موضوع کیفیت بد هوای دهلی به طور دوره ای در آگاهی عمومی دوباره مطرح می شود. توجه را به خود جلب می کند رسانه های اجتماعی، که در روزنامه ها و در مطالعات علمی، عمدتاً در ماه های زمستان. در این دوره، شاخص کیفیت هوای دهلی از «ضعیف» به «شدید» در اکثر ایستگاه‌های نظارتی کاهش می‌یابد.
سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند استانداردهای کیفیت هوا با محدودیت در غلظت آلاینده های هواو عبور از این محدودیت ها می تواند برای انسان مضر باشد. ذرات معلق ۲٫۵ (PM2.5)آلاینده ای با اندازه کمتر از ۲٫۵ میکرون می تواند از سیستم تنفسی عبور کرده و وارد جریان خون شود و بر سلامت انسان تأثیر منفی بگذارد. در طول سال های ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ شهر گزارش داد میانگین غلظت PM2.5 100 میکروگرم بر متر مکعب (μg/m3) یا ۱۹۰۰ درصد حد توصیه شده WHO 5 میکروگرم بر متر مکعب، که می تواند به شدت بر سلامت ساکنان تأثیر بگذارد. برای اطمینان از رفاه شهرهایمان، مدیریت موثر و کارآمد کیفیت هوا یک ضرورت است.
| منابع آلودگی هوا در دهلی | PM2.5 درصد مشارکت |
| اگزوز خودرو از احتراق بنزین، گازوئیل و گاز | ۱۰-۳۰٪ |
| گرد و غبار ناشی از راه ها و فعالیت های ساختمانی | ۱۰-۳۰٪ |
| منابع صنعتی از جمله نیروگاه ها | ۱۰-۳۰٪ |
| فعالیت های پخت و پز و گرمایش مسکونی | <10% در تابستان و <30% در زمستان |
| باز سوزاندن زباله | ۵-۱۵٪ |
| نیروگاه ها (بیشتر خارج از محدوده شهر) | <7% |
| طوفان های گرد و غبار به عنوان یک منبع فصلی و منطقه ای | <5% |
| سوزاندن بقایای کشاورزی به عنوان یک منبع کوتاه مدت فصلی و منطقه ای | <3% |
ابتکارات خط مشی موجود
دولت اتحادیه طرح اقدام پاسخ درجه بندی شده، برنامه ملی هوای پاک و کمیسیون مدیریت کیفیت هوا برای مقابله با آلودگی هوای دهلی ساخته شده اند. تحت این برنامه ها چندین طرح سیاستی اجرا شد که به مدیریت آلودگی هوا کمک می کند.
جایگزینی موتورهای دیزل در اتوبوس ها با گاز طبیعی فشرده و تشویق استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی با ارائه مشوق ها – از جمله ارائه اسقاط وسایل نقلیه قدیمی، یارانه وام، تخفیف در ایستگاه های شارژ، معافیت های مالیات جاده ای و کاهش هزینه ثبت نام – برخی از این ابتکارات کلیدی بودند. در سال ۲۰۲۲ دهلی تمام شد ۱۶۰۰۰۰ خودروی برقی در جاده هاشرکت حمل و نقل دهلی دارای ۱۵۰ اتوبوس برقی در ناوگان خود است. در سال‌های آینده، انتظار می‌رود که هر دوی این تعداد با افزایش ناوگان اتوبوس‌های برقی به ۱۵۰۰ نفر افزایش یابد. ابتکار زوج و فرد همچنین ترافیک و آلودگی هوا را در سخت‌ترین ماه‌ها به میزان کمتری کاهش داد. قطار متروی دهلی، یکی از بزرگترین سیستم های حمل و نقل عمومی شهر با ۶ میلیون سرنشین قبل از همه گیری، همچنین نقش بسزایی در کاهش آلودگی هوا داشتند.
