله سخت تر دست و پنجه نرم می کنند: تعطیلی.

در این ماه، سانفرانسیسکو به آخرین منطقه شهری تبدیل شد برنامه ها را اعلام کنند تعطیلی مدارس دولتی سن آنتونیو گفته است که تعطیل خواهد شد ۱۵ درصد از مدارس آن بوستون می تواند به همان تعداد ببندد نیم.

سایر شهرها ممکن است فشار مشابهی را احساس کنند، زیرا مناطق انتظار پایان میلیاردها دلار کمک همه گیر فدرال را دارند، و مدارسی که درصد بیشتری از دانش آموزان محروم دارند به احتمال زیاد بار سنگین را تحمل کنید.

داگلاس هریس، استاد دانشگاه تولین که این موضوع را مطالعه کرده است، گفت: «این یک چیز واقعاً دشوار است – و قرار است بیشتر اتفاق بیفتد.

چنین طرح های بسته شدن باعث شعله ور شدن اعتراضات توده ای و اعتصاب غذا شده است.

مارگریت روزا، محقق دانشگاه جورج تاون، گفت که مناطق گاهی اوقات تغییرات را به تعویق می اندازند تا از “واکنش شدید ناشی از اعلام تعطیلی مدارس جلوگیری کنند.” او افزود، اما به تعویق انداختن تصمیمات سخت اغلب آنها را دردناک تر می کند.

مقامات نیویورک سعی کرده اند با دقت قدم بردارند. تعطیلی مدارس می‌تواند برای شهردار اریک آدامز از نظر سیاسی خطرناک باشد، زیرا او تلاش می‌کند قانونگذار ایالتی را متقاعد کند که کنترل سیستم را حفظ کند – و در حالی که به دنبال انتخاب مجدد برای دور دوم است.

در حالی که وضعیت مالی سیستم سخت تر می شود، مقامات شهری هزینه های مرتبط با هجوم مهاجران را عامل کاهش اخیر در بودجه آموزش و پرورش می دانند. اما ثبت نام امسال افزایش یافت برای اولین بار در نزدیک به یک دهه، عمدتاً به دلیل ورودهای جدید.

حتی با وجود دانش‌آموزان جدید، مدارس همچنان برای تعداد بسیار کمتری از کودکان رقابت می‌کنند.

برخی از مربیان آمادگی غرب نگران هستند که آنها را طوری تنظیم کرده اند که شکست بخورند. آنها که از یک جامعه کوچک راضی هستند، می گویند که جذب خانواده های جدید ممکن است دشوار باشد، زمانی که ساختمان ۱۲۷ ساله ای که می توانند مجبور به نقل مکان در آن شوند، در مقایسه با سایر گزینه های محلی وجود ندارد.

تی الیس، رئیس انجمن والدین پرپ می گوید: «این یک بی عدالتی است. “هیچ کس این را نخواست.”