دهکده ای انگلیسی که برای قطاری که ممکن است هرگز نیامد خالی شود

ویلاهای بزرگ در Whitmore Heath آرامش حومه شهر را در فاصله قابل توجهی از مراکز شهری مانند استوک-آن-ترنت و استافورد، یک ساعت رانندگی در شمال بیرمنگام، بزرگترین شهر میدلندز انگلیسی، برای کسانی که می توانند هزینه کنند، ارائه می دهند.

با این حال، در جاده هیث، جایی که قیمت برخی از خانه‌ها از یک میلیون پوند (حدود ۱٫۳ میلیون دلار) فراتر رفته است، دروازه‌ها و تابلوهای قفل شده به متجاوزان درباره نظارت امنیتی دوربین‌های مدار بسته هشدار می‌دهند. بیرون یک خانه یک زباله دانی پر از زباله قرار دارد در حالی که سقف خانه دیگر با روکشی از خزه فرش شده است. از پنجره های بزرگ یک خانه خانوادگی نگاه کنید، حتی یک تکه مبلمان داخل آن دیده نمی شود.

این صحنه رها شدن محصول جانبی یک پروژه راه آهن چند میلیارد دلاری است که سه دهه و شش نخست وزیر را در برگرفته است – یک مطالعه موردی در مشکلاتی که بریتانیا در هنگام برنامه ریزی زیرساخت های بزرگ با آن مواجه می شود و از زخم هایی که در صورت خراب شدن چنین پروژه هایی باقی می ماند. .

دبورا مالندر، که در نزدیکی Madeley زندگی می‌کند، می‌گوید: «اکنون اینجا مانند یک روستای ارواح است. جایی که با خانواده‌های جوان پر رونق بود، اکنون اینطور نیست.»

ویتمور در مسیر بود سرعت بالا ۲خط قطار جدیدی که وعده داده بود لندن، بیرمنگام و دو شهر از بزرگترین شهرهای شمال انگلستان را با سرعت ۲۲۵ مایل در ساعت به هم متصل کند و باعث توسعه اقتصادی و آزادسازی فضا برای خدمات محلی بیشتر در شبکه راه آهن پر بار می شود.

پس از آن که برخی از مردم محلی که از ساخت و ساز قریب الوقوع نگران شده بودند، برای خرید ساکنان کمپین تبلیغاتی کردند، خانه های این منطقه به شرکت تامین مالی دولت مسئول توسعه HS2 فروخته شد. در جاهای دیگر، این شرکت همچنین از قدرت های برجسته دامنه استفاده کرد.

به گفته فعالان کمپین، بیش از ۵۰ خانه در این منطقه برای دو سال یا بیشتر خالی مانده اند – سال هایی که در طی آن جاه طلبی های HS2 به طور قابل توجهی کاهش یافت. چهارمین نخست وزیر این پروژه، بوریس جانسون، در سال ۲۰۲۲ یک شاخه شمالی را به لیدز قطع کرد. و در مکان های زیر، Whitmore.

با توجه به اینکه انتخابات در آستانه انتخابات است و حزبش به طور مداوم در نظرسنجی ها عقب افتاده است، آقای سوناک این کاهش را به عنوان مدرکی بر تمایل خود برای اتخاذ تصمیمات سخت به تصویر می کشد – موضعی مخاطره آمیز با توجه به اینکه پیشینیان او این خط را به عنوان بخشی از وعده “تراز کردن” ارائه کرده بودند. شمال انگلستان.

خانم مالندر با پروژه ریلی به دلیل نگرانی در مورد تأثیر آن بر منطقه مخالفت کرد. اما مانند بسیاری از مردم محلی، او به سردرگمی در مورد آنچه در آینده می آید، باور ندارد.

او گفت: “آنها باید نقشه بردارانی داشته باشند که ببینند در چه وضعیتی است.” “برنامه بازگرداندن این خانه ها به نظم قابل سکونت کجاست؟”

خط پرسرعت از لندن به بیرمنگام که در ابتدا برای سال ۲۰۲۶ وعده داده شده بود، ادامه می‌یابد و انتظار می‌رود خدمات آن بین سال‌های ۲۰۲۹ تا ۲۰۳۳ آغاز شود، زمانی که برنامه‌های اولیه نشان می‌داد که کل شبکه کامل خواهد شد.

اما همانطور که پروژه روبرو شد مخالفت شدید از سوی جوامعی که در مسیر آن قرار دارند و از سوی برخی از دوستداران محیط زیست، هزینه ها به شدت افزایش یافته است. تا سال گذشته، برخی از کارشناسان قیمت دسترسی به هر سه شهر را بیش از ۱۰۰ میلیارد پوند یا ۱۲۵ میلیارد دلار اعلام کردند که از ۳۷٫۵ میلیارد پوند یا ۴۷ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۹ افزایش یافته است.

هزینه های مورد انتظار فقط برای رسیدن به بیرمنگام اکنون حدود ۵۰ میلیارد پوند شروع می شود، با یکی دیگر ۲٫۲ میلیارد پوند قبلاً خرج شده است در مراحل لغو شده

برخی از املاک در ویتمور و اطراف آن اکنون اجاره شده اند. اما چندین متصرف در سال‌های اخیر جذب شدند و در سال ۲۰۱۹ پلیس دو نفر را مورد حمله قرار داد. به عنوان کارخانه حشیش استفاده می شود.

