اعتراضات باید مخل باشد تا موثر باشد. وقتی جنبش‌های اعتراضی به فضای عمومی کشیده می‌شوند و در آنجا ریشه می‌گیرند، وقتی این فضاها را محاصره، دفاع و تصرف می‌کنند، معماری اعتراضی تولید می‌کنند.

نمایشگاه اعتراض/معماری: موانع، کمپ ها، چسب جنبه های فضایی فرهنگ های اعتراضی را بررسی می کند. تمرکز بر جنبش های سیاسی است که خود را در فضای عمومی نشان داده اند و اشیاء معماری و طراحی خاصی تولید کرده اند. تحقیقات نمایشگاه طیفی دوسوگرا، اغلب آرمان‌شهری و گاهی خطرناک را نشان داد: از درگیری در سنگرها در جریان انقلاب ژوئیه ۱۸۳۰ در پاریس گرفته تا معترضانی که از بدن خود در اردوگاه‌های اعتراضی متعددی که تقریباً در همه مناطق یافت می‌شود استفاده می‌کنند. از جهان امروز

مدل‌های با جزئیات پیچیده ساخته شده در دانشگاه فنی مونیخ و Hochschule für Technik Stuttgart (پروفسور آندریاس کرتزر) طیف وسیعی از اردوگاه‌های اعتراضی، از شهر رستاخیز در واشنگتن در سال ۱۹۶۸ تا اتریش «LobauBleibt!» را به تصویر می‌کشند. جنبش ۲۰۲۱/۲۲٫ چهل «ساختار زمینی» از لوتزرات، عمدتاً سازه‌های شمعی، توسط روکاس ویل (دانشگاه هنر و طراحی کارلسروهه) با مدل‌های ساخته شده از کاغذ عکاسی مستندسازی شد، در حالی که کارگردان، الیور هارت، یک اینستالیشن فیلم برای نمایشگاه تهیه کرد. با هماهنگی فعالان، یک پل معلق از جنگل هامباخ توانست به عنوان نمایشگاه ایمن شود. مدل آویزان از شهر راش باریوی هنرمند Stephan Mörsch نیز شغل جنگل هامباخ را نشان می دهد. علاوه بر این، “LobauBleibt!” اعتراضات توسط دو فیلم از هنرمندان الیور رسلر و کریستوف شوارتز مستند شده است و شورش انقراض اتریش یکی از سازه های تنسگریتی خود را برای نمایش در دسترس قرار دادند. معماری نمایشگاه توسط Something Fantastic ایجاد شده است. انتشارات همراه این نمایشگاه در قالب یک دایره المعارف، حوزه گسترده ای از مراجع را از سال ۱۹۳۰ تا ۲۰۲۳، از A برای Abschütten تا Z برای Zwentendorf ارائه می دهد.