چگونه می توان معماری موقت معاصر را به شیوه ای مشارکتی طراحی کرد؟ کاترین کلیتزکه با استفاده از نمونه ای از تحلیل پروژه تئاتر “Eichbaumoper” توسط گروه معماری “raumlaborberlin” به این سوال پاسخ می دهد. “Eichbaumoper” که با همکاری سه تئاتر ایجاد شد، قرار بود به عنوان یک مداخله معماری با درگیر کردن کار جوانان محلی و فرآیند عمومی ساختمان و طراحی محقق شود. میزانی که معماران جنبه‌های مشارکتی و سیاسی را پیاده‌سازی کردند و معماری‌های خود را در بازار جهانی شده قرار دادند، کانون توجه است. روشن می شود: فضاهای موقت را می توان طراحی و برنامه ریزی کرد – اما اصطکاک و تضاد منافع ذاتی هستند.

کاترین کلیتزکه دکتر. phil.، یک انسان شناس فرهنگی است و دکترای خود را در دپارتمان فرهنگ شهری در دوران مدرس دانشگاه در طراحی شهری/توسعه شهری در دانشگاه هافن سیتی هامبورگ دریافت کرد. او از سال ۲۰۲۳ به عنوان هماهنگ کننده دوره برای کارشناسی ارشد پاره وقت در حقوق پایداری در دانشگاه لوفانا لونبورگ مشغول به کار بوده است. علایق پژوهشی او در زمینه‌های توسعه روش تجربی، تحقیقات فناوری و علم، و روابط انسان و محیط است.