کاوش در زندگی مخفی ساختمان های قدیمی هنگ کنگ

ساشا یاسوموتو دوست دارد شام را با خطری سرو کند.

مهمانان او با چشمان بسته به مکانی مرموز در وسط هنگ کنگ هدایت می شوند. بسته به شب مورد نظر، ممکن است مجبور شوند برای رسیدن به مقصد نهایی خود در جنگل قدم بزنند.

در اینجا، در خرابه‌های در حال پوسیدگی یک عمارت یا معبد یا سایر مکان‌های متروکه، ممکن است از مهمانان منویی از کابوچا، جین جیک (ماهی قزل آلا)، گوشت گاو و کیک شکلاتی آهسته پخته شده واگیو سرو شود، در حالی که هر لحظه یک خفاش، مارمولک یا میمون وحشی می تواند ظاهر شود.

خانم یاسوموتو که از اوایل سال ۲۰۲۳ این شام خطرناک ۳۰ تا ۴۰ نفره را در هنگ کنگ ترتیب داده است، گفت: “اینها همه چیز چندحسی است.”

این وعده‌های غذایی فرصتی برای نگاهی اجمالی به بخش‌های وحشی هنگ‌کنگ، و تاریخ‌های شگفت‌انگیز – و اغلب شخصی – پنهان در ساختمان‌های متروکه شهر است، با خانم یاسوموتو به عنوان راهنمای غنای زندگی گذشته و حال. (خانم یاسوموتو برای میزبانی شام از صاحبان سایت ها اجازه می گیرد و مهمانان برای پیوستن باید معافیت امضا کنند.)

از این نظر، او – و مهمانان – بخشی از جامعه وسیع تری از کاشفان، دوستداران تاریخ و جویندگان نوستالژی هستند که به دوران گذشته نگاه می کنند. آنها تکه هایی از تاریخ را که کشف کرده اند در گروه های محلی فیس بوک، اینستاگرام و یوتیوب به اشتراک می گذارند.

این جامعه ای است که با دست و پنجه نرم کردن شهر با تغییرات سیاسی و فرهنگی تکتونیکی، به ویژه نفوذ فزاینده پکن در قلمرو زمانی بسیار مستقل، گسترش یافته است. اکنون، قبل از اینکه سیاست یا توسعه، آنچه را که مردم به عنوان هویت منحصر به فرد شهر در تقاطع دوراهی شرق و غرب، به نظر می رسد کلیشه ای می دانند، پاک کند، علاقه بیشتری به دیدن این مکان ها وجود دارد.

برخی، مانند اعضای کاوش شهری هنگ کنگ (HK Urbex)، یک گروه ناشناس متشکل از فیلمسازان، تولیدکنندگان محتوا و انواع رسانه ها، بیش از یک دهه است که این مکان های تاریخی را مستند می کنند، در حالی که دیگران، مانند خانم یاسوموتو، به این مکان پیوسته اند. اخیراً، زیرا بیماری همه گیر چشم انداز آنها را برای بازدید از مقاصد دورتر محدود کرده است.

غیر محتمل ترین مکان ها

خانم یاسوموتو، یک طراح داخلی بریتانیایی که با تجارت املاک ارتباط دارد – شوهرش الکس یاسوموتو توسعه‌دهنده و نیکوکار ژاپنی است – پس از اینکه پسر نوجوانش به یکی از آنها اشاره کرد، صدها ملک متروکه در اطراف هنگ کنگ را در طول همه‌گیری کاوش کرده است. خانه ای در منطقه روستایی توئن مون، نزدیک مدرسه شبانه روزی بریتانیایی هارو.

از آن سفر اول، او در غیر محتمل ترین مکان ها بوده است: یک بیمارستان قدیمی، یک فاحشه خانه و یک کارخانه زیپ. اردوگاه های پناهندگان ویتنامی؛ و حتی خانه‌های قدیمی افراد ثروتمند و مشهور، از جمله خانه‌ای که در آن یک هنرمند چینی زندگی می‌کرد و ویلای یک سرمایه‌دار سینمای هنگ‌کنگ، جایی که ستاره‌های ستاره در استخر شنا می‌کردند – اکنون خالی با کاشی‌های آبی‌اش خرد شده، زرق و برق محو شده است. گذشته سینمای هنگ کنگ

خانم یاسوموتو در کاوش‌های خود می‌گوید که از صحنه‌های عمیقاً شخصی آگاه بوده است: یادداشت‌های پراکنده از زنی که در حال تمرین برای گفتگوی سخت با همسرش بود که از تنهایی دلخراش صحبت می‌کند و اسنادی که جزئیات طلاق آنها را نشان می‌دهد. کیسه ای از عکس، پول و پاسپورت متعلق به خانواده ای که به گفته خانم یاسوموتو از دهه ۱۹۸۰ دیده نشده است. و در آنجا و جاهای دیگر، لباس‌ها و سایر وسایل شخصی که به نظر می‌رسد همچنان منتظر بازگشت صاحبان خود هستند، زیرا ساختمان اطرافشان فرو می‌ریزد.

