میلیاردها دلار قیمت گذاری ازدحام برای پرداخت مهره و پیچ و مهره سیستم مترو

برنامه قیمت گذاری ازدحام شهر نیویورک قرار است ماه آینده با هدف ایجاد درآمد ۱۵ میلیارد دلاری برای سیستم حمل و نقل انبوه، عوارضی را برای رانندگی به شلوغ ترین نقاط منهتن آغاز کند.

این پول به کرایه های پایین تر یا توسعه عظیم مترو تبدیل نمی شود. در عوض، به استثنای چند مورد قابل توجه، تا حد زیادی از کار غیر جذاب اما حیاتی حفظ زیرساخت‌های قدیمی که میلیون‌ها نیویورکی به آن تکیه می‌کنند – تعمیر و ارتقاء تجهیزات قدیمی، مدرن‌سازی سیگنال‌ها و فناوری و دسترسی بیشتر به ایستگاه‌های مترو، پشتیبانی می‌کند.

اداره حمل و نقل متروپولیتن، که بر قیمت گذاری ازدحام نظارت می کند، در حال حاضر کل ۱۵ میلیارد دلار را برای پروژه های طولانی برنامه ریزی شده در نظر گرفته است. اما اکنون این پول در خطر است زیرا چالش های قانونی برای طرح تهدیدی برای ایجاد حفره قابل توجهی در بودجه MTA است.

قیمت گذاری تراکم که قرار است از ۳۰ ژوئن آغاز شود، بزرگترین منبع تامین مالی برنامه سرمایه ۵۱٫۵ میلیارد دلاری آژانس حمل و نقل است که نزدیک به ۳۰ درصد از کل را تشکیل می دهد. از آنجایی که قیمت گذاری تراکم هنوز شروع نشده است، MTA ابتدا از بودجه دیگری برای برنامه سرمایه خود استفاده کرد. و اکنون که ۱۵ میلیارد دلار نیمی از پولی را تشکیل می دهد که این مقام برای تامین مالی پروژه های باقی مانده خود انتظار دارد.

اندرو راین، رئیس کمیسیون بودجه شهروندان، یک گروه ناظر، که این تعمیرات و بهبودها را ضروری می داند، گفت: «نکته این است که این پولی است که آنها در حال حاضر روی آن حساب می کنند.

علاوه بر کارهای زیرساختی، ارتقای قابل توجه تر شامل خودروهای جدید براق در خطوط مترو و قطار شهری می شود و بودجه نیز به معنای پیشرفت در گسترش مترو خیابان دوم به شرق هارلم است.

هفت شکایت در دادگاه‌های فدرال در نیویورک و نیوجرسی توسط مخالفان – از جمله فرماندار نیوجرسی، فیلیپ دی. مورفی – بر سر هزینه عوارض جدید و همچنین نگرانی‌هایی مبنی بر این که با دور زدن رانندگان در اطراف آنها، ترافیک و آلودگی می‌تواند مطرح شود. به مناطق دیگر منتقل شود. دادگاه ها می توانند قبل از شروع عوارض تصمیم بگیرند و احتمالاً برنامه را در آخرین لحظه به تاخیر بیاندازند یا لغو کنند.

در میان بلاتکلیفی حقوقی، مقامات MTA قراردادهای جدید را برای همه ساخت‌وسازها به جز فوری‌ترین پروژه‌ها موقتاً متوقف کرده‌اند: از ۱۲ میلیارد دلار پروژه‌هایی که برای امسال برنامه‌ریزی شده بود، مقامات اکنون انتظار دارند که فقط ۲٫۹ میلیارد دلار را در قراردادها متعهد شوند.

جیمی تورس-اسپرینگر، رئیس ساخت و ساز و توسعه MTA، در جلسه اخیر کمیته گفت که اگر سرمایه گذاری ها در برنامه سرمایه ادامه پیدا نکند، “می توانیم به روزهای بد گذشته بازگردیم و شاهد کاهش خدمات باشیم.”

مقامات MTA گفتند که اگر پول قیمت گذاری ازدحام تامین نشود، باید پروژه ها را به تاخیر بیاندازند یا کاهش دهند.

