ساخت زیرساخت های آب مقاوم و پایدار با تامین مالی منطقه در تگزاس

شرایط آب و هوایی شدید ناشی از تغییرات اقلیمی و بلایای زیست محیطی اهمیت ایجاد زیرساخت های انعطاف پذیر و پایدار را در سطح جهانی افزایش داده است. این مطالعه موردی استفاده از تأمین مالی منطقه ویژه در تگزاس را به عنوان نمونه ای از ابزار تأمین مالی مبتنی بر زمین برای ایجاد زیرساخت های انعطاف پذیر و پایدار تجزیه و تحلیل می کند. مورد Bridgeland، یک جامعه ۱۱۴۰۰ هکتاری با برنامه ریزی اصلی در نزدیکی هیوستون، تگزاس، برای استخراج درس هایی برای اجرای موفقیت آمیز چنین ابزار تامین مالی منطقه استفاده می شود.

عملکرد زیرساخت های آبی Bridgeland – سیستم های زهکشی و تاسیسات تصفیه آب و فاضلاب – از هنجارها و انتظارات صنعت فراتر رفته است. خانه‌ها و سازه‌های بریج لند طی دو رویداد سیل تاریخی اخیر آسیبی ندیدند: سیل روز مالیات در سال ۲۰۱۶ و طوفان هاروی در سال ۲۰۱۷٫ در واقع، دریاچه‌های جامعه از حوزه آبخیز منطقه‌ای، Cypress Creek سرریز شدند و ظرفیت زه‌کشی آن را افزایش دادند و کاهش دادند. سیل شدیدتر در امتداد نهر علاوه بر این، آب طوفان محبوس شده در دریاچه ها تصفیه شده و مجدداً برای آبیاری محوطه سازی مناطق مشترک استفاده می شود و وابستگی به مخازن آب زیرزمینی را کاهش می دهد.

استفاده از مناطق ویژه تا حد زیادی مسئول ساخت چنین زیرساخت های آب مقاوم و پایدار در بریج لند است. در ابتدایی ترین سطح، مناطق ویژه اوراق قرضه شهرداری را برای استقراض پول و پرداخت هزینه های ساخت زیرساخت منتشر می کنند. با این حال، همانطور که این مطالعه موردی نشان می‌دهد، همه مناطق ویژه برابر نیستند. روش‌های خاصی که ابزارها در آن طراحی، اجرا و تنظیم می‌شوند، تا حد زیادی اثربخشی و سلامت مالی آن‌ها و اینکه چه کسی پول می‌پردازد و چه کسی سود می‌برد، تعیین می‌کند. دو نوع منطقه آب، منطقه خدمات شهری (MUD) و منطقه کنترل و بهبود آب (WCID)، برای تامین مالی زیرساخت های آب در بریج لند استفاده شد. در مجموع ۳۳۲ میلیون دلار اوراق قرضه بین سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۲۲ منتشر شد. درآمدهای اوراق قرضه برای ساخت ۲۶۸ میلیون دلار آب، فاضلاب، تأسیسات زهکشی آب طوفان و حوضچه های بازداشت و برای پرداخت هزینه های عملیات جاری و نگهداری این زیرساخت ها استفاده شد.

تجزیه و تحلیل عمیق طراحی مناطق آبی و چارچوب های نظارتی آنها درس های مهمی را برای طراحی و اجرای یک ابزار تامین مالی مبتنی بر زمین از نظر مالی پایدار و عادلانه نشان می دهد. این مورد این درس ها را به تفصیل مورد بحث قرار می دهد و پتانسیل ابزار را به عنوان یک استراتژی تامین مالی زیرساختی عادلانه، کارآمد و مبتنی بر زمین ارزیابی می کند. سؤالات و انتقادات گسترده تر در مورد استفاده از مناطق ویژه برای مدیریت منابع آب و تأمین مالی توسعه املاک نیز مورد توجه قرار می گیرد. نتیجه ای که به دست آمده این است که مناطق ویژه یک شمشیر دولبه هستند که تأثیر آن به زمینه های خاصی که ابزار در آن به کار می رود بستگی دارد. هنگامی که در یک محیط مناسب به کار گرفته شود، مناطق ویژه می توانند ابزار مالی متعادل و عادلانه ای برای ایجاد زیرساخت های مقاوم در برابر آب و هوا باشند.