من می توانم از تجربه شخصی گزارش دهم که زندگی بدون ماشین یک سبک زندگی برتر را فراهم می کند. از پانزده سال پیش که ماشین خود را رها کردیم، سالم‌تر، ثروتمندتر و شادتر بوده‌ایم. ما پول زیادی پس انداز می کنیم، بیشتر پیاده روی و دوچرخه سواری می کنیم و بیشتر در جامعه خود مشارکت می کنیم. این امکان پذیر است زیرا ما در یک محله شهری جمع و جور زندگی می کنیم – چیزی که من آن را می نامم روستای شهری – جایی که معمولاً به سرویس‌های مورد استفاده بدون رانندگی دسترسی آسان است.

با این حال، سفر دور می تواند دشوارتر باشد. حمل و نقل عمومی به جوامع دیگر از متوسط ​​تا وحشتناک متغیر است. به عنوان مثال، اگر بخواهیم ۴۰ کیلومتر از غرب به سوک سفر کنیم، روزانه ۴۳ سفر با اتوبوس با کرایه یک طرفه ۲٫۵۰ دلار وجود دارد، اما اگر بخواهیم ۵۰ کیلومتر از شمال به دانکن سفر کنیم، تنها چهار سفر در هفته وجود دارد (سه سفر در روز شنبه و نه یکشنبه. خدمات) و کرایه یک طرفه ۱۰ دلار است.

چه چیزی این نابرابری را توضیح می دهد؟ ویکتوریا و سوک در یک منطقه منطقه‌ای قرار دارند، بنابراین مسئولیت‌های مشخصی برای برنامه‌ریزی، بهره‌برداری و تأمین مالی خدمات حمل‌ونقل وجود دارد. با این حال، ویکتوریا و دانکن در مناطق مختلف منطقه ای هستند و هیچ فرآیند استانداردی برای توسعه خدمات حمل و نقل عمومی بین منطقه ای وجود ندارد.

دهه‌ها پیش، زمانی که نرخ مالکیت خودرو پایین‌تر بود، شرکت‌های خصوصی مانند Greyhound و Trailways با ارائه خدمات اتوبوس بین‌منطقه‌ای سود می‌بردند، اما کاهش تقاضا منجر به چرخه نابودی مسافران کمتر، خدمات کمتر و ادغام کمتر شد. در حال حاضر، اکثر جوامع حتی یک ایستگاه اتوبوس ندارند، زیرا آنها مسافران را در کنار جاده سوار می کنند.

سازمان‌های دولتی نتوانسته‌اند پاسخ دهند – تعداد کمی از حمل‌ونقل ایالتی یا استانی داده‌هایی را در مورد نیازهای حمل‌ونقل بین‌منطقه‌ای برآورده نشده، کیفیت خدمات یا نیازهای مالی جمع‌آوری می‌کنند. سرویس اتوبوس بین‌منطقه‌ای (که بین شهری، بین شهری، روستایی یا اتوبوس نیز نامیده می‌شود) فرزند نادیده گرفته شده خانواده حمل‌ونقل است. مسئولیت‌های مشخصی برای برنامه‌ریزی، بهره‌برداری و تأمین مالی پیاده‌روها، دوچرخه‌ها، جاده‌های محلی، بزرگراه‌های عمومی، شبکه‌های راه‌آهن و خدمات حمل‌ونقل محلی وجود دارد، اما برای اتوبوس‌های بین منطقه‌ای، همانطور که در جدول زیر خلاصه شده است، مسئولیت‌های مشخصی وجود ندارد.

برنامه ریزی حمل و نقل، عملیات، و مسئولیت های تامین مالی

مسئولیت‌های برنامه‌ریزی، عملیاتی و تأمین مالی برای حالت‌های فعال (پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری)، اتومبیل، راه‌آهن و خدمات حمل‌ونقل محلی به وضوح تعریف شده‌اند، اما اتوبوس‌های بین منطقه‌ای نادیده گرفته می‌شوند.

