اسگاهی در تاریکی قبل از سحر، هیاهو شروع می شود. دانایی موسمن از تختش صدای ساختمان را می شنود: روابط عاشقانه بلند، استفراغ، جیغ، صدای برخورد اجساد با شیب کامل به استخر.
Mossman می‌گوید: «وقتی مشغول هستند، همه چیز بین نیمه‌شب تا ساعت ۴ صبح بلندتر می‌شود».
-
یک کلنی کورورا یا پنگوئن کوچک در زیر خانه دانائه موسمن زندگی می‌کند – و هیچ نشانه‌ای از تمایل به ترک در آن دیده نمی‌شود.
هم خانه های موسمن که سخت مهمانی می کنند، گله ای از کورورا، یا پنگوئن کوچک، کوچکترین پنگوئن جهان هستند که در زیر خانه او در حومه ولینگتون در خلیج کاراکا در شبه جزیره میرامار، مستعمره ای رو به رشد تشکیل داده اند. از حوضچه های زنبق او برای مهمانی های استخر استفاده می کنند و در فصل لانه سازی، بوی بدی ایجاد می کنند.
“آنها بیرون می روند و ماهی می گیرند، آن را پس می گیرند و به مدت سه روز آن را می خورند.”
وزارت نیوزلند حفاظت پرندگان را تشویق کرد که به لانه های مخصوص ساخته شده نزدیکتر به دریا بروند، اما تا کنون تمایلی به ترک نشان نداده اند. بنابراین ماسمن آمده است تا هم خانه هایش را در آغوش بگیرد، حتی یک نردبان در حوضچه ها نصب کرده تا پنگوئن ها بتوانند از آن بالا بروند.
Mossman می‌گوید: «ما تصور می‌کردیم که اگر آنها در زیر خانه ما شاد و امن باشند، آنها را در جایی که آسیب‌پذیرتر هستند، نمی‌خواهیم. آزاردهنده ترین چیز در مورد بودن آنها در زیر خانه این است که صدایشان بلند است.
-
یک نردبان موقت در حوضچه ای در خانه دانائه ماسمن در Karaka Bays به پنگوئن ها کمک می کند تا از آن خارج شوند.
در بسیاری از شهرها، جنگل ها و اکوسیستم های سراسر جهان، صداهای طبیعت در حال خاموش شدن هستند. اما در پایتخت نیوزیلند، به لطف چندین دهه تلاش برای حفاظت از محیط زیست، مردم در حال تجربه اوج آواز پرندگان هستند. برخی از گونه‌ها، مانند کورورا، هنوز در معرض خطر هستند، اما بسیاری از پرندگان بومی به تعداد هزاران پرنده بازگشته‌اند و گروه کر صبح شهر را دگرگون کرده‌اند.
صدای کر سپیده دم آنقدر بلند است که باید درها را ببندیم.
-
پیواکاواکا (فنتیل) در پناهگاه حیات وحش زلاندیا در ولینگتون
در تاریکی، لحظاتی که ولینگتون از خواب بیدار می شود و هیاهوی ترافیک بالا می رود، پرندگان شهر شروع به آواز خواندن می کنند.
ابتدا تریل بلند و شفاف توئی می آید که از طلوع طلوع می گذرد. زنگ‌های خوش آهنگ کوریماکو به هم می‌پیوندند و به دنبال آن پیواکاواکا با جیرجیرهای بوسه‌مانندش. با روشن شدن افق، کاکا – طوطی‌های قهوه‌ای بزرگ – آسمان را تکان می‌دهند و ساکنان را بیدار می‌کنند و در حالی که می‌روند و جیغ می‌کشند.
پنجاه سال پیش، زمانی که جک و جیل فناتی زمین‌های زراعی ناهموار و لخت خود را در ماکارا – در فاصله ۲۵ دقیقه‌ای از مرکز شهر – خریدند، اگر با گونه‌ای از پرندگان معرفی‌شده، چه رسد به یک نوع بومی، خوش‌شانس بودند.
جیل می‌گوید: «شما به سختی پرنده‌های بومی را دیدید. جک می پرد: «حالا، صدای کر سپیده دم خیلی بلند است، اگر می خواهیم دراز بکشیم، باید درها را ببندیم.»
-
جک و جیل فناتی در بوته‌های نزدیک خانه‌شان در ماکارا، نزدیک ولینگتون. گاوها و گوسفندهای کوهستانی در مزرعه Fenaughtys، نزدیک به یک منطقه بوته ای که از زمان معرفی مجدد کیوی در آن شنیده می شود.