علاوه بر این، دهلی با معرفی Bharat Stage-VI در سال ۲۰۱۷ (سه سال قبل از راه اندازی سراسری آن در سال ۲۰۲۰) استانداردهای آلایندگی خودرو و سوخت پیشرفته را اجرا کرد. در بخش صنعتی، هیچ تأسیساتی در منطقه کنگره ملی دهلی برای استفاده از سوخت غیر از گاز طبیعی لوله شده، برق یا گاز مایع.
در حالی که پیشرفت‌هایی در بخش‌های حمل‌ونقل و صنعتی حاصل شده است، فرصت‌هایی برای بهبود در بخش‌های دیگر باقی مانده است. به عنوان مثال، سوزاندن زباله نتیجه عدم تفکیک مناسب زباله جامد و آگاهی کم در مورد پیامدهای آن است. یکی دیگر از بخش هایی که آلایندگی بالایی دارد، صنعت ساخت و ساز است: آن ۲۱٪ و ۸٪ از PM10 و PM2.5 کمک می کند به ترتیب، پس از پخت و پز خانگی، سوزاندن زباله و غذاخوری ها. فعالیت های ساخت و ساز تمیز در مقیاس اجرا نمی شود و در نتیجه، فعالیت های ساخت و ساز در طول قسمت های با کیفیت پایین هوا ممنوع است، تأثیر نامطلوبی بر کارگران ساختمانی می گذارد.
راه رو به جلو: پل زدن بر شکاف ها
دهلی فرصتی دارد تا ابزار مدیریت کیفیت هوای خود را با بررسی بهترین شیوه های دنبال شده در سایر نقاط هند، به ویژه در ساخت و ساز و مدیریت زباله جامد، گسترش دهد. به عنوان مثال طرح اقدام هوای پاک سورات (SCAP)، که تحت آن اولین کتاب راهنمای ساخت و ساز تمیز در هند و یک استراتژی کاهش در سطح آزمایشی برای شیوه های ساخت و ساز تمیز آماده شدند.
این ابتکار به جمع آوری داده ها در مورد ساخت و ساز و ارزیابی اقدامات کنترلی بالقوه برای کاهش آلودگی هوا کمک کرد. پس از اولین خلبان موفق، این روش اکنون در سایت های مختلف ساخت و ساز در سراسر سورات تکرار می شود. مثال دیگر از سورات، استراتژی مدیریت زباله آنهاست. یک مطالعه SCAP میزان آن را کشف کرد باز سوزاندن زباله از ۲۵ درصد در سال ۲۰۱۵ به ۲ درصد در سال ۲۰۲۰ در این شهر کاهش یافته است.
ایندور، تمیزترین شهر هند در ۶ سال گذشته به دلیل سیستم مدیریت مواد زائد جامد قوی خود که شامل تفکیک ۱۰۰% زباله در مبدا، جمع‌آوری درب به در و تصفیه زباله است، شناخته شده است. بهره گیری از بینش و تجربیات ایندور و سورات می تواند به طور قابل توجهی تلاش های دهلی را برای مقابله با آلودگی هوا تقویت کند.
در نهایت، اتخاذ یک استراتژی هواگرد گرا نه تنها برای درک منابع انتشار، بلکه برای اجرای موثر سیاست‌ها در سطح مردمی برای نتایج بهتر ضروری است. افزایش آگاهی از طریق مشارکت و مشارکت عمومی، همراه با یک رویکرد جامع که همه منابع انتشار را در بر می گیرد، می تواند نقشی اساسی در کاهش آلودگی هوا در منطقه کنگره ملی دهلی داشته باشد.
این مقاله در ابتدا در WRI-India.org ظاهر شد.
رویاپرداز علی همکار ارشد برنامه است، کیفیت هوا برای برنامه شهرهای پایدار و حمل و نقل در WRI هند.
باوای شارما مدیر ارشد برنامه کیفیت هوا در WRI هند است.
شایلندرا کومار یاداو استادیار دانشکده علوم زمین و محیط زیست در دانشگاه مرکزی باباساحب بهمرائو آمبدکار است.