استیو کولکلاف، ۶۶ ساله، که در دهکده ویتمور زندگی می‌کند، گفت: «یک روز هلیکوپترها در هوا بود، ماشین‌های پلیس، دوچرخه‌های پلیس در همه جا در حال حرکت بودند.

مخالفان این پروژه از پول عمومی صرف این آثار می‌شوند. آقای کولکلاف، مدیر عملیات یک شرکت ساختمانی، که قمار کرد که خط لغو شود و باقی ماند، گفت: «بعضی از مردم از HS2 بسیار بسیار ثروتمند شده‌اند.

او گفت: “اگر آنها ساخت و ساز را در منطقه ما و اطراف ما شروع کرده بودند، ما می فروختیم، اما احتمالاً ۱۰۰،۰۰۰ تا ۱۵۰،۰۰۰ پوند از ارزش ملک ضرر می کردیم.” کل محله کاملاً با ترافیک ساخت و ساز و گرد و غبار و سر و صدا، چراغ ها، کار ۲۴ ساعته ویران می شد.

برخی از سوالات در مورد اینکه آیا خط منچستر برای همیشه مرده است باقی می ماند. در حالی که حزب مخالف کارگر از وعده احیای خود خودداری کرده است، رهبران محلی در بیرمنگام و منچستر فورا به دنبال بهبود راه آهن برای رفع ازدحام حمل و نقل در این منطقه هستند. این مشکلی است که HS2 کوتاه شده تهدید به تشدید آن می کند.

اکنون دولت قصد دارد قطارهای جدید را از بیرمنگام به منچستر در امتداد خط اصلی قدیمی تردد کند. و مدیر اجرایی پروژه در ژانویه به قانونگذاران گفت که “در سناریوی فعلی” – یعنی بدون گسترش گران قیمت به سکوهای ایستگاه های قدیمی – قطارهای سریع السیر در واقع ظرفیت مسافر بین دو شهر را کاهش خواهند داد.

آن‌ها همچنین آن بخش از سفر را کمی کندتر می‌کنند، زیرا قطارهایی که جایگزین خواهند شد، مخصوصاً برای پیچیدن سریع در مسیرهای منحنی قدیمی‌تر سازگار شده‌اند.

در این میان، سیاستمداران نگران سرنوشت زمین ها و خانه هایی هستند که اکنون در اختیار این پروژه است.

مگ هیلیر، قانونگذار رهبری می‌گوید: «تصمیم برای لغو مسیر شمالی HS2 نقطه عطفی بود که سؤالات فوری و بی‌پاسخی را برمی‌انگیخت. یک کمیته پارلمانی گزارش در مورد این موضوع، از جمله: “اکنون چه اتفاقی برای زمین فاز ۲ می افتد که برخی از آن اجباری خریداری شده است؟”

در حال حاضر، به نظر می رسد پاسخ بسیار کمی است.

شرکت پشتیبان HS2 در بیانیه‌ای اعلام کرد که «۷۹ درصد از املاک مسکونی و کشاورزی قابل اجاره در مجموعه مدیریت‌شده ما» را اجاره داده است، و افزود: «سایر املاک یا در حال بازسازی هستند، در بازار هستند، برای ساخت و ساز نگهداری می‌شوند یا از نظر مالی مقرون به صرفه نیستند. را به یک استاندارد قابل قبول برساند.»

یکی از کسانی که مجبور به فروش زمین شد، ادوارد کاونا ماینوارینگ، کشاورز بود که خانواده‌اش صاحب خانه‌ای محلی، ویتمور هال هستند.

تصور می‌شود که اجداد او در سال ۱۰۹۸ به این منطقه نقل مکان کرده‌اند و آقای کاونا ماین‌ورینگ، ۶۱ ساله، یک عمر را صرف کشاورزی زمین کرده است، جایی که او اکنون در آنجا نیز اداره می‌کند. یک تجارت شنای وحشی.

یکی از دوستان برای اولین بار در مورد مسیر برنامه ریزی شده در سال ۲۰۱۳ به او هشدار داد. او گفت: “تأثیر آن برای من مانند ابری تاریک بر روی آینده من بود و در تعجب بودم که این راهروی تخریب کی قرار است برسد.”

یک بخش از زمین های جنگلی به طور اجباری در مارس گذشته خریداری شد و زمین های بیشتری در تابستان خریداری شد. حدود یک چهارم کل دارایی – ۲۷۰ هکتار زمین کشاورزی – در ماه سپتامبر از مالکیت خانواده خارج شد.

آقای سوناک هفته ها بعد پروژه را لغو کرد.

از نظر فنی، آقای Cavenagh-Mainwering در ماه مه گذشته هنگام قدم زدن در مزارع گندم به یک متجاوز تبدیل شد که ناگهان به مالکیت HS2 درآمد. این سازمان همچنین یک نوار ۶۵ فوتی را خریداری کرد که یکی از زمین های او را برای خطوط برق تقسیم می کرد. او اکنون امیدوار است که زمین را پس بگیرد.

او گفت: «احساس می‌کنم که خانواده را کمی شکست داده‌ام، زیرا نتوانستم جلوی آن را بگیرم. “به همین دلیل است که باید تلاش کنید و بهترین نتیجه را بدست آورید.”