این از تاریخ هنگ کنگ است که او شاهد بوده است که خانم یاسوموتو برای شام خود الهام می گیرد.

رونا چائو، ۵۷ ساله، که یک شرکت خانوادگی را اداره می کند، در دومین شام خطرناک خانم یاسوموتو شرکت کرد، در معبد قدیمی گورکا که در دهه ۱۹۶۰ به عنوان مکانی برای عبادت سربازان نپالی که توسط ارتش بریتانیا استخدام شده و مستقر شده بودند، شرکت کرد. هنگ کنگ.

من ساشا را در رسانه‌های اجتماعی دنبال می‌کنم و تمام عکس‌هایی را که او از همه این مکان‌های متروکه زیبا در سرتاسر هنگ کنگ می‌گیرد، می‌بینم، بنابراین فکر کردن به نوعی هیجان‌انگیز بود: کجا داریم می‌رویم و چگونه خواهد بود. ? و، می دانید، این مکان چه داستان هایی را روایت خواهد کرد؟» خانم چائو گفت. “اما من هیچ ایده ای نداشتم و نمی دانستم که خود غذا قرار است اینقدر زیبا و باشکوه تنظیم شود.”

علیرغم نداشتن آب لوله کشی و برق محدود در محل، خانم یاسوموتو توانست با یک سرآشپز ژاپنی آموزش دیده فرانسوی کار کند تا یک تجربه غذاخوری خوب را در آنجا برپا کند: مکان های شیک، نور شمع، میز پر از گل رز، همه در ۳۶۰۰ هونگ. دلار کنگ (۴۶۰ دلار) برای هر نفر.

قدیمی با جدید ملاقات می کند

اعضای HK Urbex نیز تحت تأثیر هیجان رفتن به جاهایی هستند که اکثر مردم نمی توانند بروند. در طول سال ها، آنها سینماهای متروکه، پناهگاه های بمب و تونل های مترو را کاوش کرده اند.

اخیراً، چند نفر از اعضای گروه یک ایستگاه قدیمی راه را برای سربازان بریتانیایی کاوش کردند که بعداً به عنوان کمپ مالاریا مورد استفاده قرار گرفت و سپس به کمون هنرمندان تبدیل شد. زمین بیش از حد رشد کرده بود و جنگل آن را تحت تصرف خود درآورده بود، اما دو ساختمان هنوز دست نخورده بودند، پنجره ها ترک خورده و با لایه نازکی از گلسنگ نارنجی و سبز پوشیده شده بودند.

همانطور که آنها در فضا حرکت می کردند، این سه نفر – که از ذکر نام خودداری کردند، زیرا آنها در حال تجاوز بودند – تمام جزئیات را بررسی کردند: درها از لولا پوسیده شده بودند، یک پانل دیواری پارچه ای مدرن که در کلاس درس کالج بی جا نمی ماند. اما در ساختار دهه ۱۹۲۰ بسیار نامناسب است. همچنین مجموعه‌ای عجیب از چیزها باقی مانده بود، از جمله یک اسنورلاکس پوکمون پلاسی بزرگ و یک مانیتور کامپیوتر حباب دار مربوط به دهه ۱۹۹۰٫

کاوشگران اغلب مکان این سایت ها را به اشتراک نمی گذارند، زیرا نگران هستند که ممکن است توسط جویندگان هیجان آسیب ببینند. این مجموعه به سه قانون استاندارد Urbex پایبند است: چیزی جز عکس نگیرید، چیزی جز زمان نکشید، چیزی جز رد پا باقی نگذارید.

طولانی نادیده گرفته شده است

در سرزمین‌های جدید، در مناطقی از هنگ کنگ که دورتر از منظره شهری متراکم است که مردم وقتی به هنگ‌کنگ فکر می‌کنند، نزدیک مرز با سرزمین اصلی چین، تصور می‌کنند، عکاس استفان اروین خانه‌های متروکه‌ای را برای کتاب خود با عنوان «دهکده‌های متروکه هنگ» ثبت کرد. Kong» در ژانویه منتشر شد.

