تحرک شهری یک جنبه حیاتی از برنامه ریزی و طراحی شهر است که بر کیفیت زندگی، پایداری محیطی و عملکرد کلی فضاهای شهری تأثیر می گذارد. این مقاله به مفهوم تحرک شهری سبز می پردازد، با تمرکز بر ادغام زیرساخت های سبز در انواع مختلف حمل و نقل. این برای دانشجویان و متخصصان برنامه ریزی شهری، طراحی شهری و معماری منظر طراحی شده است و بینش هایی را برای ایجاد شبکه های حمل و نقل شهری پایدار، کارآمد و سازگار با محیط زیست ارائه می دهد.
ادغام زیرساخت برای تحرک شهری سبز
گونه‌شناسی حمل‌ونقل به عنوان یک چارچوب اساسی در برنامه‌ریزی شهری عمل می‌کند و راه‌ها را بر اساس عملکردها و ویژگی‌های متمایزشان دسته‌بندی می‌کند. این طبقه بندی شامل جاده های شریانی، راه های جمع کننده، راه های محلی، کوچه ها و پارکینگ ها می باشد. درک این گونه‌شناسی برای برنامه‌ریزان و طراحان شهری بسیار مهم است، زیرا هر نوع چالش‌ها و فرصت‌های منحصربه‌فردی را برای یکپارچه‌سازی زیرساخت‌های سبز ارائه می‌کند، در نتیجه پایداری محیطی را افزایش می‌دهد و تحرک شهری را بهبود می‌بخشد.
مستر کلاس فتوشاپ UDL
رمزگشایی از اسرار نقشه برداری و تجسم سه بعدی
۱٫ جاده های شریانی
جاده های شریانی اجزای حیاتی شبکه های حمل و نقل شهری هستند که به عنوان مسیرهایی با ظرفیت بالا عمل می کنند که حرکت ترافیک بین مناطق مختلف شهر را تسهیل می کنند. آنها جاده های جمع کننده را به آزادراه ها و مراکز شهری متصل می کنند و نقش مهمی در کارایی و عملکرد کلی حرکت شهری ایفا می کنند. ادغام زیرساخت های سبز در جاده های شریانی نه تنها برای افزایش پایداری زیست محیطی بلکه برای بهبود کیفیت زندگی شهری ضروری است. در اینجا چند استراتژی کلیدی برای ترکیب زیرساخت های سبز در جاده های شریانی آورده شده است:
مناطق حفظ زیستی
جاده های شریانی، به عنوان مسیرهای شهری با ظرفیت بالا، مکان های اصلی برای ادغام مناطق حفظ زیستی هستند. این مناطق به طور ویژه طراحی شده اند، چه در مجاورت جاده ها یا در میان میانه ها، که نقش مهمی در مدیریت رواناب آب طوفان ایفا می کنند. مناطق حفظ زیستی با جمع‌آوری و فیلتر کردن رواناب از طریق سیستمی از لایه‌های خاک و پوشش گیاهی کار می‌کنند و در نتیجه تأثیر آلاینده‌های وارد شده به بدنه‌های آبی را کاهش می‌دهند. قرارگیری استراتژیک آنها در امتداد جاده های شریانی نه تنها به مدیریت موثر آب کمک می کند، بلکه به کیفیت زیبایی شناختی این معابر اصلی شهری کمک می کند. با ترکیب گیاهان و علف های بومی، این مناطق می توانند به اکوسیستم های کوچک تبدیل شوند و از تنوع زیستی محلی حمایت کنند و تسکین بصری را در منظر شهری ارائه دهند.
کاشت درخت
کاشت استراتژیک درختان در امتداد جاده های شریانی اهداف متعددی را دنبال می کند. اولا، جذابیت زیبایی شناختی این مسیرهای اصلی شهری را به طور قابل توجهی افزایش می دهد و منظره خیابانی دلپذیرتر و جذاب تر ایجاد می کند. درختان سایه ایجاد می کنند، که به ویژه در مناطق شهری که سطوح بتنی و آسفالتی در اثر جزیره گرمایی نقش دارند، مفید است. علاوه بر این، آنها با جذب آلاینده ها و تولید اکسیژن، نقش حیاتی در بهبود کیفیت هوا دارند. موقعیت درختان کلیدی است. آنها باید طوری قرار داده شوند که مانع دید رانندگان، عابران پیاده و دوچرخه سواران نشوند. هنگامی که به درستی برنامه ریزی شود، جاده های شریانی درختکاری شده می توانند به دالان های سبز تبدیل شوند که سلامت محیطی و جذابیت بصری مناطق شهری را بهبود می بخشد.
