یافته های مطالعاتی، شهرهای چین در زیر سطح دریا فرو می روند

با رشد شهرهای چین، آنها نیز در حال غرق شدن هستند.

طبق یک مطالعه جدید، حدود ۱۶ درصد از شهرهای بزرگ کشور سالانه بیش از ۱۰ میلی‌متر ارتفاع را از دست می‌دهند و نزدیک به نیمی از آنها بیش از ۳ میلی‌متر در سال از ارتفاع خود را از دست می‌دهند. منتشر شده در مجله Science.

این مقادیر ممکن است اندک به نظر برسند، اما به سرعت جمع می شوند. بر اساس این مطالعه، در ۱۰۰ سال، یک چهارم از زمین های ساحلی شهری چین به دلیل ترکیبی از فرونشست و افزایش سطح دریا می تواند زیر سطح دریا قرار گیرد.

رابرت نیکولز، دانشمند آب و هوا و مهندس عمران در دانشگاه آنگلیا شرقی که این مقاله را بررسی کرده است، گفت: «این یک مشکل ملی است. دکتر نیکولز اضافه کرد که طبق اطلاعات وی، این مطالعه اولین مطالعه ای است که با استفاده از داده های راداری پیشرفته از ماهواره ها، فرونشست را در بسیاری از مناطق شهری به طور همزمان اندازه گیری می کند.

این مطالعه نشان داد که فرونشست در این شهرها تا حدی به دلیل وزن زیاد ساختمان ها و زیرساخت ها است. پمپاژ آب از سفره‌های زیرزمینی زیر شهرها نیز نقش مهمی ایفا می‌کند، مانند حفاری نفت و استخراج زغال سنگ، همه فعالیت‌هایی که فضای خالی را در زیر زمین باقی می‌گذارند که در آن خاک و سنگ‌ها می‌توانند فشرده یا فرو بریزند.

پکن یکی از مکان‌هایی است که سریع‌ترین غرق شدن را در این کشور دارد. همینطور است در نزدیکی تیانجین، جایی که سال گذشته در آنجا بود هزاران نفر از ساکنان تخلیه شدند از ساختمان های بلند آپارتمانی پس از اینکه خیابان های بیرون به طور ناگهانی از هم جدا شدند. در داخل این شهرها، غرق شدن ناهموار است. وقتی تکه‌های زمین در کنار یکدیگر با نرخ‌های متفاوتی فرو می‌روند، هر چیزی که روی آن زمین ساخته شود در معرض آسیب است.

کشورهای دیگر، از جمله ایالات متحده، مشکلات مشابهی دارند.

منوچهر شیرزایی، ژئوفیزیکدان در ویرجینیا تک که مطالعه کرده است، گفت: فرونشست زمین یک مشکل نادیده گرفته شده است که تقریباً در همه جا وجود دارد. فرونشست در شهرهای ساحلی آمریکا با استفاده از روش های مشابه دکتر شیرزایی همچنین مطالعه جدید در مورد شهرهای چین را بررسی کرد.

او گفت: «من معتقدم اکثر استراتژی‌های سازگاری که ما داریم، و برنامه‌های تاب‌آوری برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی، نادرست هستند، فقط به این دلیل که فرونشست زمین را شامل نمی‌شود.» “مورد مطالعه قرار نگرفته است، به عنوان مثال، افزایش سطح دریا مورد مطالعه قرار گرفته است.”

مطالعه جدید بر اساس اندازه‌گیری‌های رادار ماهواره‌ای از میزان افزایش یا کاهش سطح زمین در ۸۲ شهر بزرگ، که سه چهارم جمعیت شهری چین را تشکیل می‌دهند، بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ انجام شد. محققان این اندازه‌گیری‌ها را با داده‌های مربوط به عوامل احتمالی مؤثر مقایسه کردند. مانند وزن ساختمان ها در این شهرها و تغییر سطح آب های زیرزمینی در زیر آنها.

محققان همچنین اندازه‌گیری‌های فرونشست خود را با پیش‌بینی افزایش سطح دریا ترکیب کردند تا دریابند کدام شهرها ممکن است به زیر سطح دریا برسند. یکی از نکاتی که در مورد این یافته‌ها وجود دارد این است که آنها نرخ ثابتی از فرونشست را در ۱۰۰ سال آینده فرض می‌کنند، اما این نرخ‌ها می‌توانند همراه با فعالیت‌های انسانی تغییر کنند.

در حال حاضر حدود ۶ درصد از زمین های شهرهای ساحلی چین دارای ارتفاع نسبی زیر سطح دریا هستند. این مطالعه نشان داد که اگر میانگین سطح جهانی دریاها تا سال ۲۱۲۰ ۰٫۸۷ متر یا کمی کمتر از ۳ فوت افزایش یابد (بیشتر از دو سناریوی رایج مورد استفاده محققان در نظر گرفته شده است) این نسبت می تواند به ۲۶ درصد افزایش یابد.

زیر سطح دریا بودن به این معنی نیست که یک شهر به طور خودکار محکوم به فنا است. بخش اعظم هلند زیر سطح دریا است و در حال غرق شدن است، اما این کشور به طور گسترده برای جلوگیری از سیل در مکان‌ها و مکان‌ها مهندسی شده است. تا آن را در دیگران جای دهد.

محققان نوشتند که کلید به حداقل رساندن آسیب، محدود کردن استخراج آب های زیرزمینی است. شانگهای در حال حاضر این رویکرد را در پیش گرفته است و کندتر از سایر شهرهای چین در حال غرق شدن است. در ژاپن، مدیریت آب های زیرزمینی در طول سال ها در تثبیت فرونشست در توکیو و اوزاکا موفق بوده است.

حتی برخی مکان‌ها با تزریق آب به سفره‌های زیرزمینی تخلیه‌شده در فرآیندی به نام تغذیه مدیریت‌شده، با فرونشست مبارزه می‌کنند.

دکتر نیکولز گفت که توقف کامل فرونشست دشوار است. “شما باید با چیزی که باقی مانده زندگی کنید.” به گفته وی، عمدتاً این به معنای سازگاری با افزایش سطح دریا در مناطق ساحلی است. نه تنها افزایش سطح دریا ناشی از تغییرات آب و هوایی، بلکه اثرات غرق شدن زمین نیز.