۵٫۲٫۱٫ تخمین مدل

را تی-آزمون نوعی آمار استنباطی بر اساس توزیع t منحنی زنگی شکل است که برای آزمون وجود اختلاف معنی دار بین میانگین گروه ها استفاده می شود. را تیبا توجه به اینکه واریانس ناشناخته و حجم نمونه بزرگ است در این پژوهش از آزمون -آزمون استفاده شده است.

پارامتر هزینه برای همه حالت ها دارای علامت منفی در هر دو مدل است که نشان دهنده یک رابطه معکوس با ترجیح است. هر چه هزینه بیشتر باشد، کاربران کمتر انتخاب می کنند. باز هم، این با آنچه در مطالعات قبلی یافت شد مطابقت دارد.

مشکلات مربوط به اتصال و مناطق کم پوشش حمل و نقل عمومی دلیل اصلی مدل پیشنهادی، یعنی داشتن حالت های یکپارچه و متصل حمل و نقل عمومی بود. اولویت کلی بر اساس ASCها برای PV با BRT و سپس منبع‌یابی سواری با BRT بود، سپس توسط BoD با BRT در مقایسه با ثابت ثابت وسایل نقلیه شخصی دنبال شد.

میانگین سفرهای روزانه نیز به طور قابل توجهی بر انتخاب ها تأثیر گذاشت. زمانی که سفرها کم در نظر گرفته می‌شد، ترجیح برای حالت‌های عمومی زیاد بود، اما زمانی که سفرها زیاد بود، ترجیح برای وسایل نقلیه شخصی زیاد بود زیرا کاربران می‌توانستند به راحتی سفرهای ثانویه را انجام دهند.

پارامترهای هزینه و WT با یک رابطه معکوس با اولویت بسیار معنی دار بودند. انتخاب یک حالت با افزایش هزینه کاهش می یابد. همین امر در مورد WT نیز صدق می کند. برعکس، وقتی WT زیاد است، حالت کمترین انتخاب را دارد.

۵٫۲٫۲٫ عملکرد مدل

این مطالعه به نارسایی های مختلف مطالعات انتخاب حالت حمل و نقل قبلی پرداخت. این مطالعه بر خلاف تحقیقات قبلی از ترجیحات کاربر در دنیای واقعی و داده های جمعیت شناختی استفاده کرد. این مطالعه بر خلاف مطالعات قبلی که ترجیحات همگن را فرض می‌کردند، از مدل‌های حداکثر احتمال برای توضیح تفاوت‌های طعم استفاده کرد. همچنین بر همگرایی حالت های حمل و نقل برای بهبود تحرک و کاهش استفاده از خودروهای شخصی تاکید کرد. علیرغم محدودیت‌های تحقیقاتی قبلی، این مطالعه بینش‌های واقعی‌تری را در مورد رفتار انتخاب حالت نشان داد.

۵٫۲٫۳٫ توصیه ها

در زیر توصیه هایی ارائه شده است که بر اساس نتایج تحقیق است و هدف آنها بررسی عوامل کلیدی موثر بر انتخاب حالت و استفاده از حمل و نقل عمومی است که در نظرسنجی مشخص شده است. برای اطمینان از اثربخشی این توصیه‌ها، نظارت مستمر و تنظیم استراتژی‌ها بر اساس نیازها و اولویت‌های حمل‌ونقل در حال تحول مهم است.

نتایج نشان می دهد که وقتی خدمات یکپارچه برای تغذیه ایستگاه های BRT ارائه می شود، درصد پاسخ دهندگانی که مایل به استفاده از سرویس BRT هستند از ۳۰٪ به ۷۰٪ افزایش می یابد. بنابراین، توصیه می‌شود روی یکپارچه‌سازی روش‌های مختلف حمل‌ونقل، مانند وسایل نقلیه شخصی، خدمات منبع‌یابی سواری، و خدمات جابه‌جایی بر اساس تقاضا با سیستم BRT تمرکز کنید. این ادغام می تواند به بهبود راحتی و دسترسی کلی حمل و نقل عمومی کمک کند.

