شیوه های به اشتراک گذاری نشان دهنده فرصت هایی برای طراحی شهر به صورت متناوب و در عین حال فرآیندهای پیچیده مذاکره هستند. آیا می توان از حیاط مدرسه در عصر محله استفاده کرد؟ یا جامعه خانه به یک باغ مشترک و اتاق رویداد علاقه مند است؟ مشخص نیست چه چیزی باعث ترویج همبستگی و شیوه های مقاومت در اشتراک گذاری می شود و کدام مداخلات معماری ماهیت تقسیم پذیر فضای عمومی را تسهیل می کند.
بر اساس مطالعات تجربی در سه شهر آلمان و یک آزمایشگاه عملی، شیوه های اشتراک گذاری، شرایط، پتانسیل و محدودیت های آنها مورد بررسی قرار می گیرد. نویسندگان برای سیاست، مدیریت، علم، ابتکارات و شرکت‌های مسکن، خوراکی برای تفکر فراهم می‌کنند.

فلوریس برنهارت در گروه جامعه شناسی شهری و منطقه ای دانشگاه کاسل تدریس و تحقیق می کند.
هیچی برتفلد، MA، مشاور کار منطقه ای و فضای اجتماعی در Pestalozzi-Fröbel-Haus است.
جوزفین بوزوان مورل معمار و شریک مدیر شرکت معماری Buzwan Morell Architects است.
هلنا سرمنیو معمار و شهرساز است. او در گروه جامعه شناسی شهری و منطقه ای در دانشگاه کاسل تدریس و تحقیق می کند.
سینا دوکاس در زمینه توسعه شهری مناسب برای کودکان و نوجوانان فعالیت می کند.
الیزابت گود، دکتر. فیل، در حوزه میانجیگری فرهنگی و مشارکت فرهنگی فعالیت می کند.
کنستانتین هوربرگر تدریس و تحقیق در بخش معماری در ABK Stuttgart.
کارستن کلر، پروفسور دکتر، جامعه شناسی شهری و منطقه ای را در دانشگاه کاسل تدریس می کند.
فلوریان کخ استاد اقتصاد املاک، شهرهای هوشمند و توسعه شهری در HTW برلین است.