در نتیجه، بیشتر بزرگراه‌های آمریکای شمالی سرویس اتوبوس بین منطقه‌ای ندارند یا به ندرت و گران هستند. این اخیرا تبدیل شده است لب به شوخی زمانی که شرکت کنندگان در بی بی سی مسابقه در سراسر جهان مجبور بودند بدون ماشین و بودجه محدود از ویکتوریا تا پورت هاردی، راهرویی که فاقد حمل و نقل عمومی است، سفر کنند – آنها مجبور بودند با اتوتوپ حرکت کنند – اما این نارسایی برای تعداد بی‌شماری از افراد غیرراننده که گزینه‌های مناسب و مقرون به صرفه سفر بین جوامع را ندارند، شوخی نیست.

این یک شکاف بزرگ است. غیررانندگان گزینه‌های سفر محلی دارند – ما می‌توانیم پیاده‌روی کنیم، دوچرخه‌سواری کنیم، ترانزیت یا تاکسی بگیریم – اما بدون خدمات حمل‌ونقل بین منطقه‌ای، دسترسی راحت و مقرون به صرفه به مناطق دیگر نداریم. حمل و نقل عمومی بین منطقه ای ناکافی هزینه های زیادی را بر کاربران و جوامع تحمیل می کند. این امر غیر رانندگان را از تحرک مستقل محروم می کند، باعث می شود بسیاری از رانندگان استرس و هزینه های رانندگی در بزرگراه های شلوغ را تحمل کنند که ترجیح می دهند از آن اجتناب کنند، رانندگان را مجبور می کند عزیزانی را که نمی توانند رانندگی کنند، راننده کنند و مشکلات ترافیکی را افزایش می دهد.

هفته آینده گزارشی در این زمینه ارائه خواهم کرد یک مورد تجاری برای بهبود خدمات حمل و نقل عمومی بین منطقه ای، که مشکلات ناشی از ترانزیت بین منطقه ای ناکافی، مزایای فراوان بهبود چنین خدماتی را بررسی می کند و چگونه دولت ها می توانند این شکاف ها را از جمله نمونه هایی از برنامه های موفق پر کنند. در اینجا برخی از نکات برجسته وجود دارد.

تقاضاهای حمل و نقل عمومی بین منطقه ای

در حال حاضر، بیشتر سفرهای طولانی مدت با خودرو یا هوا انجام می شود، اما این حالت ها نمی توانند همه کاربران را راضی کنند. در یک جامعه معمولی، ۲۰ تا ۴۰ درصد مسافران نمی توانند، نباید یا ترجیح می دهند رانندگی نکنند، و اگر راحت، راحت و مقرون به صرفه باشد از حمل و نقل عمومی استفاده می کنند.

تقاضای سفرهای غیرخودرو

این در راهروهایی با سرویس مناسب نشان داده شده است. به عنوان مثال، مسیر اتوبوس بین سوک و ویکتوریا، که مکرر (۴۳ سفر روزانه) و مقرون به صرفه (کرایه ۲٫۵۰ دلار) است، ۱۳ درصد از کل و ۲۲ درصد از سفرهای اوج بار در آن راهرو را ارائه می دهد، اما بندرت (۴ سفر روزانه) ) و مسیر گران قیمت (کرایه ۱۰ دلاری) بین دانکن و ویکتوریا کمتر از ۱٪ سفرها را انجام می دهد. برای افزایش حمل و نقل عمومی، ما باید فرکانس، راحتی و مقرون به صرفه بودن را افزایش دهیم.

مزایای حمل و نقل بین منطقه ای

خدمات حمل و نقل بین منطقه ای با کیفیت بالا می تواند مزایای قابل توجهی را برای کاربران، رانندگان و جوامع فراهم کند، همانطور که در زیر خلاصه می شود. با اکثر معیارها از جمله هزینه های عملیاتی، نرخ تصادفات و مصرف انرژی، اتوبوس ها کارآمدترین حالت سفر هستند.

مزایای حمل و نقل بین منطقه ای

ارائه تقاضای سفر چندوجهی می تواند مزایای مستقیم و غیرمستقیم مختلفی را ارائه دهد.