پاسخ دهندگان تمایل خود را برای پذیرش خدمات حمل و نقل عمومی در صورت ارائه راحتی و قابلیت اطمینان ابراز کردند. برای رسیدگی به این موضوع، توصیه می‌شود روی افزایش قابلیت اطمینان خدمات حمل‌ونقل عمومی، از جمله BRT کار شود. این ممکن است شامل اجرای برنامه‌های به‌خوبی تعریف‌شده، ردیابی بلادرنگ و نگهداری بهتر خودروها برای کاهش اختلالات خدمات باشد.

نتایج نظرسنجی نشان می دهد که پاسخ دهندگان ساعت کاری انعطاف پذیر را به عنوان یک استراتژی امیدوارکننده برای کاهش تراکم ترافیک می بینند. تشویق کارفرمایان به اتخاذ ساعات کاری انعطاف‌پذیر می‌تواند به کاهش ازدحام در ساعات اوج مصرف کمک کند و حمل‌ونقل عمومی را جذاب‌تر کند.

تجزیه و تحلیل نشان می دهد که پارامترهای هزینه تأثیر قابل توجهی بر انتخاب حالت دارند. برای افزایش سواری حمل و نقل عمومی، توصیه می شود اقداماتی را با هدف کاهش هزینه های مرتبط با استفاده از حمل و نقل عمومی بررسی کنید که ممکن است شامل اجرای یارانه ها، تخفیف برای دانش آموزان یا معرفی گذرنامه های ماهانه باشد.

از آنجایی که سرویس BRT در حال حاضر پوشش پایینی دارد، مهم است که منطقه تحت پوشش را برای دسترسی بیشتر برای جمعیت بزرگتر گسترش دهید. این گسترش می تواند افراد بیشتری را به استفاده از سیستم BRT تشویق کند، به خصوص اگر با سایر حالت های حمل و نقل یکپارچه شود.

ترجیح خدمات منبع سواری نسبت به تاکسی‌های سنتی تحت تأثیر عواملی مانند دانستن زمان سفر، پیش‌سفارش سفرها و اطلاع از هزینه از قبل است. حمل و نقل عمومی برای رقابت با خدمات سواری، باید سطوح مشابهی از اطلاعات و ارتباطات را در اختیار کاربران قرار دهد.

برای حالت های حمل و نقل یکپارچه، ارائه خدمات پارکینگ برای کاربران وسایل نقلیه شخصی که ترجیح می دهند سفرهای خود را با BRT ترکیب کنند، توصیه می شود. این می تواند انتقال از وسایل نقلیه شخصی به حمل و نقل عمومی را بدون مشکل تر کند.

درک ویژگی های اجتماعی جمعیت شناختی ترجیحات حالت بسیار مهم است. کمپین های بازاریابی هدفمند را می توان برای جذب گروه های خاصی از کاربران به خدمات حمل و نقل عمومی طراحی کرد، به عنوان مثال، تمرکز بر دانشجویان جوان با درآمد کم برای ارتقاء BRT و بزرگسالان مرفه برای جایگزین های وسیله نقلیه خصوصی.

تداوم استفاده از مدل‌های آماری مانند MNL و ML برای نظارت و ارزیابی تأثیر تغییرات و بهبود سیاست‌ها در سیستم حمل‌ونقل تشویق می‌شود، مانند به‌روزرسانی منظم استراتژی‌ها بر اساس نتایج این مدل‌ها برای بهینه‌سازی خدمات حمل‌ونقل عمومی.

با درگیر کردن مردم در فرآیندهای تصمیم گیری مربوط به بهبود حمل و نقل، جمع آوری بازخورد و بینش از کاربران می تواند به شناسایی نقاط درد خاص و زمینه های بهبود کمک کند.

این مطالعه بینش های بین رشته ای مانند محیط زیست، ایمنی و امنیت، توسعه زیرساخت ها، فناوری، مشارکت جامعه، ادغام خصوصی-عمومی، و پایداری طولانی مدت را در بر می گیرد که می تواند به توسعه یک سیستم حمل و نقل عمومی موثر که افراد مختلف را جذب می کند، کمک کند. طیف وسیعی از کاربران و در پاسخ به تغییر ترجیحات و نیازها تکامل می یابد. بنابراین، برنامه ریزان حمل و نقل، طراحان شهری و روانشناسان رفتاری با هم کار می کنند. این می‌تواند توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل را تسهیل کند که پیامدهای سیاست عناصر روان‌شناختی و اجتماعی مؤثر بر انتخاب حالت را در نظر می‌گیرد.