ولینگتون ممکن است روندهای محلی و بین‌المللی را زیر پا بگذارد، اما نزدیک به ۳۰ سال پیش، جیم لینچ، محافظه‌کار، شهر را به عنوان یک “مورد سبد تنوع زیستی” توصیف کرد.
مانند بسیاری از شهرهای سراسر جهان، فعالیت های انسانی، از دست دادن زیستگاه و آفات معرفی شده، حیات پرندگان ولینگتون را از بین برده است. در دهه ۱۹۹۰، بسیاری از گونه های بومی در آستانه انقراض محلی قرار داشتند.
در اواسط دهه ۱۹۹۰، لینچ کار را برای ایجاد یک پناهگاه جدید برای پرندگان در تکه ای از جنگل های بومی در اطراف یک مخزن شهری از کار افتاده آغاز کرد. این مکان که «زلاندیا» نامیده می‌شود، به اولین محیط زیست شهری کاملاً حصاردار در جهان تبدیل می‌شود. تا سال ۲۰۰۰، تمام شکارچیان اصلی – گربه‌ها، پاسوم‌ها، موش‌ها و موش‌ها – در داخل ریشه‌کن شده بودند. از آنجایی که گونه‌های بومی در داخل حصار رشد می‌کردند، زلاندیا به‌عنوان مرکزی کار می‌کرد که از آنجا جمعیت پرندگان بازیابی شده به محله‌های شهر سرازیر شدند.
-
نمایی از ذخیره گاه Zealandia در ولینگتون در این ماه
جک می گوید: «اولین چیزی که متوجه برگشتیم توئی بودیم. انگار از سر در باغچه بلند صدا می زند. “اکنون، آنها فقط بخشی از مبلمان هستند.”
این جفت در طول سال در باغ خود متوجه پرندگان بومی کمیاب می شوند. دو جفت کرئه آ، تنها شاهین کشور، در بوته‌ای در این نزدیکی لانه می‌سازند و پیواکاواکا به قدری زیاد شده است که فناتی‌ها درهای خود را بسته نگه می‌دارند تا پرندگان کنجکاو خود را به داخل دعوت کنند.
-
در جهت عقربه های ساعت از بالا سمت چپ: یک tui; تیکه یا پشت زین. شگ یا شگ پایی. و یک کاکا در ذخیره‌گاه نیوزلندیا
تجربه Fenaughtys با داده‌ها دنبال می‌شود – الف گزارش شورای منطقه ای ولینگتون ۲۰۲۳ نشان می دهد که از سال ۲۰۱۱، میانگین تعداد گونه های پرندگان بومی در پارک ها و ذخیره گاه های شهر ۴۱ درصد افزایش یافته است. بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۲، کاکا ۲۶۰ درصد، کررو ۲۰۰ درصد، توئی ۸۵ درصد و پیواکاواکا ۴۹ درصد افزایش یافته است.
پناهگاه نیوزلندیا، “اثر هاله ای قابل اندازه گیری” داشت و “بازیابی های دیدنی را در چندین گونه پرنده بومی جنگلی که قبلاً نادر یا به صورت محلی منقرض شده بودند، ایجاد کرد.”
جو لدینگتون، مدیر حفاظت و احیای نیوزلندیا، می‌گوید ۸ کیلومتری حصار پیرامونی ضد شکارچیان به معنی رشد پرندگان بوده است، اما تلاش‌های جامعه در خارج از پناهگاه به آنها اجازه داده است تا زیستگاه خود را گسترش دهند.
-
عبور پنگوئن ها: یک علامت هشدار برای رانندگان در شبه جزیره میرامار
لدینگتون می‌گوید: «ولینگتون یکی از تنها شهرهای جهان است که این بازگشت را تجربه می‌کند.
شاید عجیب‌تر از همه، Fenaughtys در حال حاضر صدای کیوی – پرنده ملی محبوب کشور – را در شب در تپه‌های اطراف خود می‌شنوند. در سال ۲۰۲۲، پروژه کیوی پایتخت، یک ابتکار اجتماعی، کیوی را دوباره به حیات وحش ولینگتون معرفی کرد بعد از ۱۰۰ سال غیبت
جیل وقتی از او می‌پرسد شنیدن چنین پرنده‌های کمیاب در حیاط خانه‌اش چه حسی دارد، مکث می‌کند. توصیف آن سخت است – فقط فوق العاده است.