شلیک ۱۵ میلیارد دلاری به بازو

مزایای بسیاری از قیمت گذاری تراکم وجود دارد – از جمله کاهش ترافیک. اما این میلیاردها دلاری بود که به ترانزیت انبوه سرازیر شد که قانونگذاران ایالتی را تحت فشار قرار داد آن را در سال ۲۰۱۹ تصویب کند بعد از یک سری مترو ذوب شدن ها بر نیاز به تعمیرات تاکید کرد.

MTA، که بزرگترین سیستم حمل و نقل در آمریکای شمالی را اجرا می کند و بیش از آن را ارائه می دهد ۵ میلیون سواری پرداختی در روز، به طور فزاینده ای با زیرساخت های قدیمی دست و پنجه نرم کرده است. برنامه سرمایه فعلی بسیار بزرگتر از برنامه های قبلی است، بنابراین باید از منابع درآمدی جدید، از جمله مالیات بر خانه های سطح بالا در شهر نیویورک و بخشی از مالیات فروش ایالتی و شهری.

پول قیمت گذاری ازدحام، طبق قانون، فقط برای پروژه های سرمایه ای مانند تعمیر زیرساخت ها و خرید تجهیزات قابل استفاده است و نه برای پشتیبانی از عملیات روزانه یا پرداخت یارانه به کرایه ها. هدف این برنامه جمع آوری حدود ۱ میلیارد دلار سالانه عوارض است که برای تأمین ۱۵ میلیارد دلار از طریق تأمین مالی اوراق قرضه برای کمک به پرداخت هزینه بهبود سرمایه استفاده می شود. اما این بهایی دارد.

یونا فریمارک، محقق موسسه Urban، گفت: “نتیجه این است که آنها یک گلوله به بازو خواهند خورد و برای چندین دهه درآمد جمع آوری می کنند تا آن شلیک در بازو را جبران کنند.” او از بدهی فزاینده MTA و سایر آژانس های ترانزیت انتقاد کرده است، که باید برای بهبود هزینه ها بپردازند، اما بودجه کافی فدرال و ایالتی ندارند.

MTA حدود ۴۴ میلیارد دلار بدهی دارد که در سال های اخیر افزایش یافته است زیرا آژانس اوراق قرضه بیشتری را علیه منابع درآمد جدید منتشر کرده است که همراه با قیمت گذاری تراکم در سال ۲۰۱۹ برای کمک به پرداخت برنامه سرمایه خود تصویب شده است.

تحت نرخ های نهایی عوارض تایید شده توسط MTAاکثر خودروهای سواری برای ورود به منهتن در خیابان ۶۰ یا پایین تر در ساعات اوج ترافیک روزانه ۱۵ دلار می پردازند. کامیون ها بسته به اندازه آنها ۲۴ یا ۳۶ دلار پرداخت می کنند.

شبکه مترو و اتوبوس شهر قرار است ۸۰ درصد از پول قیمت گذاری ازدحام یا ۱۲ میلیارد دلار را دریافت کند و راه آهن لانگ آیلند و مترو-نورث راه آهن هر کدام ۱۰ درصد یا ۱٫۵ میلیارد دلار دریافت خواهند کرد.

کاهش ازدحام یا افزایش درآمد؟

برخی از کارشناسان برنامه ریزی شهری و مالی این سوال را مطرح کرده اند که آیا پول قیمت گذاری تراکم باید در برنامه سرمایه MTA گنجانده می شد یا خیر.

زاخاری مالت، یکی از همکاران برنامه ریزی شهری و منطقه ای در دانشگاه کرنل، گفت که استفاده نیویورک از قیمت گذاری تراکم در درجه اول برای ایجاد درآمد برای حمل و نقل انبوه، اهداف متناقضی را ایجاد کرده است.

او گفت: «هنگامی که آن را بودجه می‌کنید و انتظارش را دارید، این تضاد را ایجاد می‌کنید که می‌خواهید ازدحام را کاهش دهید، اما بسته به اینکه ازدحام وجود دارد تا پول جمع‌آوری کنید.

