وضعیت صنعت اسکوتر الکترونیکی ایالات متحده هشت سال پس از راه اندازی آن چگونه است؟ سیریس ولنتاین در مقاله‌ای برای Grist چشم‌انداز را ارزیابی می‌کند و می‌نویسد: «مزایای واقعی آب و هوای این ناوگان به نحوه استقرار و مدیریت شرکت‌ها بستگی دارد، و ایمنی همچنان یک نگرانی با افزایش صدمات است. اما به نظر می رسد رهبران صنعت قصد دارند اسکوترهای خود را تا حد امکان پایدار و ایمن نگه دارند.

به گفته ولنتاین، محققان می گویند که دو عامل بزرگی که تأثیر آب و هوای اسکوترها را تعیین می کند، نحوه سوار شدن کاربران و نحوه مدیریت اپراتورها در طول چرخه عمرشان است.

اگر اسکوتر سواری جایگزین پیاده روی شود، تأثیر آنها بر آلایندگی کم خواهد بود. اما چندین مطالعه، از جمله یکی توسط اداره حمل و نقل پورتلند و دیگری، با بودجه لایم، توسط یک موسسه تحقیقاتی آلمانی، نشان داده است که اگرچه یک سوم تا بیش از نیمی از کاربران اسکوتر به جای آن پیاده روی کرده اند، سفرهای دیگر به اندازه کافی با ماشین گرفته نمی شد.» با این حال، انرژی و زیرساخت – از جمله ون های باری بزرگ – مورد نیاز برای مدیریت و توزیع مجدد اسکوترها در بسیاری از محیط های شهری می تواند برخی از مزایای زیست محیطی آنها را خنثی کند.

در همین حال، فقدان زیرساخت‌های ایمن در اکثر شهرهای ایالات متحده مانع بزرگ‌تری است که اپراتورهای اسکوتر الکترونیکی کنترلی بر آن ندارند: «با توجه به اینکه اکثر شهرهای آمریکا برای ارتقای خودروها نسبت به سایر اشکال حمل‌ونقل طراحی شده‌اند، سلامت کاربران اسکوتر است. مانند عابران پیاده و دوچرخه سواران، هنگامی که چرخ ها به پیاده رو برخورد می کنند، در معرض خطر هستند.