علم واضح است: طبق آخرین گزارش IPCC، شهرها نقاط داغ تغییرات آب و هوایی هستند. با توجه به اینکه ۷۰ درصد از انتشار CO2 جهانی از مناطق شهری می آید، جایی که از هر ۱۰ نفر ۷ نفر تا سال ۲۰۵۰ در آن زندگی می کنند، راه حل بحران آب و هوا مستلزم اقدامات اقلیمی جسورانه در شهرها است. به روز، بیش از ۶۰۰۰ شهر– به نمایندگی از ۲۰ درصد از ساکنان شهرها – برنامه های اقدام اقلیمی را تدوین کرده اند و به دنبال راه هایی برای اجرای این طرح ها هستند. برای پیوستن به موارد بیشتری نیاز داریم.

یکی از چالش های کلیدی شهرها برای دستیابی به اهداف اقلیمی خود، در دسترس بودن تخصص مالی و فنی، به ویژه در اقتصادهای در حال توسعه است. اما لزومی ندارد که این وضعیت باقی بماند. فرصت‌ها برای درک بهتر چشم‌انداز و منابع مالی برای آب و هوای شهری، چه چیزی مانع افزایش مقیاس آن می‌شود، و اینکه چگونه انتخاب‌ها در سطوح شهری، منطقه‌ای و ملی می‌توانند محیط را برای تامین مالی اقلیم شهری بهینه کنند، فراوان است.

را گزارش مالی وضعیت آب و هوای شهرها در سال ۲۰۲۱از سوی Cities Climate Finance Leadership Alliance، Climate Policy Initiative (CPI) و بانک جهانی، بر این پیام تأکید می کند: برای اینکه شهرها اقدامات قاطع اقلیمی را انجام دهند، یک رویکرد کل دولت لازم است. این بدان معناست که اقدامات اقلیمی شهری باید در برنامه‌ها و فرآیندهای مالی شهری، ملی و بین‌المللی گنجانده شود و منابع مالی خصوصی باید مهار شود.

برای اولین بار، ما اکنون یک برآورد جامع از تامین مالی آب و هوای شهری جهانی، از طریق ردیابی منابع جریان های مالی آب و هوا به مناطق شهری و برآورد سرمایه گذاری در بخش های هدف داریم. این با یک تفکر سطح سیستمی و کاوش در چارچوب‌های توانمند نوآورانه برای شناسایی راه‌حل‌ها و توصیه‌هایی برای بسیج مالی آب و هوای شهری در مقیاس تکمیل می‌شود.

بخش ۱ گزارش تخمین می‌زند که در مجموع ۳۸۴ میلیارد دلار در بخش مالی آب و هوای شهری در سطح جهان در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ سرمایه‌گذاری شده است که بسیار کمتر از ۵ تریلیون دلار برآورد شده است. این مبالغ هنگفت نشان دهنده اندازه چالشی است که ما در مواجهه با بحران آب و هوا پیش رو داریم و اینکه چقدر ضروری است که شکاف بین آنچه در دسترس است و آنچه مورد نیاز است کم کنیم. از آنجایی که انتظار می رود شهرها در برخی از اقتصادهای در حال توسعه به شدت تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی قرار داشته باشند و منابع محدودی دارند، نیاز به هدایت مالی آب و هوا به کشورهای در حال توسعه حتی ضروری تر است.

در حالی که چالش پیش رو بزرگ است، ما منابع مالی و ابزارهای لازم برای مقابله با آن را داریم. برآوردها نشان می دهد که گازهای گلخانه ای انتشار گازهای گلخانه ای در شهرها تا سال ۲۰۵۰ تقریباً ۹۰ درصد کاهش می یابد با اقدامات فنی امکان پذیر، که می تواند به میلیون ها شغل سبز نیز کمک کند. این یک فرصت قابل توجه برای سرمایه گذاری به ویژه از سوی بازیگران خصوصی است. اقدامات برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در شهرها می تواند ایجاد کند سود اقتصادی جهانی ۲۴ تریلیون دلار. این فرصت در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه بیشتر قابل مشاهده است. در آسیای شرقی و اقیانوس آرام، سالانه ۱۸۷ میلیارد دلار سرمایه خصوصی برای تامین مالی اقلیم شهری سرمایه گذاری می شود. با این حال، فرصت سرمایه گذاری در منطقه ۱٫۴ تریلیون دلار است. در آمریکای لاتین، که در حال حاضر ۱۱ میلیارد دلار در فعالیت های آب و هوایی در شهرها سرمایه گذاری می شود، فرصت سالانه بخش خصوصی حداقل ۴۱۷ میلیارد دلار است. در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، سرمایه گذاری در آب و هوای شهری سالانه حدود ۳ میلیارد دلار است، اما فرصت سرمایه گذاری بیش از ۱۲۵ میلیارد دلار است.