در عوض، او افزود، پول قیمت گذاری تراکم باید به عنوان منبع مالی اضافی کنار گذاشته شود که می تواند برای کاهش ازدحام به طور خاص در امتداد راهروهایی که درآمد عوارضی در آن ایجاد می شود، استفاده شود.

اما تام رایت، رئیس انجمن طرح منطقه‌ای، که از قیمت‌گذاری تراکم حمایت می‌کند، گفت: این برنامه می‌تواند به هر دو هدف در نیویورک دست یابد، زیرا حتی اگر مقداری ازدحام را کاهش دهد، همچنان ترافیک زیادی برای ایجاد درآمد باقی خواهد ماند.

پیش بینی می شود این عوارض تعداد وسایل نقلیه ای را که وارد منهتن پایین می شوند تا حدود ۱۷ درصد کاهش دهد. بر اساس یک گزارش توسط کمیته مشورتی MTA

منتقدان «طرح جذب پول نقد» را می بینند

مخالفان قیمت گذاری ازدحام آن را “طرح جذب پول نقد” به هزینه رانندگان نامیده اند. بسیاری همچنین از MTA به دلیل آنچه که به عنوان عملیات ناکارآمد و پرهزینه آن و هزینه های آن در پروژه های سرمایه ای که به طور معمول بیش از بودجه هستند، انتقاد کرده اند. در میان گران ترین های جهان.

جاش گاتهایمر، یکی از نمایندگان کنگره از نیوجرسی، در یک کنفرانس خبری اخیر در خارج از دفتر MTA در آمریکا گفت: «با روشن کردن پول خود، بازگشت بهتری از سرمایه گذاری دریافت می کنیم تا اینکه آن را در جعبه سیاه سوء مدیریت اینجا در MTA قرار دهیم. منهتن می گوید عوارض بسیار بیشتر از آنچه لازم است افزایش خواهد یافت – بیش از ۳ میلیارد دلار در سال – و خواستار مشاهده محاسبات MTA شده است.

در پاسخ، جانو لیبر، رئیس و مدیر اجرایی MTA، گفت که درآمد ۱ میلیارد دلاری پیش بینی شده، تمام معافیت ها و تخفیف ها را در نظر گرفته است. او افزود که آقای گاتهایمر مشغول «بدلکاری» بود.

مقامات MTA گفتند که در سال‌های اخیر فرآیند قرارداد و ساخت و ساز خود را برای بهبود کارایی، از جمله در برخی از بزرگترین پروژه‌های خود، مانند گسترش جاده راه آهن لانگ آیلند در سال ۲۰۲۲ که با بودجه ۱۰۰ میلیون دلاری تکمیل شد.

نیکلاس داگن بلوم، استاد سیاست شهری و برنامه ریزی در کالج هانتر، گفت که هیچ چیز جدیدی در مورد شارژ رانندگان برای کمک به پشتیبانی از سیستم های حمل و نقل در نیویورک و سراسر کشور وجود ندارد. MTA، که همچنین فعالیت می کند هفت پل و دو تونل، از دهه ۱۹۶۰ به درآمدهای به اصطلاح لاستیک به ریل از عوارض عوارض متکی بوده است.

و الف اضافه هزینه تراکم قبلی اضافه شده در سال ۲۰۱۹ به کرایه تاکسی ها و وسایل نقلیه اجاره ای، از جمله Ubers و Lyfts، در جنوب خیابان ۹۶ اکنون سالانه ۳۰۰ میلیون دلار جمع آوری می شود. بهبود مترو در برنامه سرمایه فعلی، و تا ۵۰ میلیون دلار برای بهبود حمل و نقل در مناطق خارج از منهتن.

با این حال، حتی حامیان قیمت‌گذاری ازدحام گفتند که مراقب نحوه مصرف ۱۵ میلیارد دلار توسط MTA هستند.

جیک برمن، نویسنده کتابمتروهای گمشده آمریکای شمالیگفت: از دهه ۱۹۵۰ برنامه‌هایی برای بهبود مترو وجود داشته است، از جمله خط عبوری در خیابان ۴۸ از خیابان دوم تا خیابان ۱۱ در منهتن و گسترش خطوط E، F، M و R در کوئینز جنوب شرقی آنها هرگز تا حدی به پایان نرسیدند زیرا پول تمام شد.

