Just Transition معمولاً به عنوان مجموعه ای از اصول، فرآیندها و شیوه هایی تعریف می شود که قدرت اقتصادی و سیاسی را برای تغییر از اقتصاد استخراجی به اقتصاد احیاکننده ایجاد می کند. استراتژی‌های انتقال عدالت برای اولین بار توسط اتحادیه‌های کارگری و گروه‌های عدالت محیطی که ریشه در جوامع رنگین‌پوست کم‌درآمد داشتند شکل گرفت. به طور خاص، آنها نیاز به: ۱) حذف تدریجی صنایعی که به کارگران، سلامت جامعه و محیط زیست آسیب می‌رسانند، می‌دانستند. و ۲) راه های مناسبی برای انتقال کارگران به مشاغل دیگر فراهم می کند.

همانطور که مندی رامباروس در این مقاله به اشتراک می گذارد، صندوق دفاع از محیط زیست (EDF) به تازگی گزارشی با عنوان منتشر کرده است فقط انتقال و چارچوب پادمان ها که قصد دارد کمکی معنادار و آگاهانه به مجموعه دانش در مورد انتقال عدالت داشته باشد. این چارچوب به گونه‌ای طراحی شده است که دستورالعمل‌هایی را برای توسعه استراتژی‌ها، برنامه‌ها، اقدامات و معیارهایی ارائه می‌کند که انتقال عادلانه و عادلانه به سمت منابع انرژی پاک‌تر را تضمین می‌کند. علاوه بر این، چارچوب به دنبال ارائه راهنمایی در مورد چگونگی اندازه گیری اینکه آیا فعالیت ها از مزایای کربن زدایی، حقوق زیست محیطی و منافع سهامداران تحت تأثیر، از جمله مردم بومی حمایت می کنند یا خیر، ارائه می کند.

این چارچوب بر چهار اصل کلیدی ساخته شده است: عدالت رویه ای، عدالت توزیعی، عدالت شناختی و عدالت ترمیمی، با تاکید بر فراگیری، انصاف و احترام به نیازهای مختلف در طول انتقال انرژی. این پادمان ها و همچنین عناصر و اقدامات منحصر به فرد را برای ردیابی پیشرفت به سمت اهداف انتقال انرژی توضیح می دهد. در حالی که تمرکز بر بخش انرژی است، این چارچوب می تواند برای کاربرد در سایر بخش های اقتصاد تطبیق داده شود.

برای اطلاعات بیشتر، لطفا مقاله منبع و EDF را بخوانید گزارش.