جوانان چین از پس انداز برای بازنشستگی چشم پوشی می کنند

چین از جوانان می خواهد که برای بازنشستگی پول بگذارند. تائو سویفت، یک بیکار ۳۰ ساله، علاقه ای به شنیدن آن ندارد.

“با مستمری بازنشسته شوید؟” او درخواست کرد. “من خیلی امید ندارم که مطمئناً بتوانم آن را به دست بیاورم.”

آقای تائو، که در شهر جنوبی چنگدو زندگی می کند، تنها نیست که اینگونه فکر می کند. در انجمن های رسانه های اجتماعی و در میان دوستان، جوانان این سوال را دارند که آیا برای دوران پیری پس انداز کنند یا خیر. برخی با استناد به کمبود شغل، دستمزد کم و دوگانگی آنها در مورد آینده.

بدبینی آنها به چالش بزرگ برای رهبران چین خیانت می کند. طی کمتر از سه دهه، کشور از یک جامعه جوان به یک جامعه پیر تغییر کرده است. هفت سال متوالی سقوط شدید تولدها روزی را افزایش می دهند که تعداد افراد کمتری نسبت به بازنشستگان کار می کنند.

مشخصات جمعیتی که به سرعت در حال تغییر است، فشار زیادی بر سیستم بازنشستگی موجود چین وارد می‌کند. میانگین سن بازنشستگی ۵۴ سال که در میان پایین‌ترین سن بازنشستگی در جهان است، این استرس را شدیدتر کرده است.

رکود اقتصادی شدید، بدترین رکود از زمانی که چین در چهار دهه پیش سرمایه‌داری را پذیرفت، بسیاری از مردم را بیکار کرده یا فضای کمی برای کنار گذاشتن پول ندارند.

چین مانند بسیاری از کشورهای دیگر، روبیکون جمعیتی را تصویب کرده است. مشکل برنامه های بازنشستگی با بودجه کم نیز منحصر به چین نیست. اما مشکلات جمعیتی و اقتصادی چین در حال برخورد است و اعتماد به سیستم بازنشستگی را متزلزل می کند.

چین به قدری سریع پیر می شود که در ربع قرن آینده، ۵۲۰ میلیون نفر یا تقریباً ۴۰ درصد از جمعیت فعلی آن، بیش از ۶۰ سال سن خواهند داشت. به گفته چینی ها، در دهه آینده حقوق بازنشستگی عمومی تمام خواهد شد. فرهنگستان علوم اجتماعی، یک موسسه تحقیقاتی دولتی.

تائو وانگ، اقتصاددان ارشد چین در UBS گفت: به دلیل پیری جمعیت، مردم در مورد حقوق بازنشستگی آینده خود تردید دارند. “آنها نگرانند که در آینده پرداخت کمتر شود.”

خانم وانگ گفت که رهبران چین می توانند با افزایش سن بازنشستگی “به طرز نگران کننده ای پایین” شروع به مقابله با این مشکل کنند. آنها صحبت کرده اند که این کار را به تدریج انجام دهند، اما هنوز اقدامی نکرده اند.

تاریخ اخیر نیز به این مشکل کمک کرده است. تا دهه ۱۹۸۰، چین یک اقتصاد برنامه ریزی شده داشت و شرکت های دولتی تا زمان مرگ به کارگران حقوق پرداخت می کردند. همانطور که مقامات اصلاحات بازار محور را انجام دادند، آنها همچنین به دنبال ایجاد یک سیستم بازنشستگی فراگیرتر شدند.

در دهه های اول پس از اینکه چین اقتصاد خود را به روی جهان گشود، حزب کمونیست رشد را در اولویت قرار داد و از سرمایه گذاری مورد نیاز برای ایجاد یک شبکه ایمنی اجتماعی گسترده تر صرف نظر کرد. و با اصلاح بنگاه‌های دولتی در دهه ۱۹۹۰، ده‌ها میلیون نفر شغل خود را از دست دادند.

مقامات شروع به ایجاد یک سیستم بازنشستگی جدید کردند که در نهایت بیشتر جمعیت را تحت پوشش سه ستون قرار می داد. اولین برنامه یک برنامه عمومی و اجباری است که بیشترین ثبت نام را دارد، با کمی بیش از یک میلیارد نفر. این طرح از یک طرح اساسی برای بیکاران در مناطق روستایی و شهری و همچنین کارگران مهاجر با پوشش بیش از ۵۵۰ میلیون نفر و یک طرح مبتنی بر اشتغال که ۵۰۴ میلیون کارمند را پوشش می دهد، تشکیل شده است.

دومین رکن سیستم بازنشستگی چین خصوصی و مبتنی بر اشتغال است. برای شرکت ها داوطلبانه است و افراد بسیار کمتری را پوشش می دهد.

سومین و جدیدترین، همچنین خصوصی و داوطلبانه، مستمری شخصی است. بود معرفی کرد در سال ۲۰۲۲٫ با قرار گرفتن حقوق بازنشستگی عمومی تحت فشار مالی بیشتری، مقامات شروع به ارائه مزایای مالیاتی بسیار شبیه به حساب بازنشستگی فردی در ایالات متحده کردند.