او گفت: «قیمت‌گذاری ازدحام درآمدی است که یکبار مصرف می‌شود و باید عاقلانه هزینه شود.» در غیر این صورت این خطر وجود دارد که مانند برنده شدن یک بلیط بخت آزمایی و هدر دادن آن باشد.

چه چیزی برای سواران ترانزیت در خطر است

قیمت‌گذاری ازدحام برای بسیاری از کارها که ممکن است بلافاصله برای سوارکاران آشکار نباشد، هزینه می‌کند، اما قابلیت اطمینان سیستم را بهبود می‌بخشد، از جمله ۳ میلیارد دلار برای ارتقاء سیگنال‌ها در قسمتی از خطوط A و C در بروکلین و در B، D، F و خطوط M در منهتن، که با سوئیچ هایی کار می کنند که قدمت آنها به دهه ۱۹۳۰ باز می گردد.

۲ میلیارد دلار برای تعمیرات زیربنایی، از جمله کار برای حفظ ساختار خطوط مترو مرتفع و نگهداری از ایستگاه های فرعی تامین کننده برق، هزینه خواهد شد. خروجی‌های اضطراری و فن‌های خراب تعمیر می‌شوند و مغازه‌ها و محوطه‌هایی که از سیستم حمل و نقل پشتیبانی می‌کنند تعمیرات اساسی خواهند شد.

۲ میلیارد دلار دیگر نیز برای دسترسی بیشتر به ایستگاه ها برای سواران استفاده خواهد شد، از جمله با افزودن آسانسور و سیستم های به روز اعلام عمومی.

همچنین یک میلیارد دلار برای واگن های مترو جدید مانند آنهایی که دارای یک هستند، وجود دارد باند باز. یک میلیارد دلار دیگر برای بیش از ۲۵۰ اتوبوس برقی جدید، همراه با تجهیزات شارژ برای ۱۱ انبار اتوبوس موجود، که در آن ناوگان اتوبوسرانی نگهداری می شود، در جوامعی که از نظر تاریخی ضعیف هستند، پرداخت می شود.

راه آهن لانگ آیلند و مترو-نورث راه آهن با هم ۳ میلیارد دلار برای واگن های قطار جدید، لوکوموتیوها و تعمیرات و بهسازی دریافت خواهند کرد.

و ۳ میلیارد دلار برای پیشرفت استفاده خواهد شد فاز دوم مترو خیابان دوم، که سرویس را از خیابان ۹۶ تا ۱۲۵ به سمت شمال گسترش می دهد و سه ایستگاه جدید اضافه می کند.

همه اینها در خطر است نبرد حقوقی بر سر قیمت گذاری تراکم. شکایت مقامات نیوجرسی بود در آوریل بحث کرد پیش از یک قاضی فدرال که انتظار می رود قبل از شروع عوارض، حکم صادر کند. یک شکایت مرتبط توسط شهردار فورت لی، نیوجرسی، تنظیم شده است

سه شکایت دیگر – یکی از سوی فدراسیون متحد معلمان و رئیس منطقه ویتو فوسلا از استاتن آیلند و دو پرونده توسط گروه های جداگانه ای از ساکنان شهر نیویورک – برای رسیدگی در دادگاه فدرال در منهتن در ۱۷ می برنامه ریزی شده است. و دو شکایت دیگر نیز وجود دارد. توسط شهرستان راکلند و هفته گذشته توسط شهر همپستد در لانگ آیلند.

حتی یک تاخیر کوچک در قیمت گذاری ازدحام می تواند اثر موجی بزرگی بر سیستم حمل و نقل داشته باشد و نسل بعدی سرمایه گذاری های حمل و نقل را به عقب براند.

آقای رایت گفت: “این منجر به یک سری تصمیمات بسیار دردناک برای MTA خواهد شد.” “خدمات تحت تاثیر قرار خواهد گرفت و سواران متوجه خواهند شد.”