خیابان‌های اصلی در گذشته مهم‌ترین، شیک‌ترین و شیک‌ترین بخش‌های یک شهر بودند. رشد ترافیک وسایل نقلیه همه چیز را تغییر داد و صدا، آلودگی، قطع و وصل و خطر را به همراه آورد. آنها همچنین زشتی مهندسی ترافیک و تمایل به بی‌رحمی کردن خیابان‌هایی را که زمانی خوب بودند با زیرساخت‌هایی که کاملاً از مقیاس خارج از محیط اطراف بودند، به ارمغان آوردند.

طرح‌هایی مانند Poynton نشان داده‌اند که می‌توان جریان‌های قابل توجهی از ترافیک را بدون نیاز به زیبایی‌شناسی جاده‌ای تطبیق داد. نمونه‌هایی از بلوارها در بریتانیا و خارج از کشور وجود دارد که حتی سطوح بالاتری از ترافیک را مدیریت می‌کنند. با این حال، طراحی مرسوم بزرگراه همچنان با کالسکه‌های چند خطه، تقاطع‌های پیچیده کنترل‌شده با سیگنال، و دوربرگردان‌های بزرگ زمین‌گیر، پیوند خورده است.

برای انسانی کردن این فضاهای حیاتی چه کنیم؟ آیا پاسخی برای خطر سلامت ناشی از آلودگی هوا وجود دارد و آیا واقعاً باید توسعه مسکونی متراکم را در امتداد این کریدورها ایجاد کنیم؟ آیا می توانیم بین جریان ترافیک و قابلیت زندگی سازشی ایجاد کنیم؟ آیا برخی از خیابان ها نباید برای مردم طراحی شود؟

این رویداد، با مهربانی توسط HTA Design، در ساخت مکان های مردم پسند سری گزینه ها را بررسی خواهد کرد.

ساعت ۶٫۳۰ بعد از ظهر مقدمه سیمون بیلیس، طراحی HTA

به دنبال آن چهار ارائه کوتاه:

• گراهام اسمیت مشاور، برنده جایزه یک عمر دستاورد UDG، سابقاً از آکسفورد بروکس با مروری بر تاریخچه جاده های توزیع کننده و مکان های دیگری که به جای آن طراحی می کنند

• ایان هینگلی جنبش شهری، در مورد نقش خیابان های بزرگ در بافت شهری و اشتراک اولویت های مودال

• دانکن برنتسن شورای مدوی، در مورد انسانی کردن یک اتوبان دوگانه موجود به یک خیابان شهری متصل برای اتصال شهرهای مدوی

• نیکلاس بویز اسمیت خیابان ها را ایجاد کنید، در انتظار با کیفیت های ایده آل از یک خیابان بزرگ موفق است

ساعت ۱۹:۳۰: میزگرد و بحث ۳۰ دقیقه ای

ساعت ۲۰:۰۰: رویداد به پایان می رسد