روسازی های نفوذپذیر
استفاده از روسازی های نفوذپذیر در جاده های شریانی، به ویژه در شانه ها و خطوط شکست، یک رویکرد نوآورانه برای مدیریت روان آب های سطحی است. این روسازی‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اجازه دهند آب از طریق سطح به داخل زمین زیر نفوذ کند، در نتیجه میزان روانابی که به زهکش‌های طوفان سرازیر می‌شود و خطر سیل کاهش می‌یابد. این امر به ویژه در مناطق شهری که سطوح غیرقابل نفوذ در آنها رایج است بسیار مهم است. روسازی های نفوذپذیر همچنین به پر کردن سطوح آب زیرزمینی کمک می کنند و می توانند نیاز به سیستم های مدیریت آب طوفان گسترده را کاهش دهند. استفاده از آنها در جاده های شریانی تعهد به توسعه شهری پایدار را نشان می دهد و تضمین می کند که این مسیرهای حمل و نقل حیاتی به اکوسیستم شهری کمک می کنند.
۲٫ جاده های کلکسیونر
جاده های جمع کننده به عنوان واسطه بین جاده های شریانی و خیابان های محلی عمل می کنند. آنها ترافیک را از جاده های محلی جمع آوری می کنند و آن را به مسیرهای شریانی هدایت می کنند و دسترسی را با تحرک متعادل می کنند. این جاده‌ها اغلب از محله‌های مسکونی و مناطق تجاری عبور می‌کنند و آنها را به کاندیدای ایده‌آل برای پروژه‌های زیربنایی سبز که فضاهای اجتماعی را افزایش می‌دهند تبدیل می‌کند. ترکیب ویژگی‌هایی مانند باغ‌های بارانی، پیاده‌روهای سبز و خیابان‌های پر درخت می‌تواند این مناطق را به محیط‌های دلپذیرتر و دوستدار عابران پیاده تبدیل کند، در حالی که نقش مهمی در مدیریت رواناب شهری و بهبود کیفیت هوا ایفا می‌کند.
پسوندهای مهار آب طوفان
جاده های جمع کننده، که شکاف بین جاده های محلی و مسیرهای شریانی را پر می کنند، جزء جدایی ناپذیر جریان ترافیک شهری و اتصال جامعه هستند. اجرای توسعه‌های مهار آب طوفان در این جاده‌ها اهداف سودمند متعددی را دنبال می‌کند. این توسعه‌ها، که اغلب به عنوان باغ‌های بارانی یا بیوسوال شناخته می‌شوند، حاشیه را به خط پارکینگ گسترش می‌دهند و یک منطقه طبیعی ایجاد می‌کنند که آب طوفان را جذب و فیلتر می‌کند. این نه تنها به مدیریت رواناب و کاهش بار سیستم های زهکشی شهری کمک می کند، بلکه به عنوان یک اقدام آرام بخش ترافیک عمل می کند. وجود این پسوندها جاده را از نظر بصری باریک می کند و رانندگان را تشویق به کاهش سرعت می کند و در نتیجه ایمنی عابران پیاده را افزایش می دهد. علاوه بر این، این فضاهای سبز ارزش زیبایی شناختی به منظره خیابان می بخشد و محیطی دلپذیرتر و دلپذیرتر برای ساکنان و بازدیدکنندگان ایجاد می کند.
