قانون‌گذاران فدرال به تازگی یک قانون ایمنی خودرو را نهایی کرده‌اند که به‌طور خودکار از اعتصاب رانندگان با ده‌ها هزار کاربر دیگر در سال جلوگیری می‌کند – اما به دلیل محدودیت‌های این فناوری و خود مقررات، آژانس تخمین می‌زند که تنها حدود ۳۶۰ نفر را صرفه‌جویی می‌کند. از بین بیش از ۴۰۰۰۰ نفری که هر سال در جاده های ایالات متحده جان خود را از دست می دهند، زندگی می کنند، در حالی که برخی از آسیب پذیرترین افراد در میان ما را در معرض خطر قرار می دهند.

رهبران Vision Zero روز دوشنبه نهایی شدن قانون جدید ترمز اضطراری خودکار را جشن گرفتند، که خودروسازان آمریکایی را ملزم می‌کند تا به نصب سیستم‌های سواری که خودروهای سبک را قبل از برخورد با راننده یا عابر پیاده متوقف می‌کنند، ادامه دهند و معیارهای جدید و قوی‌تری را رعایت کنند. اطمینان حاصل کنید که آنها تا سال ۲۰۲۹ در طیف وسیع تری از تصادفات جاده ای بهتر کار می کنند.

“[This rule] جوآن کلیبروک، مدیر سابق اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه‌ها در بیانیه‌ای گفت: «این سیستم ایمنی یک نوآوری اثبات‌شده است که باید از آن استقبال کرد، اطمینان می‌دهد که AEB دیگر یک ویژگی لوکس نیست که فقط برای کسانی که می‌توانند آن را به عنوان تجهیزات اختیاری بخرند. ، تکریم و بشارت داده شد.»

هر چند “اثبات شده” به معنای “کامل” نیست – و طرفداران تاکید کردند که برای محافظت از ۹۹٫۲ درصد از زندگی باید کارهای بیشتری انجام شود که ترمز اضطراری خودکار به تنهایی نمی تواند آنها را نجات دهد. در اینجا چهار واقعیت سریع در مورد قانون جدید وجود دارد.

۱٫ آنها پنج سال فرصت دارند تا این کار را انجام دهند

زمانی که اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه برای اولین بار این قانون را مجدداً پیشنهاد کرد ژوئن ۲۰۲۳، در ابتدا به خودروسازان سه سال فرصت داد تا از این قانون پیروی کنند – که با توجه به اینکه تقریباً همه خودروسازان بسیار منطقی به نظر می رسید داوطلبانه موافقت کرد برای نصب AEB بر روی خودروهای خود در سال ۲۰۱۶٫ اما قانون نهایی، دو سال دیگر به تولیدکنندگان خودرو فرصت داد تا به توسعه این فناوری ادامه دهند تا نیازهای آژانس را برآورده کنند، که شامل ترمز مطمئن برای عابر پیاده پس از تاریک شدن هوا، زمانی که سه از چهار مرگ پیاده روی اتفاق می افتد.

و به نظر می رسد که خودروسازان به پسوند نیاز خواهند داشت. بر اساس تست موسسه بیمه ایمنی بزرگراه ها در مورد خودروهای مدل سال ۲۰۲۳، تنها ۱۱ درصد از سیستم های ترمز اضطراری خودکار عابر پیاده “به طور کامل از مانکن عابر پیاده در هر شرایط آزمایشی اجتناب کردند” – و تنها ۱۷ درصد حتی توانستند به طور مداوم این کار را حتی در طول آزمایش انجام دهند. روز

و حتی اگر خودروسازان به موقع این آمار را بهبود بخشند، هنوز دهه ها طول می کشد تا خودروهای قدیمی با سیستم های قدیمی تر (یا بدون سیستم AEB) از ناوگان خارج شوند، به خصوص اگر قیمت خودروهای جدید همچنان در حال افزایش باشد.

۲٫ به عابران پیاده با سرعت بالا یا بسیار پایین کمک نمی کند

تغییر مهم دیگر در این قانون مربوط به سرعت‌های خاصی است که سیستم‌های PAEB باید با آن‌ها وارد شوند – و با چه سرعت‌هایی اشکالی ندارد که آن سیستم‌ها از کار بیفتند.

