در طول نزدیک به ۱۲ سال ارسال مقاله من برای سیاره‌ساز من سعی کرده ام خوانندگان را متقاعد کنم که دانش شهرها در گذشته عمیق بشری چیزی برای ارائه به برنامه ریزان شهری معاصر دارد. کتاب جدید من از انتشارات دانشگاه کمبریج برخی از بینش‌ها و درس‌هایی را که به نظر من به‌ویژه قانع‌کننده هستند، گرد هم می‌آورد. کتاب نام دارد اولین شهرها: درس های برنامه ریزی برای قرن بیست و یکم. تا ۱۷ آوریل ۲۰۲۴ برای دانلود رایگان در دسترس است. پس از آن تاریخ پشت یک دیوار پرداخت می رود. نسخه چاپی آن نیز موجود است.

این کتاب از ادبیات گسترده در مطالعات شهری الهام گرفته شده است که استدلال می‌کند ما به دانش بیشتر و بهتری از شهرها در تاریخ نیاز داریم تا با چالش‌های معاصر پیرامون امنیت غذایی، ارائه خدمات، سلامت، مسکن، همزیستی قومی، حکومت‌داری و پایداری مقابله کنیم. این نیاز با توجه به اثرات همه‌گیری و تغییرات آب و هوایی بر شهرها، و تمایل به شهرهای عادلانه‌تر که توسط جنبش‌های شورشی برای عدالت اجتماعی برانگیخته شده، حیاتی است. متخصصان حرفه ای – برنامه ریزان شهری، طراحان، معماران و سیاست گذاران – به طور گسترده به دنبال نظریه ها، مدل ها و داده های جدیدی هستند که می توانند عملکرد معاصر را آگاه کنند. کتاب من به توصیف و ترکیب دانش باستان شناسی از اولین شهرهای بشریت با هدف گسترش این مجموعه از مواد منبع می پردازد. من شواهد باستان شناسی از بین النهرین باستان، اروپا، آسیا، آفریقا و قاره آمریکا را بررسی می کنم. مطالعات موردی بیش از ۹۰۰۰ سال ساخت شهر در مناطق شناخته شده توسعه شهری و همچنین در مناطق کمتر شناخته شده جهان را پوشش می دهد. من در مورد ارتباط این دانش برای پرداختن به چالش های ذکر شده در بالا بحث می کنم.

همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، گذشته شهری باستانی هیچ راه حل سریعی برای مشکلاتی که امروز ما را آزار می دهد ارائه نمی دهد. اندازه جمعیتی و مقیاس فضایی شهرهای باستانی متفاوت بود، همانطور که اقتصادهای سیاسی که توسعه آنها را شکل دادند، متفاوت بود. اما دانش باستان‌شناسی را می‌توان به همان شیوه‌ای به کار برد که می‌توان از هر دانش دیگری در مورد برنامه‌ریزی شهری استفاده کرد: برای روشن کردن شکست‌ها و موفقیت‌های برنامه‌ریزی، غنی‌سازی بحث‌ها در مورد فرم شهری و معماری پایدار، و الهام بخشیدن به تخیل‌های جدید از آنچه شهر می‌تواند باشد. اگر روی آن متمرکز بمانیم، پتانسیل زیادی برای یادگیری از گذشته عمیق می بینم عمومی اصول و استراتژی های شهرسازی، به طور نسبی در چندین مورد کار می کنند و از طریق مقیاس های فضایی متوسط ​​عمل می کنند. ریچارد سنت'برنامه ریزی بذر' یا چه چیزی جیمی لرنر به عنوان “طب سوزنی شهری” توصیف می شود.

برنامه ریزان شهری باستان اصول و استراتژی هایی را آزمایش کردند که بیشتر آنچه را که در همه شهرسازی های معاصر وجود دارد، از جمله آن هایی که به عنوان شهرسازی «سبز»، «بازسازنده»، «هوشمند»، «پایدار» یا، به ویژه، شهرسازی «جدید» توصیف می شود، پیش بینی می کردند. احتمالاً با بهبود روش‌های باستان‌شناسی برای بررسی شهرهای باستانی و جمع‌آوری داده‌های مکانی، اصول و استراتژی‌های بیشتری وجود دارد. هدف باید شناسایی ایده‌هایی باشد که می‌توانند برای مقابله با چالش‌های مختلف زندگی شهری معاصر، «مقیاس‌سازی» شوند. ما همچنین نیاز داریم که چنین دانشی را در میان رشته‌های دانشگاهی و سیاست‌های شهری، برنامه‌ریزی و مشاغل مکان‌سازی به اشتراک بگذاریم. امیدوارم کتاب من حداقل سهم کوچکی در این تلاش ها داشته باشد.