در میان شش خانه، دو نوع شناسی وجود دارد که در اطراف پله ها و آسانسور تکرار شده اند. هر دو نوع یک هسته مرکزی خدمات مشترک دارند که شامل آشپزخانه و مناطق مرطوب است. بسته به طبقه ای که در آن قرار دارند، خانه ها به گونه ای طراحی شده اند که بهترین مناظر را از اتاق نشیمن ارائه دهند. خانه های طبقه اول رو به پاسیوهای داخلی هستند و دارای یک اتاق نشیمن بزرگ و آشپزخانه اوپن هستند. اتاق خواب نزدیک ورودی ممکن است در آینده در صورت نیاز ساکنان به دو اتاق خواب تقسیم شود. چیدمان خانه ها در طبقات بالا متفاوت است و اتاق نشیمن رو به خیابان است. ابعاد قسمت عقب نیز طوری تنظیم شده است که فضایی برای دو اتاق خواب و دو حمام کامل در قسمت مرکزی فراهم کند.

در هر دو نوع خانه، ساختار ممکن است با توجه به نیازهای در حال تغییر ساکنان اصلاح شود. ایده ما این بود که تمام مناطق مرطوب را در یک هسته مرکزی فشرده قرار دهیم، تا پیکربندی اتاق خواب ها بدون کاهش عملکرد کلی خانه، انعطاف پذیرتر شود.

به عنوان بخشی از ترکیب نهایی، ویژگی‌های اصلی ساختمان در کنار مصالح معاصر نمایش داده می‌شود که ماهیت منحصربه‌فرد این اجزا را برجسته می‌کند. هنگام انتخاب مصالح، رنگ های خاکی به عنوان یک رشته مشترک در همه مناطق، از سرسرا گرفته تا پشت بام، انتخاب شدند و مناطق مشترک را با مناطق خصوصی تر یکسان کردند.

بازسازی جامع، فضای داخلی ساختمان را به طور کامل سازماندهی کرده و نمای بیرونی آن را بازسازی کرده است، انتقال از خیابان به خانه را با یک سرسرای باز بهبود بخشیده است، پاسیوهای عقب را بهتر در خود جای داده، و در نهایت، دسترسی از طریق آسانسور به تراس پشت بام را فراهم کرده است. این منجر به محو شدن مرزهای بین هر ملک می شود و به ساکنان احساس مالکیت بر مناطق مشترک و تشویق تعامل اجتماعی می دهد.