حوضچه مزرعه با رواناب پر شده بود که از طوفان های بارانی در زیر حوضه کشاورزی پس از اقدامات حفاظت از رطوبت خاک مانند دسته های مزرعه در محل، رشد محصول، و گاهی اوقات ICS (سیستم های کشت مخلوط) و سایر تنظیمات زمین در منطقه اهداکننده پر شد. جدا از تمام این اقدامات حفاظتی، آب روان برداشت شده به ظرفیت استخر مزرعه (۵۶۰ متر)^۳). میانگین مقدار رواناب برداشت شده حدود ۱۵ درصد از کل بارندگی دریافتی در حوضه بود. تلفات عمده در حوضچه مزرعه از طریق نشت رخ داد و این تلفات نشت با پوشش آجر سیمانی در کف و کناره ها کنترل شد. سایر تلفات ناشی از تبخیر بود. مقدار تبخیر در مقایسه با تلفات نشت بسیار کم بود، بنابراین تلفات تبخیر در این آزمایش نادیده گرفته شد. حجم رواناب با طوفان های مختلف از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۴ ثبت شده و جدول بندی شده در جدول ۴ برای ماه های میانگین فصل از ژوئن تا دسامبر. تجزیه و تحلیل آماری مقادیر میانگین با استفاده از ANOVA انجام شد و با CD در ۵٪ معنی دار بود.

میانگین رواناب ماهیانه ثبت شده نتایج آماری معنی داری نشان داد (جدول ۴، و حداکثر مقدار رواناب (۱۸۰۱ متر^۳) در سال ۹۴ با بارندگی فصلی ۱۰۳۷٫۴ میلی متر که سال پرآبی با بیش از میانگین بلندمدت بود، ثبت شد. حداقل حجم رواناب (۱۵۰٫۶ متر^۳) در سال ۲۰۰۹ ثبت شد که عمدتاً ناشی از شرایط خشکسالی با کسری ۵۰ درصدی بارندگی فصلی (۳۰۶٫۸ میلی متر) بود. میانگین بارندگی ماهانه تولید رواناب، ارائه شده در جدول ۳. یک رابطه بین بارندگی و رواناب با ترسیم بارندگی تولید رواناب بر حسب میلی متر در محور x و رواناب کل فصلی بر حسب متر مکعب در محور y با خط روند خطی و ضریب همبستگی ۰٫۸ برقرار شد.شکل ۳) معادله به صورت معادله (۱) نشان داده شده است. از جانب شکل ۳می توان چنین استنباط کرد که حداقل بارش رواناب دریافتی در یک فصل ۳۴۰ میلی متر است که می تواند حجم رواناب ۷۰۰ متری را تولید کند.^۳ همانطور که در نشان داده شده است شکل ۴. بالعکس، حداکثر رواناب ۱۷۰۰ متر^۳ حجم تولید شده با رواناب فصلی که بارندگی ۷۰۰ میلی متر را تولید می کند. حوضچه مزرعه ای که در این مطالعه برای برداشت آب باران از یک حوضه آبریز کشاورزی مشخص شده ۲٫۰ هکتار استفاده شد برای ذخیره رواناب تولید شده کافی بود. هنگام طراحی این حوضچه مزرعه، فرض بر این بود که حداقل سه پر شدن در فصل باران های موسمی رخ داده است. بنابراین، اندازه موجود FP این مفهوم فرمان ذخیره سازی حوضه را توجیه می کند. حتی اگر حداکثر حجم رواناب مورد انتظار ۱۷۰۰ متر باشد^۳ تولید شده توسط این حوضه، همانطور که فرض می شود حداقل در سه پر شدن در هر فصل رخ می دهد و در حالت آبشاری برای جمع آوری کل آب باران مورد استفاده قرار می گیرد. از این رو ظرفیت طراحی شده حوضچه مزرعه (۵۶۰ متر^۳) قادر است رواناب تولید شده را به راحتی ذخیره کند.

بنابراین، در یک حوضه آبریز کشاورزی به وسعت ۲٫۰ هکتار با پیکربندی اراضی (دسته های مزرعه، پشته ها، و شیارها، از جمله ICS) در منطقه جنوبی راجستان، آب باران را می توان در محدوده ۷۰۰-۱۷۰۰ متر برداشت کرد.^۳بسته به بارندگی فصلی از این رو، رابطه رواناب بارندگی با مفهوم رابطه ذخیره سازی حوضه در قالب یک معادله با حداکثر ضریب رگرسیون (R²) مقدار ۰٫۸۰٫

که در آن X بارندگی فصلی تولید رواناب بر حسب میلی متر و Y رواناب فصلی بر حسب متر مکعب است. از این معادله می توان برای محاسبه رواناب مورد انتظار برای رواناب فصلی پیش بینی شده استفاده کرد و بر این اساس، کشاورزان می توانند یک سیستم کشت برای بازدهی سودآور برنامه ریزی کنند.

