خلاصه

با پیشرفت موتورهای گرافیکی، ساختارهای واقعی را می توان با نمایش های واقعی تر از قبل دیجیتالی کرد. مدل‌های مجازی به‌دست‌آمده از داده‌های LiDAR (تشخیص و محدوده نور) در برنامه‌های بلادرنگ می‌توانند در موتورهای گرافیکی بدون ارائه ابر نقطه بررسی شوند. نرم افزار انحصاری معروف برای تبدیل اسکن از LiDAR به شبکه های مثلثی استفاده می شود که بهترین عملکرد را روی خطوط لوله گرافیکی دارد. با این حال نرم افزار اختصاصی معمولاً گران است، یادگیری آن سخت است و نیاز به تعامل دستی دارد. روش پیشنهادی مدل‌های مجازی را از LiDAR با تعامل دستی کمی با استفاده از نرم‌افزار منبع باز در یک گردش کار خودکار برای تبدیل عمومی تولید می‌کند. ابر نقطه برای ارجاع جغرافیایی ثبت می شود، برای ساخت مدل های بافت پردازش می شود و در Unreal Engine 5 برای استقرار واقعیت مجازی پیاده سازی می شود. بهبودهای خاصی در مورد مطالعه انتخابی کاسترو سانتا ترگا انجام شد. تجسم مدل به طور کلی واقعی تر از ارائه هر نقطه در یک ابر است. متوسط ​​نرخ فریم در هنگام رندر کردن مش های بهینه شده در مقایسه با ابرهای نقطه ای، ۲۲۹ درصد بهبود می یابد که منجر به کیفیت تصویرسازی غنی و کاهش اندازه داده می شود. یک تجربه واقعیت مجازی (VR) با میانگین ۱۴۳ FPS اجرا شد که از ۹۰ FPS استاندارد توصیه شده برای جلوگیری از بیماری حرکت فراتر رفت.