Bioswales و ترانشه های نفوذی
ادغام bioswales و ترانشه های نفوذی در جاده های جمع کننده یک رویکرد استراتژیک برای مدیریت پایدار آب شهری است. این ویژگی ها که در میانه ها و حق تقدم قرار دارند، برای جذب و فیلتر کردن رواناب از سطح جاده طراحی شده اند. Bioswales کانال های کم عمق و پوشش گیاهی هستند که نه تنها آب را مدیریت می کنند، بلکه زیستگاه گیاهان و جانوران محلی را نیز فراهم می کنند و تنوع زیستی شهری را افزایش می دهند. از سوی دیگر، ترانشه های نفوذی، سیستم های زیرسطحی هستند که به آب اجازه می دهند به داخل زمین نفوذ کند، آب های زیرزمینی را دوباره شارژ کرده و رواناب سطحی را کاهش می دهد. این عناصر زیرساخت سبز به‌ویژه در جاده‌های جمع‌آوری مؤثر هستند، جایی که می‌توان آنها را به طور یکپارچه در منظره بدون ایجاد مانع در جریان ترافیک یا حرکت عابران پیاده ادغام کرد.
روسازی های نفوذ پذیر در مناطق پارکینگ
ترکیب روسازی های نفوذپذیر در مناطق پارکینگ در امتداد جاده های جمع کننده راه حلی عملی و سازگار با محیط زیست برای مسائل رواناب سطحی ارائه می دهد. این روسازی‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اجازه دهند آب از سطح زمین به زیرپایه‌ای که مخصوصاً آماده شده است، عبور کند که آب را فیلتر و ذخیره می‌کند، رواناب را کاهش می‌دهد و باعث تغذیه مجدد آب‌های زیرزمینی می‌شود. این به ویژه در مناطق شهری که سطوح غیرقابل نفوذ غالب هستند مفید است. استفاده از روسازی‌های نفوذپذیر در مناطق پارکینگ در خیابان نه تنها به مدیریت مؤثر آب کمک می‌کند، بلکه تشکیل گودال‌ها و پتانسیل آب‌پلانینگ را به حداقل می‌رساند. علاوه بر این، این سطوح می توانند از نظر زیبایی شناسی دلپذیر باشند و به جذابیت بصری کلی منظره خیابان کمک کنند و تجربه کاربری را برای رانندگان و عابران پیاده افزایش دهند.
۳٫ جاده های محلی
جاده های محلی در درجه اول به مناطق مسکونی و تجاری محلی خدمت می کنند. آنها با حجم و سرعت کمتر ترافیک مشخص می شوند و بر دسترسی مستقیم به املاک تمرکز می کنند. این نوع شناسی فرصتی منحصر به فرد برای ادغام عناصر سبز مانند سنگفرش های عبوری، درختان خیابان و باغ های اجتماعی ارائه می دهد. این ویژگی‌ها نه تنها ارزش زیبایی‌شناختی و زیست‌محیطی محله را افزایش می‌دهند، بلکه شیوه‌های حمل‌ونقل فعال مانند پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را تشویق می‌کنند، و حس جامعه و هویت محلی را تقویت می‌کنند.
گودال درختان و ترانشه ها
جاده‌های محلی، که عمدتاً به مناطق مسکونی خدمات می‌دهند، بوم منحصربه‌فردی را برای زیرساخت‌های سبز به‌ویژه از طریق استفاده از چاله‌های درختی و ترانشه‌ها ارائه می‌دهند. این ویژگی ها فقط مربوط به کاشت درخت نیست. آنها سیستم های پیچیده ای هستند که برای افزایش پوشش سبز و همچنین مدیریت آب طوفان طراحی شده اند. چاله‌ها و ترانشه‌های درختی برای جمع‌آوری رواناب از جاده‌ها و پیاده‌روها ساخته می‌شوند و آن را به ریشه‌های درختان هدایت می‌کنند. این نه تنها آب مورد نیاز درختان را تامین می کند، بلکه باعث فیلتر و کاهش حجم آب طوفان وارد شده به سیستم زهکشی شهری می شود. درختان به نوبه خود به جذابیت زیبایی شناسی محله کمک می کنند، سایه ایجاد می کنند و کیفیت هوا را بهبود می بخشند و جاده های محلی را برای ساکنان محیط های دلپذیرتر و سالم تر می کنند.
