۷٫۱٫ نتیجه گیری تحقیق

این مقاله به بررسی رابطه بین تنوع نظرات سرمایه‌گذاران نهادی در مناقصه و پایداری عملکرد IPO می‌پردازد و از مجموعه داده‌های منحصربه‌فردی از ۳٫۸ میلیون سوابق پیشنهادی IPO از بازار سرمایه چین استفاده می‌کند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که تنوع نظرات سرمایه‌گذاران نهادی در مناقصه تأثیر منفی معناداری بر پایداری عملکرد IPO دارد. افزایش تنوع پیشنهادی منجر به کاهش قابل توجه عملکرد میان مدت و بلندمدت پس از IPO، عملکرد حسابداری و عملکرد ESG سهام می شود. به طور خاص، هنگامی که هر واحد در تنوع نظرات مناقصه افزایش می یابد، عملکرد قیمت سهام در دوره های ۶ ماهه، یک ساله و ۲ ساله پس از پذیرش به کاهش ۰٫۴۵۰، ۰٫۱۱۷ و ۰٫۵۴۵ واحد، ROE و ROA در تقسیم می شود. در سال عرضه به ترتیب ۱۲٫۳۴۷ و ۱۰٫۰۹۰ واحد کاهش یافته است، رشد سود ۱٫۵۱۳ واحد کاهش یافته است و ارزش Q توبین در مقایسه با سال قبل از عرضه به ترتیب ۰٫۳۲۰ واحد کاهش یافته است. از نظر عملکرد ESG، E-score 1.030 واحد و امتیاز ESG ترکیبی ۰٫۳۲۶ واحد کاهش یافت.

آزمون های مکانیزم نشان می دهد که افزایش تنوع پیشنهادی به طور قابل توجهی احساسات سرمایه گذاران بازار را در روز اول عرضه اولیه سهام تقویت می کند. هنگامی که هر واحد افزایش در تنوع نظرات پیشنهادی ۰٫۸۵۵ واحد افزایش می‌یابد، امتیاز سرمایه‌گذار بازار در روز اول عرضه به میزان ۰٫۸۵۵ واحد افزایش می‌یابد، که به طور مستقیم قیمت پایانی IPO را در روز اول عرضه افزایش می‌دهد و با آن همسو می‌شود. انتظارات از فرضیه میلر علاوه بر این، قیمت بسته شدن بیش از حد در روز اول، پایداری عملکرد قیمت سهام شرکت را کاهش می‌دهد و تأثیر منفی قابل‌توجهی بر عملکرد میان‌مدت تا بلندمدت قیمت سهام شرکت می‌گذارد، که نشان می‌دهد تنوع نظرات سرمایه‌گذاران نهادی ممکن است. مشکل رکود سهام در میان مدت و بلندمدت را تشدید کند.

علاوه بر این، این مقاله نشان می‌دهد که افزایش تنوع عقاید به‌طور قابل‌توجهی میزان سرمایه جذب‌شده در IPOها را کاهش می‌دهد، که نشان می‌دهد شرکت‌های IPO با نظرات متفاوت‌تر ممکن است با قیمت‌های انتشار پایین‌تری برای سهام جدید مواجه شوند، که به طور بالقوه منجر به کاهش اشتیاق سرمایه‌گذاران برای اشتراک در سهام جدید می‌شود. سهام کاهش سرمایه افزایش‌یافته می‌تواند بر عملیات شرکت به دلیل محدودیت‌های تامین مالی تاثیر بگذارد و منجر به عملکرد ضعیف‌تر حسابداری پس از عرضه اولیه عمومی و بدتر شدن عملکرد حسابداری شود. در نهایت، با توجه به رابطه بین تنوع عقاید و عملکرد ESG، تنوع نظرات در درجه اول با کاهش نمره اجتماعی شرکت بر نمره کلی ESG تأثیر می‌گذارد.

۷٫۲٫ جهت گیری های تحقیقاتی آینده

اولاً، مفهوم پایداری شرکتی نباید محدود به شرکت های پذیرفته شده در بورس با فعالیت های مستقر در بازار ثانویه باشد. همچنین باید به شرکت های اخیراً فهرست شده در IPO گسترش یابد. علاوه بر این، تحقیقات نباید به مطالعه شرکت های فهرست شده به دلیل عواملی مانند دسترسی به داده ها محدود شود. در عوض، باید توجه بیشتری به توسعه پایدار شرکت‌های غیر بورسی داشته باشد. از این گذشته، در چین و بسیاری از کشورهای بازارهای نوظهور، تعداد شرکت های بورسی به طور قابل توجهی بیشتر از شرکت های بورسی است. علاوه بر این، شرکت های بورسی به طور کلی شرکت های موفق تری هستند و از منظر توسعه پایدار، شرکت های غیر بورسی ممکن است به توجه و تمرکز بیشتری نیاز داشته باشند.

ثانیاً، همانطور که در ادبیات، مانند مقاله Chowdhury مشخص شده است، پایداری شرکت‌ها به ابعاد اقتصادی و زیست‌محیطی نیاز دارد. با این حال، مطالعات اخیر به طور نامتناسبی بر پایداری زیست محیطی تاکید کرده اند. در حالی که ملاحظات زیست محیطی بدون شک بسیار مهم هستند، پایداری اقتصادی در بسیاری از زمینه‌های بازارهای نوظهور که در آن شرکت‌ها با چالش‌های شدید تولید دست و پنجه نرم می‌کنند، به همان اندازه مهم است. تحقیقات بعدی می‌تواند واقعیت‌های منحصربه‌فرد هر کشور و منطقه را توضیح دهد و ایجاد شاخص‌های جامعی را در نظر بگیرد که عوامل اقتصادی و محیطی را متعادل می‌کند.

سوم، در بررسی عوامل خارجی مؤثر بر توسعه پایدار شرکتی، محققان عمدتاً بر تأثیر شوک‌های نهادی تمرکز کرده‌اند. توجه نسبتاً کمتری به بررسی رابطه بین رفتار واحدهای خرد خارجی و توسعه پایدار شرکتی شده است. در آینده، با استفاده از داده‌های دقیق و دقیق برای مشاهده تأثیر و مکانیسم عملکرد موجودیت‌های خرد خارجی بر توسعه پایدار شرکت‌ها، پتانسیل کاوش عمیق‌تر در این زمینه وجود دارد.