برخلاف پیشنهاد اولیه، که هیچ محدودیت بالایی برای سرعت‌هایی که AEB باید در آن مؤثر باشد، تعیین نمی‌کند، قانون نهایی تصریح می‌کند که سیستمی که نمی‌تواند از برخورد وسیله نقلیه به وسیله نقلیه با سرعت ۹۰٫۱ مایل در ساعت یا بیشتر جلوگیری کند، همچنان می‌تواند وجود داشته باشد. خیابانی قانونی تلقی می شود. و این حد بالا به فقط کاهش می یابد ۴۵٫۴ مایل در ساعت برای تصادفات عابر پیاده – که به طرز نگران کننده ای درست در اطراف است متداول ترین سرعت ضربه تخمینی در تصادفاتی که در آن عابر پیاده جان خود را از دست می دهد، و می تواند خبر بدی برای رانندگانی باشد که با سرعت کمی بیشتر حرکت می کنند.

قانون نهایی نیز موفق به حذف آن نشد پایین تر محدود به الزامات سرعت AEB نیز می باشد و مشخص می کند که سیستم های جدید فقط باید با سرعت بیش از ۶٫۲ مایل در ساعت کار کنند. این بدان معنی است که از بسیاری از تصادفات با سرعت آهسته “از جلو” که به طور غم انگیزی عادی می شوند، با افزایش اندازه وسایل نقلیه آمریکایی معمولی جلوگیری نمی کند، و دیدن کودکان کوچکی که مستقیماً در جلو نشسته یا ایستاده اند را برای رانندگان دشوار می کند. از چرخ های آنها

گروه حمایتی Kids and Cars اصطلاح «سندرم بای بای» را برای اشاره به پدیده له شدن کودکان در حالی که برای مراقبانشان در خانه خانواده آرزوی خداحافظی می کنند، ابداع کرده است.

۳٫ دوچرخه سواران، افرادی که از وسایل کمکی استفاده می کنند و کامیون های عظیم هنوز شامل نمی شوند

با وجود انبوه نظرات مدافعان، قانون جدید AEB به طور خاص این کار را نمی کند شامل افرادی که به تجهیزات متکی هستند دیگر از ماشین یا کامیون برای رفت و آمد – از جمله افرادی که روی دوچرخه، اسکوتر، موتور سیکلت، ویلچر و سایر وسایل کمکی مانند واکر یا عصا سوار می شوند.

به اعتبار خود، NHTSA مشخص کرد که آن را می خواهد برای کاوش “دستگاه های تست عابر پیاده اضافی خارج از مانکن های تست عابر پیاده کودک و بزرگسال، از جمله آنهایی که منعکس کننده تنوع گسترده در بین مردم آمریکا هستند.” اما آژانس می‌گوید «وضعیت دانش در نقطه‌ای نیست که NHTSA بتواند آن گروه‌ها را شامل شود، و نمی‌خواست از آغاز یک اولیه قوانین عابر پیاده “به عنوان اولین قدم صحیح” در حالی که تحقیقات گسترده تر تکمیل شده است.

همچنین کامیون‌های بزرگ و وسایل نقلیه الکتریکی سنگین با وزن بیش از ۱۰۰۰۰ پوند تحت قانون AEB قرار نمی‌گیرند… اما فقط به این دلیل که تنظیم آنها شامل اداره ایمنی خودروهای فدرال می‌شود، که NHTSA مشترکاً قانون گذاری جداگانه برای پوشش این خودروها در سال گذشته. اخبار در مورد پیشرفت این قانون هنوز در راه است.

۴٫ ما می توانیم و باید کارهای بیشتری انجام دهیم

همانطور که طرفداران بیشماری در هنگام ارائه این قانون برای اولین بار اشاره کردند، ترمز اضطراری خودکار یک گلوله نقره ای برای بحران ایمنی جاده های ملی ما نیست، حتی اگر یک ابزار ضروری در کمربند ما باشد. و همانطور که مبارزه برای فناوری ایمنی بهتر خودرو پیش می‌رود، آنها برای مواردی مانند حفظ بین خطوط خودکار، سیستم‌های نظارت بر راننده و فناوری هوشمند کمک سرعت که کشورهای اروپایی به آن نیاز دارند، فشار خواهند آورد. در کنار AEB – اما در قانون فعلی گنجانده نشده است.

با این حال، شاید مهمتر این باشد که ما به مبارزه برای اقدامات ایمنی بهتر ادامه دهیم خارج از وسیله نقلیه، از جمله وسایلی که با ساختن جوامعی که امکان رانندگی، ایمن و حتی جذاب باشد، مردم را به طور کامل از پشت فرمان خارج می کنند.