سطوح قبلی
اجرای سطوح عبوری در جاده های محلی یک رویکرد استراتژیک برای مدیریت نگرانی های زیست محیطی در مناطق مسکونی است. این سطوح که از مواد متخلخل ساخته شده‌اند، به آب باران اجازه می‌دهند تا به داخل زمین زیرین نفوذ کند و رواناب سطحی را به میزان قابل توجهی کاهش داده و به تغذیه مجدد آب‌های زیرزمینی کمک می‌کند. این امر به ویژه در مناطق شهری که سطوح غیرقابل نفوذ رایج هستند مفید است. استفاده از مصالح عبوری در پیاده روها، معابر و حتی بخش های خاصی از معابر می تواند نقش مهمی در مدیریت پایدار آب شهری داشته باشد. علاوه بر این، این سطوح می توانند به کاهش اثر جزیره گرمایی شهری کمک کنند، زیرا اجازه می دهند آب تبخیر شود و هوای اطراف را خنک کند.
کاشت آب طوفان
گلدان‌های طوفان‌آب یک افزودنی جذاب و کاربردی برای جاده‌های محلی هستند که مزیت دوگانه زیبایی منطقه را در کنار مدیریت رواناب آب ارائه می‌دهند. این کاشت‌ها برای جمع‌آوری و فیلتر کردن روان آب طوفان از جاده و املاک مجاور طراحی شده‌اند. پر از گیاهان مختلف، نه تنها فضای سبز و جذابیت بصری را به منظره خیابان اضافه می کنند، بلکه زیستگاهی برای حشرات و پرندگان نیز فراهم می کنند و تنوع زیستی محلی را افزایش می دهند. گیاهان موجود در این گلدان ها به جذب و فیلتر کردن آلاینده ها کمک می کنند و کیفیت آبی را که در نهایت به زمین نفوذ می کند یا وارد سیستم آب باران می شود، بهبود می بخشد. گلخانه های آب باران می توانند به ویژه در مناطق مسکونی موثر باشند، جایی که می توان آنها را با منظره خیابان موجود ادغام کرد تا محیطی دلپذیرتر و سازگار با محیط زیست ایجاد کند.
۴٫ کوچه ها
کوچه‌ها که اغلب در برنامه‌ریزی شهری نادیده گرفته می‌شوند، خدمات ضروری مانند جمع‌آوری زباله، تعمیر و نگهداری تاسیسات و دسترسی ثانویه به املاک را ارائه می‌کنند. احیای کوچه‌ها با زیرساخت‌های سبز مانند سنگفرش‌های قابل نفوذ، باغ‌های عمودی، و بشکه‌های باران می‌تواند این فضاهای سودمند را به دارایی‌های ارزشمندی برای مدیریت آب طوفان و تنوع زیستی شهری تبدیل کند. علاوه بر این، کوچه های سبز می توانند به فضاهای عمومی دعوت کننده تبدیل شوند که به بافت اجتماعی و زیست محیطی منظر شهری کمک می کنند.
روسازی های نفوذپذیر
کوچه‌ها که اغلب در پشت ساختمان‌ها و منازل مسکونی یافت می‌شوند، نقش مهمی در زیرساخت‌های شهری ایفا می‌کنند و در درجه اول به عنوان نقاط دسترسی و مناطق خدماتی عمل می‌کنند. ادغام روسازی های نفوذپذیر در این فضاها یک رویکرد نوآورانه برای مدیریت آب طوفان و در عین حال حفظ نقش عملکردی آنها است. روسازی‌های نفوذپذیر به گونه‌ای طراحی شده‌اند که اجازه عبور آب از سطح، کاهش رواناب و تسهیل فرآیند تغذیه آب‌های زیرزمینی را می‌دهند. این امر به ویژه در مناطق شهری که سطوح معمولی و غیرقابل نفوذ به غرقاب شدن و افزایش فشار بر سیستم های زهکشی کمک می کند مفید است. با پیاده‌سازی روسازی‌های نفوذپذیر در کوچه‌ها، شهرها می‌توانند به طور مؤثر آب طوفان را به گونه‌ای مدیریت کنند که هم از نظر زیست‌محیطی پایدار و هم کاربردی باشد، و اطمینان حاصل شود که این فضاهای اغلب نادیده گرفته شده به طور مثبت به اکوسیستم شهری کمک می‌کنند.
