برنامه ریزان شهری با مشارکت با سازمان های محلی در ایجاد شهرهای پایدارتر نقش دارند. مردم ممکن است برای یافتن راه های مقرون به صرفه برای شروع پروژه های جدید و افزایش فضای سبز در جوامع کم درآمد تلاش کنند. خوشبختانه، سازمان های غیرانتفاعی زیرساخت ها و منابع لازم برای شروع تغییرات را دارند. آن‌ها همچنین می‌توانند با شرکت‌های بزرگ‌تر برای تأمین بودجه مورد نیاز برای افزودن پارک‌ها، باغ‌های محلی و سایر پیشرفت‌ها شریک شوند.

۱٫ اجرا کنید زیرساخت سبز

با تغییر جهان به سمت مدل انرژی های تجدیدپذیر، افزودن زیرساخت های سبز به روش های فعلی نیاز به بودجه و برنامه ریزی دقیق دارد. مناطق طبیعی به عنوان شهری عقب نشینی می کنند پراکندگی رشد می کند. درک چگونگی همزیستی با طبیعت چالش برانگیز است.

خوشبختانه، سازمان های غیرانتفاعی مانند The Nature Conservancy هستند همکاری با شرکت های بزرگ برای جمع آوری توصیه هایی در مورد بهترین راه برای پیاده سازی یک سیستم هیبریدی. برخی از شرکت‌هایی که در نشست سال ۲۰۲۳ شرکت داشتند عبارتند از شرکت داو کیمیکال، سوئیس ری، یونیلور و شل. بیشتر تمرکز بر حفاظت از منابع طبیعی و استفاده از آنها به روش های هوشمندتر است.

۲٫ جامعه را درگیر کنید

سازمان‌های غیرانتفاعی می‌توانند از طریق آموزش، کارگاه‌ها و کمپ‌های آموزشی، آگاهی ایجاد کنند. برنامه ریزان شهری می توانند بینش های ارزشمندی را از کسانی که در جامعه زندگی و کار می کنند به دست آورند. آیا یک مزرعه خورشیدی جدید باعث می شود که یک محله پارک ارزشمندی را از دست بدهد که خانواده ها از آن لذت می برند؟ هرچه افراد آگاه تر باشند و سازمان های غیرانتفاعی بیشتری در کنار آنها کار کنند، ویژگی های پایدار بهتری برای همه خواهند داشت.

EchoingGreen و Barclays برای راه اندازی یک چالش و بوت کمپ نوآوری اجتماعی شریک شدند که در آن بانک در معرض دید قرار گرفت، سازمان غیرانتفاعی پروژه هایی را برای حمایت پیدا کرد، و جامعه برای کسب اطلاعات و ارائه ورودی شرکت کرد. در مورد چگونگی آن بحث کردند همه گیری مشکلاتی را در توسعه شهری آشکار کرد و به دنبال راه حل بود. وقتی افراد برای ایجاد آینده ای پایدارتر با یکدیگر همکاری می کنند، همه سود می برند.

۳٫ زمین اهدا کنید

سازمان‌های غیرانتفاعی نیز می‌توانند از زمین شهری برای ارائه باغ‌های اجتماعی استفاده کنند. آنها بر میوه ها و سبزیجات ارگانیک و غلبه بر بیابان های غذایی برای افراد فقیر تمرکز می کنند. شرکت‌ها و افراد می‌توانند با پیشنهاد استفاده از زمین‌های خالی یا دسترسی به پشت بام‌های مسطح با محله همکاری کنند.

صاحبان مشاغل کوچک و سازمان های غیر انتفاعی می توانند به راحتی یک باغ راه اندازی کنند بدون نوار قرمز زیاد باغ جامعه کاس کانتی زمانی شروع شد که آلی اروین فضایی خارج از کسب و کار خود را برای استفاده در جامعه ارائه داد.

بیابان های غذایی شهری مسائل مختلفی را ایجاد می کنند که باغ های اجتماعی می توانند آنها را حل کنند. مردم می توانند در این منطقه بمانند تا محصولات تازه تهیه کنند و انتشار کربن را کاهش دهند. گیاهان به هوا اکسیژن می افزایند و کربن را کاهش می دهند. روش‌های باغبانی ارگانیک آلاینده‌های شیمیایی را که می‌توانند به خاک و نهرها نفوذ کنند، کاهش می‌دهند.

۴٫حمایت از حمل و نقل جایگزین

وسایل نقلیه الکتریکی (EVs) کارآمدتر هستند، استفاده از ۹۱ درصد انرژی برای حرکت به جلو نسبت به موتور احتراقی ۲۵ درصد یا کمتر. به راحتی می توان فهمید که چرا خودروهای برقی گزینه ای پایدارتر در محیط های شهری هستند.

ممکن است مردم مایل به رانندگی با خودروهای الکتریکی باشند، اما اگر ایستگاه‌های شارژ موجود کمیاب باشند، ممکن است برای اکثر مردم غیرممکن باشد. سازمان‌های غیرانتفاعی می‌توانند برنامه‌ریزان شهری را تشویق کنند تا از حمل‌ونقل جایگزین مانند اتوبوس، دوچرخه‌سواری یا همراهی با خودرو حمایت کنند.

شرکت‌ها همچنین می‌توانند از ایستگاه‌های شارژ بیشتری برای تشویق خودروهای الکتریکی برای شهروندان و حمل‌ونقل عمومی پشتیبانی کنند. Electrify آمریکا و IKEA متعهد به اضافه کردن ایستگاه های شارژ به ۲۵ از مکان های خرده فروشی این برند

۵٫ در اطراف مراکز حمل و نقل بسازید

دسترسی به حمل و نقل عمومی شهرها را پایدارتر می کند، انتشار کربن را کاهش می دهد و به جوامع محروم کمک می کند فرصت ها را گسترش دهند. HUD، DOT و EPA یک برنامه جوامع پایدار دارند که برای اعطای بودجه برای توسعه با استفاده از کمک های مالی کار می کند. آماده شدن برای تغییرات احتمالی آب و هوا بخشی از معادله است.

یکی از نمونه‌های یک سازمان غیرانتفاعی که در کنار سازمان‌های دولتی برای بهبود شرایط کار می‌کند، شورای منطقه‌ای میان آمریکای شهر کانزاس است. روی الف کار می کند طرحی برای سیستم حمل و نقل عمومی تا سال ۲۰۵۰٫ اعضای شورا با رهبران شهر برای اولویت بندی ۴۲۵ پروژه ارائه شده توسط ۳۹ سازمان دولتی محلی کار کردند.

کار در کنار سازمان های غیرانتفاعی برای حداکثر تأثیر

شهرها شخصیت و ضرب خاصی دارند. برنامه‌ریزان شهری باید در کنار سازمان‌هایی که ارتباط نزدیک با شهروندان دارند، برای تلفیق اقدامات پایداری بدون تغییر بافت زندگی شهری کار کنند. افزودن امکانات رفاهی و خدمات عمومی زندگی در شهر را جذاب تر می کند. تمرکز بر این که چه چیزی باید تغییر کند و چگونه برای مردم و محیط زیست سودمند است، آینده ای سبزتر را برای مناطق شهری تضمین می کند.