در بوگوتا، کلمبیا، بیش از ۳۰۰۰ نفر هر ساله به دلیل قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، یعنی از PM2.5، ذرات ریز تولید شده توسط اگزوز خودرو، سوختن و خروجی های صنعتی، زودرس می میرند. بوگوتا تنها نیست: طبق داده های سال ۲۰۲۱، از ۱۷۴ شهر در آمریکای لاتین و دریای کارائیب،فقط ۱۲(۷٪) دستورالعمل های توصیه شده سازمان بهداشت جهانی را برای سطوح PM2.5 برآورده کردند.

اما بوگوتا همچنین نشان می‌دهد که چگونه داده‌ها و تلاش‌های برنامه‌ریزی یکپارچه می‌توانند با آلودگی شهری مبارزه کنند و محله‌های قابل زندگی‌تری ایجاد کنند. فردی گراجالس، سرپرست فنی دبیرخانه راهبردی محیط زیست شهر بوگوتا، گفت: “در بوگوتا، ما مسائل گسترده ای در مورد نزدیکی داریم.” در بسیاری از مناطق، فعالیت‌ها از هم جدا می‌شوند، که منجر به سفرهای طولانی وسیله نقلیه می‌شود که منجر به آلودگی، ازدحام و تصادفات می‌شود.» برای مقابله با این نگرانی ها، این شهر یک “استراتژی محله های حیاتی ، تلاشی مبتنی بر داده الهام گرفته شده از مدل سوپربلاک بارسلوناو مفهوم پاریس از الف شهر ۱۵ دقیقه ای . از طریق این استراتژی، بوگوتا در حال طراحی مجدد پنج محله برای متمرکز کردن منابع و تشویق سفرهای پیاده و دوچرخه، در نتیجه کاهش آلودگی و بهبود سلامت و رفاه ساکنان است.

کارهایی که در بوگوتا در حال انجام است تنها نمونه‌ای از این است که چگونه شهرهای آمریکای لاتین تجزیه و تحلیل داده‌ها را با رویکردهای برنامه‌ریزی یکپارچه برای کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی ساکنان ترکیب می‌کنند. در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، شیفت شهری و برنامه کیفیت هوا WRIمیزبان یک وبینار در مورد چگونگی حرکت شهرهای آمریکای لاتین به سمت هوای پاک برای همه بود. بئاتریز کاردناس، مدیر کیفیت هوا در WRI مکزیک، گفت که این کار حیاتی است. او گفت: «در مورد کیفیت هوا، هیچ مرزی وجود ندارد. حتی اگر منابع آلودگی محلی باشند، تأثیرات آنها در سراسر جهان پخش می شود و اثرات موجی ایجاد می کند: از گرم شدن کره زمین تا بیماری های تنفسی و قلبی عروقی تا کاهش تولیدات کشاورزی. با پانل متنوعی از کارشناسان، وبینار به اهمیت داده‌ها برای کار کیفیت هوا و اینکه چگونه یک پایه تحلیلی قوی می‌تواند به پروژه‌هایی با تأثیر واقعی منجر شود، پرداخت.

فهرست اولیه انتشار گازهای گلخانه ای در شناسایی منابع آلودگی، هدایت مداخله و ردیابی پیشرفت حیاتی است

در مکزیک، منطقه شهری گوادالاخارا دومین مرکز شهری پرجمعیت است و از سطوح بالای آلودگی مداوم و اثرات فزاینده تغییرات آب و هوایی رنج می برد. مصمم به کاهش آلودگی در منطقه،موسسه برنامه ریزی شهری برای گوادالاخارا (IMEPLAN)با WRI مکزیک و ایالت Jalisco برای ایجاد فهرست انتشار یکپارچه ای که منابع آلودگی در منطقه را شناسایی می کند، همکاری کرد. آنا سیسیلیا پرالس، هماهنگ‌کننده فنی و اداری هوا گفت: «این ابزار تخمین‌هایی از انتشار گازهای گلخانه‌ای را محاسبه و جمع‌آوری می‌کند که برای بهبود کیفیت هوا، کاهش سهم گرمایش جهانی و مدیریت آلاینده‌ها در جو به روشی کارآمد و مؤثر هستند.» کیفیت برای برنامه WRI México's Cities. به این ترتیب، شناسایی و کمیت منابع، تدوین مقررات و ردیابی تاثیر مداخلات کیفیت هوای شهری امکان پذیر است.

WRI مکزیک با استفاده از این فهرست به‌عنوان خط مبنا، چگونگی خط جدید اتوبوس حمل‌ونقل سریع (BRT) در گوادالاخارا را ارزیابی کرد.ماکرو محیطی من، که ۴۲ کیلومتر (حدود ۲۶٫۱ مایل) در اطراف شهر می دود – بر کیفیت هوا تأثیر می گذارد. پرالز گفت، از طریق مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده، تیم تشخیص داد که اگر ترافیک کامیون‌ها با سفر در خط جدید BRT (که از اتوبوس‌هایی با جدیدترین فناوری کم‌انتقال EuroVI استفاده می‌کند) جایگزین شود، منطقه می‌تواند از حدود ۲۷ مرگ ناشی از آلودگی قلبی و عروقی و اطراف جلوگیری کند. ۷۱۵ روز کاری از دست رفته در سال ۲۰۳۰٫ پرالز گفت: «این یک مثال بسیار عملی از این است که چگونه اطلاعات موجودی می تواند به ما کمک کند اثربخشی یک مداخله شهری را نشان دهیم.