ترانشه های نفوذی
ترانشه های نفوذی در کوچه ها راه حل موثری برای مدیریت آب طوفان به خصوص در مناطقی که فضا محدود و نور خورشید کمیاب است ارائه می دهد. این ترانشه ها کانال های باریک و حفاری شده ای هستند که با مواد نفوذپذیر مانند شن یا ماسه درشت پر شده اند و اغلب با پوشش گیاهی پوشیده شده اند. آنها با جذب رواناب و اجازه نفوذ آن به زمین کار می کنند و در نتیجه حجم آبی را که به سیستم زهکشی شهری می رسد کاهش می دهند. این به ویژه در کوچه ها مفید است، که ممکن است فضایی برای تأسیسات زیرساخت سبز بزرگتر نداشته باشند. ترانشه های نفوذی را می توان به طور یکپارچه در چیدمان موجود کوچه ها ادغام کرد و اطمینان حاصل کرد که مانع از دسترسی یا عملکردهای خدماتی نمی شوند. علاوه بر این، هنگامی که با پوشش گیاهی پوشانده می شود، این ترانشه ها می توانند جذابیت زیبایی شناختی کوچه ها را افزایش دهند و آنها را از فضاهای سودمند به دالان های سبز در بافت شهری تبدیل کنند.
شناسایی فرصت ها برای استقرار زیرساخت های سبز
تجزیه و تحلیل نوع جاده و حجم ترافیک
شناسایی مکان های ایده آل برای زیرساخت های سبز شامل تجزیه و تحلیل انواع جاده ها و حجم ترافیک است. جاده‌های مختلف فرصت‌های منحصربه‌فردی را برای یکپارچگی سبز ارائه می‌کنند، با جاده‌های شریانی برای ویژگی‌هایی مانند دیوارهای سبز کاهش‌دهنده سر و صدا، و خیابان‌های محلی آرام‌تر، ایده‌آل برای کاشت درخت یا باغ‌های بارانی. بسیار مهم است که راه حل هایی را انتخاب کنید که جریان ترافیک و ایمنی را تکمیل کنند، به طوری که مناطق پرتردد نیاز به گزینه های غیر مانع دارند و مناطق کم تردد که امکان تأسیسات سبز گسترده تر را فراهم می کنند.
استفاده از فضای موجود
ادغام موثر زیرساخت سبز به استفاده خلاقانه از فضای موجود بستگی دارد. این شامل تبدیل میانه‌ها به مناطق حفظ زیستی یا خطوط درخت، تبدیل حاشیه‌ها به فضاهایی برای باغ‌های بارانی یا بیوسوال‌ها، و تصور مجدد خطوط پارکینگ به‌عنوان پارکلیت یا مناطق سبز است. این تحولات نه تنها زیبایی شناسی را بهبود می بخشد، بلکه به تنوع زیستی و مدیریت زیست محیطی نیز کمک می کند.
زیباسازی و پایداری محیطی
تغییر فضاهای شهری با زیرساخت های سبز در خدمت زیباسازی محیط زیست و ارتقای پایداری است. این تاسیسات کیفیت هوا را بهبود می بخشد، آب طوفان را مدیریت می کند، جزایر گرما را کاهش می دهد، و از حیات وحش شهری حمایت می کند، که منجر به افزایش غرور جامعه، سلامت روان بهتر و سبک زندگی فعال تر می شود.
نتیجه
ادغام زیرساخت های سبز در شبکه های حمل و نقل شهری گامی حیاتی در جهت توسعه پایدار شهری است. این به نگرانی های زیست محیطی مانند مدیریت آب طوفان و اثرات جزیره گرمایی می پردازد و جنبه های زیبایی شناختی و عملکردی فضاهای شهری را افزایش می دهد. با اتخاذ این استراتژی ها، برنامه ریزان و طراحان شهری می توانند شهرهای قابل زندگی، انعطاف پذیرتر و دوستدار محیط زیست را ایجاد کنند.
مستر کلاس فتوشاپ UDL
رمزگشایی از اسرار نقشه برداری و تجسم سه بعدی
آزمایشگاه طراحی شهری
درباره نویسنده
این اکانت مدیریت آزمایشگاه طراحی شهری است. این حساب مقالات نوشته شده توسط اعضای تیم، مشارکت های نویسندگان مهمان و سایر موارد ارسالی گاه به گاه را منتشر می کند. لطفا در صورت داشتن هرگونه سوال یا نظر با ما تماس بگیرید.