گسترش حقوق بازنشستگی خصوصی که هنوز در برنامه‌های آزمایشی در ده‌ها شهر است، همزمان با اخبار هشداردهنده‌ای بود: جمعیت چین شروع به کوچک شدن برای اولین بار در تاریخ مدرن خود

متخصصان شاغل مانند Xuan Lü، ۲۷ ساله، باید بخشی از حقوق خود را به یکی از حقوق بازنشستگی عمومی اختصاص دهند. آقای ژوان که یک برنامه ریز نمایشگاه در پکن است، گفت که زیاد به حدود ۵ درصد از درآمد خود که هر ماه کنار گذاشته می شود فکر نکرده است.

او گفت: «برای نگرانی در مورد این چیزها خیلی زود است.

اما در طول سال گذشته مشکل دیگری پدیدار شده است: افراد بیشتری، چه بیکار باشند و چه کار پاره وقت یا آزاد انجام دهند، کمک های خود را متوقف می کنند یا صرفاً انصراف می دهند.

دالی یانگ، استاد دانشگاه شیکاگو، گفت: «تعداد افرادی که از نظر تاکتیکی تصمیم گرفته‌اند به سیستم کمک نکنند یا به سیستم نپیوندند، بسیار زیاد است. “به طور قابل توجهی افزایش یافته است.”

کارشناسان همچنین هشدار می دهند که اگر چین سن بازنشستگی را تغییر ندهد، باید مزایا را کاهش دهد، که به گفته آنها ممکن است در برخی موارد بیش از حد سخاوتمندانه باشد. در سال ۲۰۲۲، میانگین ملی پرداخت ماهانه برای مستمری استخدام دولتی ۵۰۰ دلار و فقط ۲۸ دلار برای مستمری پایه دولتی بود. اما کمک ها و مزایا بسته به شهر و استان به شدت متفاوت بود.

هزاران طرح بازنشستگی مختلف وجود دارد و هر کدام توسط یک مقام محلی مدیریت می شوند. میزان دریافتی بازنشستگان به امور مالی دولت محلی و اندازه مجموعه معینی از بازنشستگان مرتبط است. برخی از حقوق بازنشستگی ها حدود ۳۰۰۰۰ شرکت کننده دارند یک مطالعه.

در برخی از مناطق مرفه، هشت کارگر از هر بازنشسته حمایت می کنند. اما در مناطق فقیرتر به ازای هر بازنشسته حدود دو کارگر وجود دارد.

با افزایش فشارها، مقامات و کارشناسان نگران چینی از جوانان برای پس انداز و ثبت نام در طرح بازنشستگی خصوصی انتقاد کرده اند.

یکی از استادان مشهور از جوانان خواسته است که از قهوه روزانه خود صرف نظر کنند و پول را در صندوق سرمایه گذاری کنند. دیگری به جوانان هشدار داده است که حقوق بازنشستگی پایه برای زنده ماندن در سنین پیری کافی نخواهد بود.

برای برخی از جوانان، تماس های فوری نتیجه معکوس دارد.

لومیر چن، ۲۷ ساله، یک نماینده بیمه خصوصی در پکن که مشتریانش حدود ۳۵ سال دارند، گفت: “جذابیت آنها اثر معکوس دارد.”

حتی آنهایی که کمی بزرگتر هستند را نمی توان به راحتی متقاعد کرد.

لئون لی، ۳۷ ساله، راننده Didi، معادل اوبر در چین، گفت: «راستش را بخواهید، من انتظار ندارم با حقوق بازنشستگی خود زندگی کنم و زندگی بازنشستگی آینده خود را با آن پوشش دهم. آقای لی سال گذشته پس از بیش از یک دهه کار در یک شرکت تحقیقات بازار، شغل خود را از دست داد. او مستمری با شرکت داشت که برای دو سال آینده به پرداخت آن ادامه خواهد داد تا حداقل آستانه ۱۵ ساله را برای واجد شرایط بودن برای مزایای پس از بازنشستگی برآورده کند.

در مقابل، سزار لی، ۲۷ ساله، در طرح پایه بازنشستگی عمومی ثبت نام نکرده است، زیرا به گفته او، این طرح بسیار گران است. آقای لی، یک مترجم آزاد، گفت که متوجه شده است که افراد مسن بیشتری مدعی حقوق بازنشستگی هستند و تعداد کمتری از افراد متخصص جوان به سیستم پرداخت می کنند. او نگرانی‌ای را تکرار کرد که سایر جوانان ابراز کرده‌اند – اینکه والدین یا پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های بازنشسته‌شان گاهی دوبرابر حقوق اعضای خانواده‌شان را دریافت می‌کنند.

او گفت که سزار لی و دوستانش گاهی در مورد آینده بحث می کنند و درباره اینکه چه کسی در پیری از آنها مراقبت می کند شوخی می کنند. او افزود: «ممکن است در نهایت تنها بمانیم و در خانه بمیریم.

با کمتر شدن جوانان و افزایش سن، شکاف بین کارگران و بازنشستگان بیشتر خواهد شد.

آقای لی گفت: “این را فقط می توان به سرنوشت واگذار کرد.” “من هیچ کنترلی روی آن ندارم.”

لی تو تحقیقات انجام داد.