ارزیابی عملکرد خدمات حمل و نقل بین منطقه ای

برنامه ریزان حمل و نقل از شاخص های عملکرد، مانند سطوح خدمات (LOS) برای شناسایی مشکلات و ارزیابی بهبودهای بالقوه استفاده می کنند. به عنوان مثال، یک مهندس بزرگراه ممکن است بگوید: “این جاده در حال حاضر دارای LOS C است و پیش بینی می شود تا چند سال دیگر به LOS D برسد، که استانداردهای عملکرد ما را برآورده نمی کند، بنابراین باید توسعه یابد.” برای سایر حالت ها به نشانگرهای مشابه نیاز داریم.

جدول زیر نشان می دهد سطح خدمات رتبه بندی مناسب برای ارزیابی ترانزیت بین منطقه ای خدمات با کیفیت بالا (LOS A یا B) می‌تواند مسافران احتیاطی را که در غیر این صورت رانندگی می‌کنند جذب کند، و بنابراین برای دستیابی به مشکلات ترافیکی توجیه‌پذیر است. LOS C امکان تحرک مستقل را برای غیر رانندگان فراهم می کند. LOS D و E به مسافران اجازه نمی دهند که از جامعه دیگری بازدید کنند و در همان روز برگردند، و بنابراین برای اکثر سفرها ناکافی هستند.

سطوح خدمات حمل و نقل بین منطقه ای

این جدول کیفیت خدمات حمل و نقل بین منطقه ای و اهداف اشتراک حالت را تعریف می کند. در مواردی که خدمات به صورت فصلی متفاوت است، باید برای دوره های متوسط ​​یا خارج از پیک رتبه بندی شود.

در حال حاضر در آمریکای شمالی، تعداد کمی از کریدورهای بین منطقه ای خدمات حمل و نقل بین منطقه ای دارند که از نظر راحتی و مقرون به صرفه بودن با رانندگی رقابتی هستند (LOS A و B)، و بسیاری از آنها حداقل خدمات حمل و نقل (LOS DF) را دارند که برای اکثر مسافران ناکافی است.

حمل و نقل عمومی یک سرویس ضروری است که به دستیابی به اهداف اجتماعی از جمله تحرک اولیه و فرصت های اقتصادی برای گروه های محروم کمک می کند. همچنین صرفه‌جویی در مقیاس را تجربه می‌کند: هرچه افراد بیشتری از آن استفاده کنند، هزینه‌های واحد آن کمتر می‌شود و خدمات بیشتری ارائه می‌شود. این عوامل برنامه ریزی عمومی و یارانه ها را توجیه می کند تا اطمینان حاصل شود که هر کریدور دارای سطح مطلوبی از خدمات ترانزیت است.

نمونه هایی از موفقیت

خدمات اتوبوس بین شهری کانادا

انتاریو نورثلند، یک آژانس استانی که در سال ۱۹۰۲ ایجاد شد، خدمات حمل و نقل عمومی را به بسیاری از جوامع ارائه می دهد، همانطور که در زیر نشان داده شده است. در سال ۲۰۲۲ اتوبوس های آن ۲۸۱۷۹۰ مسافر و ۳۴۷۰۷ بسته و قطارهای آن ۴۶۲۰۱ مسافر را جابجا کردند. از ۱۴۸ میلیون دلار بودجه سالانه آن، ۹۵ میلیون دلار از محل فروش و ۵۴ میلیون دلار (۳۶ درصد) یارانه استانی است. بین سال های ۱۹۴۶ و ۲۰۱۷ شرکت حمل و نقل ساسکاچوان حمل و نقل بین شهری مسافر و بار را به ۲۴۳ جامعه ارائه کرد. سالانه ۱۷ میلیون دلار یارانه نیاز داشت.

خطوط اتوبوس ویرجینیا بریز

دپارتمان راه آهن و حمل و نقل عمومی ویرجینیا (DRPT) خدمات اتوبوس بین منطقه ای را ارائه می دهد. اولین مسیر، دره فلایر، جوامع مختلف را با فرودگاه بین المللی دالس متصل می کند. با کرایه های کمتر از ۱۵ دلار، Flyer به سرعت از انتظارات سرنشینان فراتر رفت. با این موفقیت ثابت شده، DRPT برنامه را گسترش داد تا شامل سه مسیر دیگر شود.