این به تاریخچه کمتر تبلیغاتی شهر، زندگی کشاورزان، ماهیگیران و مهاجران اولیه از چین می پردازد. آثار او تصاویری فوری از زندگی این افراد در خانه‌های آبا و اجدادی خود به جای گذاشته‌اند، چه در حال فرار از تهاجم ژاپنی‌ها در طول جنگ جهانی دوم، نقل مکان به بخش‌های شهری‌تر هنگ‌کنگ در حالی که پناهندگان از جنگ داخلی چین و انقلاب فرهنگی، انقلاب جدید را تشدید کرد. جمعیت سرزمین‌ها، یا شاید در دهه ۸۰ زمانی که اعلام کرد هنگ کنگ را به چین باز می‌گرداند، به بریتانیا مهاجرت کردند.

آقای ایروین انگلیسی که بیش از ۲۰ سال در هنگ کنگ زندگی می کند، در یک مصاحبه تلفنی توضیح داد که چه چیزی او را به خانه های قدیمی جذب کرده است. او گفت که وقتی سازه‌ها هوازدگی می‌کنند، «حتی جذاب‌تر» به نظر می‌رسند و درختان و گیاهان بزرگ در داخل و از میان سازه‌ها رشد می‌کنند.

این پروژه او را به داستان مهاجران هاکا، گروهی از مردم چین که اصالتاً از شمال هستند، که قرن ها در کشور سرگردان بوده اند، و داستان ظهور هنگ کنگ از دهکده های کوچک و پراکنده به ابرشهری که امروز است، آورد. معماری که منعکس کننده آن تاریخ است. ساختمان‌هایی که او ثبت کرد، تکنیک‌های سنتی ساختمان‌سازی روستاییان و نفوذ بریتانیایی‌ها را نشان می‌دهد که در اواسط قرن نوزدهم وارد شدند تا ثروت خود را به تجارت ابریشم، نمک، چینی، تریاک و چای برسانند و در نهایت هنگ‌کنگ را به عنوان بخشی از آن تصرف کردند. جنگ تریاک

آقای ایروین در این کتاب می‌نویسد: «در حالی که در سال‌های اخیر علاقه‌مندی به کاوش در فضاهای متروکه هنگ‌کنگ – از استودیوهای متروکه فیلم و کشتارگاه‌های بلااستفاده گرفته تا پناهگاه‌های بمب جنگ جهانی دوم و کمپ‌های تعطیلات شکست خورده – برای من، فروتن وجود داشته است. خانه روستایی جذاب ترین این آثار باقی مانده است. وقار خاموش این خانه‌هایی که زمانی ارزشمند بودند، که مدت‌هاست از پوشش گیاهی متجاوز رها شده‌اند، یادآور شکوه‌های قبلی است که مدت‌ها قبل از تولد این شهر-بندر پر جنب و جوش وجود داشته است.»

مشتاقانه منتظر است

هنگ کنگ است به دلیل مهارت در حفظ میراث شناخته شده نیست. شهری که دائماً در جریان بوده است میلیون ها پناهنده و مهاجر از جنگ‌ها و سیل انقلاب فرهنگی آن سوی مرزهایش، داشته است سهم عادلانه اش از ساختمان های زیبا را با خاک یکسان کرد برای ایجاد فضایی برای ساخت و سازهای مسکن و آسمان خراش ها، با تقریباً ساختمان های قدیمی در Wanchai و Central. (حتی زمانی که ساختمانی به‌عنوان یک مکان میراثی در فهرست قرار می‌گیرد که ارزش حفاظت را داشته باشد، این وضعیت هیچ گونه تضمین قانونی در برابر تخریب آن ارائه نمی‌کند.)

اما تغییری در دهه گذشته رخ داده است، به طوری که ساکنان بیشتری شروع به اهمیت دادن به جیب‌های تاریخ باقی‌مانده کرده‌اند و در مورد حفظ آن صحبت می‌کنند.

حتی دولت که در مقاطعی بوده است ناشنوا به فراخوان برای حفظ، شروع به گوش دادن به احساسات عمومی می کند و برای حفظ مکان های میراثی مانند مخزن خدماتی Ex-Sham Shui Po دوباره کشف شده، یک اتاق غارنشین با طاق های آجری رومی سر به فلک کشیده که در سال ۱۹۰۴ ساخته شد – که در آن تخریب برنامه ریزی شده در طول همه گیری متوقف شد، انتخاب می کند.

تصاویر این سایت که توسط کاوشگران شهری گرفته شده بود به رسانه های اجتماعی راه پیدا کرده بود و مردم بر مقامات برای محافظت از این سایت کمیاب فشار می آوردند. اکنون با تعدادی از برای عموم باز است تورهای با راهنما ارائه شده توسط اداره تامین آب

خانم یاسوموتو امیدوار است که یک شام خطرناک را در اینجا میزبانی کند. مانند بسیاری از موارد در حوزه حفاظت از میراث، برنامه های او هنوز یک راز است.