پیش بینی های کیفیت هوای محلی شفافیت و مسئولیت پذیری را تقویت می کند

اثرات کیفیت پایین هوا جهانی است. از آنجایی که شهرها با میزان بالایی از آلودگی دست و پنجه نرم می کنند – هم از منابع محلی مانند اگزوز وسایل نقلیه و هم از اثرات مرتبط با آب و هوا مانند آتش سوزی های جنگلی – ضروری است که هر کاری که می توانند برای اطلاع رسانی و محافظت از ساکنان انجام دهند. ساندرا منسس، هماهنگ‌کننده کیفیت هوا در WRI کلمبیا، گفت داده‌های دقیق می‌تواند به ساکنان اطلاعات به‌روز و عملی در مورد کیفیت هوا در شهرهایشان ارائه دهد و به مداخلات محلی برای کاهش سطوح بالای آلودگی کمک کند.

CityAQ، مشارکت بین WRI، دفتر مدل سازی و جذب جهانی ناسا و چندین شهر از جمله آدیس آبابا، بوگوتا، جاکارتا، کیگالی، لئون (مکزیک)، مونتری، گوادالاخارا و سائوپائولو، از فهرست انتشار گازهای گلخانه ای، تصاویر ماهواره ای، داده های کیفیت هوای محلی و ماشین استفاده می کند. یادگیری ارائه پیش بینی های محلی کیفیت هوا. منسس گفت: «شهرهای شرکت‌کننده می‌توانند سطوح آلودگی مخرب سلامت را پیش‌بینی کنند، با ذینفعان ارتباط برقرار کنند و مداخلات محلی را بهینه‌تر و مؤثرتر مدیریت کنند».

طراحی برای اقدام و تاثیر

رویکردهای برنامه‌ریزی یکپارچه که بر گزینه‌های حمل‌ونقل پایدار و نزدیکی به منابع تأکید می‌کنند، مانند ابتکار Barrios Vitales در بوگوتا، ابزارهای حیاتی برای شهرهایی هستند که هدفشان کاهش آلودگی است. اما ضروری است که آنها بتوانند مزایای این رویکردهای طراحی را کمی کنند. در بسیاری از شهرهای آمریکای لاتین،مناطق کم انتشار (LEZ)آندریا بیزبرگ، مشاور فنی پروژه برنامه‌ریزی اقدام اقلیمی C40 در آمریکای لاتین، گفت که به عنوان ابزاری برای مبارزه با آلودگی، علاقه بیشتری به خود جلب می‌کنند. LEZ ها مناطق تعیین شده در شهرها هستند که مقررات سخت گیرانه تری را برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای مرتبط با حمل و نقل از طریق، به عنوان مثال، محدود کردن وسایل نقلیه با انتشار بالا یا محدود کردن ترافیک اعمال می کنند. بیزبرگ گفت: در حالی که موثر هستند، LEZ ها اغلب پس بک را جذب می کنند. ما می دانیم که با این LEZ ها، یکی از اولویت های اصلی این است که مزایای پروژه را به خوبی برای ایجاد پشتیبانی و دستیابی به اجرای موفقیت آمیز به اشتراک بگذاریم.

C40 Cities ابزار جدیدی را توسعه داد، کیفیت هوا از طریق اقدامات شهری (AQUA)که کارکنان شهر را قادر می سازد تا به راحتی مزایای مداخلات کیفیت هوا را محاسبه کنند، اطلاعات جمعیت، قرار گرفتن در معرض، بهداشت و هزینه های اقتصادی علاوه بر شواهد اپیدمیولوژیک. از آنجایی که ریودوژانیرو در حال برنامه ریزی برای منطقه ای کم آلاینده بود، آنها از AQUA برای محاسبه مزایای ایجاد یک منطقه فقط برای وسایل نقلیه الکتریکی در شهر استفاده کردند. تا سال ۲۰۴۰، بازده شهر و ساکنان آن مشخص خواهد شد: انتشار گازهای گلخانه ای حدود ۸۰ درصد کاهش می یابد، نتایج سلامت ساکنان بهبود می یابد و شهر میلیون ها نفر را از اثرات اجتناب شده بر سلامتی و افزایش بهره وری نجات می دهد. بیزبرگ گفت: “با این تجزیه و تحلیل پایه، شهر می تواند به عنوان گام بعدی، یک کمپین ارتباطی را که حول این نتایج ایجاد شده است، برای ایجاد خرید ایجاد کند.”

بهبود کیفیت هوا در مرکز رویکرد UrbanShift قرار دارد. هر یک از حوزه‌های تمرکز اصلی ابتکار – از راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت تا برنامه‌ریزی یکپارچه – از تلاش‌ها در مقیاس محلی و جهانی برای بهبود کیفیت هوا جدایی‌ناپذیر هستند. سبز شدن شهری، مانند برق‌رسانی ناوگان و ایجاد جوامع قابل پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، تفاوت ایجاد می‌کند. داده ها و ابزارهای به اشتراک گذاشته شده در وبینار اخیر ما منابع ضروری برای شهرهایی هستند که رویکردهای چندوجهی برای ایجاد هوای پاک برای همه دارند.

در مورد کار UrbanShift با شهرها در ما بیشتر بیاموزیدگزارش سالانه ۲۰۲۲-۲۰۲۳ و بررسی کنید که چگونهWRI وC40 Citiesدر حال تلاش برای بهبود کیفیت هوا نه تنها در آمریکای لاتین، بلکه در سراسر جهان هستند. 

این مقاله در ابتدا در ShiftCities.org ظاهر شد.

ماریانا اورلوف مدیر ارشد توسعه شهری در مرکز WRI Ross برای شهرهای پایدار است.

الی آنزیلوتی رهبر ارتباطات برای UrbanShift در مرکز WRI Ross برای شهرهای پایدار است.