سفر به واشنگتن با اتوبوس بین شهری و برنامه های تحرک روستایی

کاهش خدمات اتوبوس بین شهری بسیاری از جوامع واشنگتن را بدون ارتباط با دیگر شهرها و شهرها رها کرد. در پاسخ، دولت ایجاد کرد برنامه اتوبوس بین شهری در واشنگتن سفر کنید که با شرکت های خصوصی برای ارائه خدمات اتوبوسرانی در مسیرهای اصلی قرارداد می بندد که در زیر نشان داده شده است. ایالت DOT برای طراحی برنامه و انتخاب ارائه دهندگان خدمات با جوامع کار می کند. مدیر برنامه، استیو آبرناتی، می گوید که این رویکرد حمایت قوی جامعه را به دست آورده است. “زمانی که خط طلا (شمال شرقی واشنگتن) اعلام شد، جوامع بر روی یکدیگر سقوط می کردند تا ببینند چه کسی می تواند بیشترین تاثیر را در بریدن روبان داشته باشد.”

سایر برنامه های دولتی برای کمک به جوامع روستایی برای برنامه ریزی، هماهنگی و تأمین مالی خدمات عمومی، خصوصی غیرانتفاعی، خصوصی انتفاعی و خدمات حمل و نقل قبیله ای. در نتیجه، اکثر شهرستان های روستایی دارای خدمات ترانزیتی هماهنگ هستند. به عنوان مثال، حلقه ترانزیت المپیک شامل شش سرویس حمل و نقل محلی هماهنگ است که جوامع کوچک، رزرواسیون هند و مقاصد گردشگری را در اطراف شبه جزیره المپیک به هم متصل می کند.

نتیجه گیری

یک قرن برنامه ریزی مبتنی بر خودرو، تفاوت هایی را در دسترسی، راحتی و مقرون به صرفه بودن بین رانندگان و غیررانندگان ایجاد کرده است. اینها به ویژه برای سفرهای بین منطقه ای بزرگ هستند — بسیاری از مسیرها فاقد هرگونه خدمات حمل و نقل عمومی هستند یا خدماتی که دارند نادر، ناراحت کننده و گران است. این نتیجه از برنامه ریزی مغرضانه ای است که در سفرهای غیرخودرو ارزش کمتری دارد و سرمایه گذاری کمتری می کند.

برای اینکه رانندگان بتوانند تحرک مستقل داشته باشند، به سیستم یکپارچه ای نیاز دارند که شامل شرایط ایمن پیاده روی و دوچرخه سواری، خدمات حمل و نقل محلی، به علاوه ارتباطات بین منطقه ای باشد. خدمات اتوبوس بین منطقه ای مکرر و مقرون به صرفه تضمین می کند که همه مسافران، از جمله غیرراننده، از استقلال و منزلت برخوردار بوده و سهم عادلانه ای از سرمایه گذاری های عمومی دریافت می کنند. برنامه ریزی فعلی تمایل دارد بسیاری از مزایای اتوبوس بین منطقه ای را نادیده بگیرد و کم ارزش بداند که منجر به سرمایه گذاری کم می شود. این امر باعث ایجاد اختلاف بین رانندگان و غیررانندگان و بین رانندگان شهری و روستایی می شود.

این سرمایه گذاری کم منجر به سهام کم حمل و نقل می شود. در جایی که خدمات حمل و نقل عمومی راحت و مقرون به صرفه است، معمولاً ۱۰ تا ۳۰ درصد از سفرها را ارائه می دهد که منعکس کننده تقاضاهای واقعی است. ترانزیت صرفه جویی در مقیاس را تجربه می کند. به عنوان مثال، فاکتورهای بار بالاتر، بازیابی هزینه حمل و نقل را افزایش می دهد و اتوبوس ها در صورت افزایش تعداد سواری، ارزش بیشتری را ارائه می دهند. آژانس‌های حمل‌ونقل برای بهینه‌سازی سیستم حمل‌ونقل ما باید تعصبات برنامه‌ریزی و تأمین مالی را که در حمل و نقل ارزش کمتری دارند و سرمایه‌گذاری کمتری می‌کنند، اصلاح کنند.

پیام کلیدی: یک بزرگراه ناقص است مگر اینکه دارای خدمات حمل و نقل عمومی راحت و مقرون به صرفه باشد.