جک می‌گوید: «فکر نمی‌کردم در طول زندگی‌مان صدای آنها را در اینجا بشنویم. “وقتی صدای کیوی را در حیاط پشتی خود می شنوید، می دانید که کار کرده است.”
کلید خرید انجمن
یک پناهگاه به تنهایی برای بازگرداندن پرندگان یک شهر کافی نیست. بخشی از موفقیت رونق تنوع زیستی ولینگتون، کار گسترده جامعه برای ایجاد یک محیط امن برای پرندگان – و یک محیط مرگبار برای شکارچیان مهاجم بوده است. آفات معرفی شده تخمین زده می شود ۲۵ میلیون پرنده بومی در سال در نیوزلند.
-
یکی از اعضای پروژه کپیتال کیوی آماده می شود تا پس از تغییر فرستنده روی پایش، کیوی نر را در تپه تاوا، ایستگاه تراوهیتی، ولینگتون، دوباره آزاد کند. و یک تابلوی راه در ماکارا
در یک صبح یکشنبه روشن در شبه جزیره میرامار، ۱۰ دقیقه در شرق مرکز شهر، شش داوطلب گرد هم می آیند تا شبکه وسیعی از تله های آفات و دوربین ها را که از چشم انداز عبور می کنند، بررسی کنند.
دن هنری، هماهنگ‌کننده Predator Free Miramar، در حالی که بر فراز سرزمین می‌چرخد، می‌گوید که داوطلبان موفق شده‌اند موش‌ها – شکارچیان بی‌رحم پرندگان بومی – را از شبه جزیره حذف کنند. منطقه شهری ولینگتون به تنهایی (جمعیت ۲۱۵۲۰۰ نفر) دارای حداقل ۵۰ گروه جمع آوری آفات و کاشت است. آنها در کنار اداره حفاظت از دولت، ولینگتون بدون شکارچی – پروژه ای برای تبدیل ولینگتون به اولین پایتخت بدون شکارچیان جهان – و طرح هایی مانند پروژه کیوی پایتخت کار می کنند.
-
پیواکاواکا یا نیوزلند fantail، دن هنری، هماهنگ کننده گروه داوطلبانه به دام انداختن آفات Predator Free Miramar، در اطراف شبه جزیره میرامار را دنبال می کند.
وقتی هنری یک موش مرده را از تله بیرون می‌آورد، توضیح می‌دهد که چگونه زندگی پرندگان پررونق یک حلقه بازخورد مثبت ایجاد کرده است: وقتی ساکنان در زندگی روزمره خود با پرندگان بومی مواجه می‌شوند، تمایل به محافظت از آنها بیشتر می‌شود.
«این به ویژه در حوالی قرنطینه مشهود بود. مردم بیرون رفته بودند و قدم می زدند، پرندگان برای بازی بیرون می آمدند و مردم خیلی به طبیعت نزدیک تر بودند.» “من فکر می کنم مردم آن را دیدند و [thought]: “لعنت مقدس – نگاه کن در اطراف ما چه خبر است” و تلاش آنها را دوچندان کرد. کاملاً قابل توجه بود.»
راس فایندلی، معلم و پدربزرگ بازنشسته، هر یکشنبه صبح در این جلسه شرکت می کند. در ۴۰ سال زندگی خود در ولینگتون، او متوجه تغییرات قابل توجهی شده است.
“زندگی پرندگان قبلا گنجشک ها، سارها و پرندگان سیاه بودند، اکنون در خیابان هایمان توئی، فنتیل، کوتاره و کررو داریم – واقعا شگفت انگیز است.”
-
Sue Hope و Ross Findley داوطلبان Predator Free Miramar یک تله را بررسی می کنند
یکی دیگر از داوطلبان، سو هوپ، موافق است. او می گوید: «همه متوجه این موضوع می شوند، نه فقط ما.
در حالی که خدمه جمع می شوند تا درباره کار صبحگاهی صحبت کنند، یک منطقه نادر از شاخه های بالا سقوط می کند و موجی از هیجان را در بین گروه ایجاد می کند. هوپ می گوید: «ما در وسط یک شهر بزرگ هستیم و این پرندگان شگفت انگیز وجود دارند. “این باعث می شود قدر بدانید که شما تنها چیزی نیستید که اینجا هستید.”
بیشتر پیدا کنید پوشش عصر انقراض در اینجا، و خبرنگاران تنوع زیستی را دنبال کنید فیبی وستون و پاتریک گرینفیلد در X برای همه آخرین اخبار و ویژگی ها