از جانب شکل ۳مشاهده می شود که دو نقطه مولد رواناب بالا (۹۵/۱۰۴۵ متر) وجود دارد.^۳ و ۱۲۱۳٫۶۰ متر^۳) به ترتیب برای سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳٫ دلیل رواناب نسل بالا، همانطور که در نشان داده شده است شکل ۳، این بود که یک بارندگی مداوم بیش از ۵۳ میلی متر برای بیش از پنج روز وجود داشت که نشان دهنده وضعیت رطوبت قبلی خاک AMCIII است. [۳۲].

از مشاهده می شود جدول ۴ که حداکثر تا ۵۰ درصد کسری بارندگی قادر به تولید رواناب خواهد بود. منطقه جنوبی راجستان با خاک‌های لوم رسی نمی‌تواند رواناب تولید کند اگر میزان بارندگی از ۵۰ درصد کسری فراتر رود. معمولاً بیش از ۵۰ درصد کمبود بارندگی بیانگر وضعیت خشکسالی در راجستان است. از آنجایی که میزان بارندگی از میانگین نرمال بلندمدت فراتر می رود، رواناب برداشت شده نیز به نسبت افزایش می یابد. همچنین مشاهده کرد که در ۲۰ سال گذشته، میانگین رواناب تولید شده حداکثر در ماه های جولای و آگوست تنها در طول فصل باران های موسمی بوده است. این دو ماه از فصل برای برداشت آب باران تا حداکثر ظرفیت طراحی شده بسیار حیاتی بود. نتایج این مطالعه حداقل رواناب را در محدوده ۷۰۰-۱۷۰۰ متر نشان می دهد^۳ می توان بسته به بارندگی فصلی با طوفان های رواناب و شرایط رطوبتی قبلی خاک برداشت کرد. بنابراین، معادله (۱) رابطه بارش-رواناب را نشان می دهد که صرفاً بر اساس مشاهدات فیزیکی ۲۰ سال (۱۹۹۴-۲۰۱۴) از یک حوضه آبریز کشاورزی ایجاد شده است. انباری در آستانه ۵۶۰ متر^۳ با فرض سه پر شدن در یک فصل طراحی شده است که می تواند حداکثر ۱۷۰۰ متر را در خود جای دهد.^۳ حجم رواناب با ابعاد بالای حوض مزرعه ۱۶٫۵ متر × ۱۶٫۵ متر، پایین ۱۰٫۵ متر × ۱۰٫۵ متر و عمق ۳٫۰ متر با شیب جانبی ۱:۱٫

طراحی انبارهای آستانه بستگی به شرایط غالب تغییر آب و هوا دارد. ذخیره سازی آستانه یک مقدار مفید ذخیره سازی در استخر مزرعه است. بر اساس نتایج یک مطالعه انجام شده بیش از ۲۰ سال، بر اساس داده های ثبت شده فیزیکی از یک حوزه آبخیز کشاورزی. از معادله (۱) و شکل ۴مشاهده می‌شود که حوضه‌ای کشاورزی با حوضه آبریز ۲ هکتار، حتی با در نظر گرفتن اقدامات حفاظتی درجا از پیکربندی اراضی با دسته‌های مزرعه، پشته و شیار، و سیستم کشت مخلوط (ICS) با بارندگی با کمبود ۵۰ درصد یا در سالهای معمولی تا مرطوب، حجم روانابی بین ۷۰۰ تا ۱۷۰۰ متر ایجاد می کند.^۳. طبق گزارش هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC)، از سال ۱۹۵۰ حوادث شدید زیادی رخ داده است و بیشتر تغییراتی که رخ داده است به فعالیت های انسانی نسبت داده شده است. این شامل افزایش فراوانی رویدادهای بارش شدید در نقاط مختلف است [۳۳]. بر اساس شرایط متغیر آب و هوایی کنونی، می توان فرض کرد که تعداد بیشتری از پر شدن ممکن است در یک فصل رخ دهد و بتواند حداکثر رواناب تولید شده با یک حالت استفاده آبشاری را در خود جای دهد. بنابراین، ذخیره سازی آستانه احتمالاً برای حجم رواناب ۵۶۰ متر طراحی خواهد شد^۳ به طوری که حداقل ۳۳٫۳ درصد از حجم رواناب تولید شده در ۲٫۰ هکتار از حوضه کشاورزی که ۴ درصد از حوضه آبریز را اشغال می کند، در خود جای دهد. با فرض آبیاری تکمیلی ۵ سانتی متری در زمان خشکسالی/مراحل بحرانی در فصل خریف و آبیاری تکمیلی در مراحل بحرانی در فصل ربیع به طوری که حداکثر تا ۱٫۰ هکتار را پوشش دهد.