فرصت ها نیز بر اساس بخش وجود دارد. یکی از مهم‌ترین یافته‌های بخش ۱ گزارش این است که تنها ۹ درصد از داده‌های ردیابی شده در سطح پروژه به سمت انطباق هدایت می‌شوند، که نشان‌دهنده میزان چالش تامین مالی انعطاف‌پذیری و سازگاری در شهرها و همچنین در ردیابی سرمایه‌گذاری‌های است. رخ می دهد از آنجایی که اثرات تغییرات آب و هوایی به سرعت در حال افزایش است، عدم پرداختن به این شکاف سازگاری در حال حاضر به شدت بر میلیاردها ساکن شهری و همچنین اقتصادهای ملی و زنجیره تامین جهانی تأثیر خواهد گذاشت.

به همین دلیل است که ما به یک رویکرد کل اقتصاد برای توانمندسازی و تامین مالی اقدام جسورانه اقلیمی در شهرها نیاز داریم که بتواند سیستم‌های مالی شهری موجود و معماری‌های بین‌دولتی را در سطوح محلی و ملی سبز و هماهنگ کند. بسیج مالی جدید اقلیم شهری در سطح شهر، از جمله از طریق نقل و انتقالات مشروط بین دولتی، درآمدهای منابع خود، و بازارهای خصوصی و خانوارهای شهری؛ و تقویت تأثیر هوشمند آب و هوا در سیستم‌های برنامه‌ریزی سرمایه‌گذاری شهری و سرمایه‌ای با مقررات سبز و استانداردهای طراحی، ترویج فرم فضایی فشرده، و ادغام اندازه‌گیری پویا GHG و قیمت‌گذاری کربن در تصمیمات برنامه‌ریزی سرمایه‌گذاری.

برای انجام این کار، قسمت ۲ گزارش شرایط کلیدی را بررسی می کند برای بسیج مالی آب و هوای شهری در مقیاسی که مختص کشور، شهر خاص و اقلیم خاص است. همچنین مشخص می‌کند که شهرها می‌توانند نقش‌های متعددی ایفا کنند – به عنوان ارائه‌دهنده خدمات و زیرساخت‌ها، آنها می‌توانند از طریق هزینه‌هایی که مستقیماً برای آن پرداخت می‌کنند، از منابع مالی آب و هوا استفاده کنند. به عنوان مباشر، شهرها می توانند از طریق نفوذ و ظرفیت خود برای برنامه ریزی، تنظیم، گردهمایی و حمایت از مسیرها و پروژه های شهرنشینی کم کربن، منابع مالی آب و هوای شهری را بسیج کنند. از کیپ تاون تا داکا، شهرها در این جبهه ها پیشرفت می کنند. محیط توانمند نیز وابسته به سطح استقلالی است که یک شهر برای تنظیم محیط ساخته شده، برنامه ریزی سرمایه گذاری و مدیریت امور مالی خود دارد. این گزارش همچنین توصیه هایی را برای مقامات دولتی سطح شهر، مقامات دولتی ملی و جامعه بین المللی در مورد نحوه حمایت از شهرهای کم کربن، تاب آور و سیستم های شهری ارائه می دهد.

آنچه اکنون به آن نیاز داریم، ترکیبی قوی از پروژه‌های آماده، داده‌ها، منابع مالی کافی و شاید مهم‌تر از همه، یک اراده سیاسی هماهنگ برای ایجاد هرچه سریع‌تر محیط توانمند لازم است. در سطح محلی، شهرها باید ملاحظات تغییر آب و هوا را در تمام سطوح برنامه ریزی استراتژیک، فضایی، بودجه و سرمایه گذاری سرمایه گذاری کنند. در سطح ملی، دولت می تواند از همسویی سیاست ها و اقدامات ملی و محلی حمایت کند، به توسعه استانداردها و مقررات و همچنین ترویج بسته های محرک سبز و بازیابی برای مناطق و سیستم های شهری کمک کند. در سطح بین‌المللی، همچنان برای حمایت فنی، مشاوره‌ای و وام‌دهی برای کمک به شهرها، به‌ویژه در جنوب جهانی، برای بسیج سرمایه‌گذاری در آب و هوا مورد نیاز است. در نهایت، در تمام این سطوح نیاز به گزارش و در دسترس بودن داده های بیشتر برای هزینه های مالی اقلیم شهری وجود دارد.

در طول کنفرانس Innovate4Citiesکه در این ماه برگزار می‌شود، ما این فرصت را خواهیم داشت تا درباره برخی از مهم‌ترین گام‌های بعدی که شهرها، دولت‌های ملی و بازیگران در سراسر سیستم مالی جهانی باید برای مقابله با بحران آب‌وهوایی بردارند، بحث کنیم. مهمتر از آن، در حالی که به کنفرانس COP26 در نوامبر نگاه می کنیم، زمان بسیار مهمی برای بالا بردن جاه طلبی اقدامات آب و هوایی در شهرها است. همراه با گام‌های قوی سرمایه‌گذاران و دولت در همه سطوح، برخی از دگرگون‌کننده‌ترین تغییرات را می‌توان در مناطق و سیستم‌های شهری در این دهه حیاتی اقدام اقلیمی ایجاد کرد.