دسترسی آزاد

خودمختاری اعطا شده به جوامع محلی (مانند شهرها، شهرداری‌ها و دولت شهرها) توسط قدرت‌های مرکزی بزرگتر (مانند امپراتوری‌ها، پادشاهان، اربابان و ایالت‌های مرکزی) یکی از ویژگی‌های تکرارشونده تاریخ اروپا در طول زمان است، از دوران باستان تا دوره معاصر این جلد جنبه‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این ویژگی را در یک چشم‌انداز دیاکرونیک و مقایسه‌ای، از امپراتوری روم تا مشارکت‌های شهری امروزی بررسی می‌کند. برای این منظور از مفهوم حکومت چند مرکزی استفاده می کند. این مفهوم که ابتدا توسط وینسنت اوستروم، اقتصاددان سیاسی در دهه ۱۹۶۰ توسعه یافت و سپس توسط برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۲۰۰۹، دانشمند علوم سیاسی الینور اوستروم گسترش یافت، این مفهوم سیستم وابسته به هم وابسته روابط بین بازیگران مختلف درگیر در یک فرآیند را مشخص می کند و به همین دلیل، اغلب در مطالعات سیاستی استفاده می شود. این جلد، مفهوم حکومت چندمرکزی را در مطالعات تاریخی به‌عنوان ابزاری اکتشافی برای تحلیل سیستم‌های چندلایه‌ای که شهرها در مقاطع مختلف تاریخ اروپا در آن ادغام شده‌اند، و همچنین پیامدهای همزیستی ساختارهای سیاسی مختلف، اعمال می‌کند. چهارده فصل ساختارها، پویایی ها و گفتمان حکومت چندمرکزی را از طریق مطالعات موردی مختلف از امپراتوری روم، شهرهای قرون وسطایی، اروپای مدرن اولیه و شهرهای معاصر بررسی می کند. این حجم نشان می‌دهد که برای دوره‌های طولانی در طول تاریخ اروپا، حکومت چندمرکزی نقشی محوری در سازماندهی و توزیع قدرت سیاسی داشته است.

سدریک برلاز، توماس لاو، هانس یواخیم اشمیت، زیگفرید ویکلاین، دانشگاه فریبورگ، سوئیس.