۳٫۱٫ قسمت ۱: ساختمان های ۳۶ متری با طول های مختلف برآمدگی

به طور خلاصه، ما بر روی ساختمان‌های مسکونی بلندمرتبه نسبتاً کوتاه‌تر با فرم T در قسمت ۱، که در ارتفاع ۳۶ متری ایستاده‌اند، تمرکز کردیم که با ابعاد نسبتاً متوسط ​​قسمت برآمدگی مشخص می‌شود. این ساختمان‌ها نمونه‌ای از سازه‌های معمولی ۱۲ طبقه هستند که دارای دو آپارتمان در هر طبقه، با قسمت‌های برآمده کوچک‌تر به نسبت ۶ تا ۱۰ متر هستند. از طریق مقایسه پنج مورد با طول قسمت برآمدگی متفاوت، با افزایش طول قسمت برآمدگی، کاهش ثابتی در IA، HVAs، و LVA مشاهده کردیم.

۳٫۲٫ قسمت ۲: ساختمان های ۷۲ متری با طول و عرض های مختلف قسمت برآمدگی

در قسمت ۲، توجه ما به ساختمان‌های بلندتر معطوف شد که ارتفاع آن‌ها به ۷۲ متر می‌رسید و به قطعات برآمدگی بزرگ‌تری مجهز بودند. این سازه‌ها نشان‌دهنده کهن الگوی ساختمان‌های ۲۴ طبقه‌ای هستند که چهار آپارتمان در هر طبقه را در خود جای می‌دهند و دارای بخش‌های برآمده نسبتاً گسترده هستند که از طول ۱۵ تا ۲۱ متر و عرض ۶ تا ۱۸ متر را شامل می‌شود. از طریق یک مقایسه کمی از ۹ مورد که شامل ترکیبات متنوعی از طول و عرض قسمت برآمدگی است، ما به طور مداوم کاهش IA، HVAs، و LVA را با افزایش طول و عرض قسمت‌های برآمدگی مشاهده کردیم. قابل توجه است، تجزیه و تحلیل ما نشان داد که اثرات گسترش طول کمی بیشتر از گسترش عرض است، که منجر به کاهش واضح‌تر در HVA و LVA با افزایش طول می‌شود. به طور خلاصه، تجزیه و تحلیل جامع ما بر نقش حیاتی ابعاد قسمت برآمدگی در شکل‌دهی محیط‌های باد در اطراف ساختمان‌های T شکل تأکید می‌کند، با ازدیاد طول‌ها که به طور قابل‌توجهی بر کاهش مناطق تحت تأثیر با سرعت‌های مختلف باد، به‌ویژه HVA و LVA تأثیر می‌گذارد.

تجزیه و تحلیل قسمت ۱ و بخش ۲ نشان می دهد که تغییرات در IA، HVAs، و LVAs هر دو قسمت ۱ و قسمت ۲ به طور قابل توجهی با کاهش در مناطق کم فشار، مناطق پرفشار و گردابه‌ها در طرف‌های بادگیر مرتبط است. به طور خاص، بزرگ‌کردن ابعاد مقاطع برآمده منجر به کاهش IA، LVAs، و HVA، همراه با کاهش نواحی کم فشار و پرفشار و کاهش اندازه‌های گردابی در سمت بادگیر سازه‌ها می‌شود. برعکس، کاهش ابعاد قطعات برآمدگی، اثرات متضادی ایجاد می کند. بررسی جریان‌های جریان باد نشان می‌دهد که بخش‌های برآمدگی در خدمت دوشاخه کردن بادها و هدایت آنها به اطراف ساختمان هستند. در نتیجه، افزایش طول و عرض بخش‌های برآمدگی باعث تهویه هوای بیرون می‌شود. به طور قابل توجهی، افزایش طول بخش برآمدگی در مقایسه با افزایش عرض آن، تأثیر کمی بیشتر بر ارتقای تهویه دارد. گسترش ابعاد بخش های برآمدگی جریان هوا را در اطراف ساختمان های T شکل تشویق می کند. این یافته‌ها بینش‌های ارزشمندی را برای تدوین استراتژی‌های طراحی با هدف بهبود شرایط باد در اطراف ساختمان‌های مسکونی بلند T شکل ارائه می‌دهند.

۳٫۳٫ مقایسه تأثیر متغیرهای هندسی بر LVA و HVA

تجزیه و تحلیل MLR همبستگی خطی قوی بین متغیرهای هندسی مختلف را آشکار کرد. به عنوان مثال، قوی ترین همبستگی خطی بین طول LVA و LM مشاهده شد (پ مقدار = ۷٫۷۰ × ۱۰^-۹و همچنین بین LVA و WM (پ مقدار = ۳٫۰۲ × ۱۰^-۶). تجزیه و تحلیل واریانس بر تأثیر معنادار هر دو LM (پ مقدار = ۳٫۰۳۹ × ۱۰^-۱۲) و WM (پ مقدار = ۵٫۲۴۱ × ۱۰^-۶) در مدل خطی. به طور مشابه، با بررسی ابعاد قسمت برآمدگی، یک همبستگی خطی قابل توجه بین LVA و LB ظاهر شد.پ مقدار = ۰٫۰۰۵۹۵۴)، در تضاد با همبستگی نسبتا ضعیف تر بین LVA و WB (پ مقدار = ۰٫۰۹۶۳۶). علاوه بر این، تجزیه و تحلیل واریانس تأثیر نسبتاً برجسته LB را بر مدل خطی نشان داد (پ مقدار = ۰٫۰۰۵۹۵۴).

علاوه بر این، تجزیه و تحلیل MLR همبستگی خطی قوی بین HVA و هر دو LM را برجسته کرد.پ مقدار = ۸٫۹۴ × ۱۰^-۸) و WM (پ مقدار = ۰٫۰۰۰۱۰۷). قابل توجه، LM (پ مقدار = ۱٫۹۶۵ × ۱۰^-۱۱) و WM (پ مقدار = ۰٫۰۰۰۲۷۱۶) تأثیر قابل توجهی را بر مدل خطی نشان داد، همانطور که توسط تجزیه و تحلیل واریانس نشان داده شد. با این حال، با توجه به ابعاد قسمت برآمدگی، همبستگی خطی بین HVA و LB (پ مقدار = ۰٫۰۱۳۰۸۴۸) نسبتاً ضعیف تر از آنچه بین LVA و LB مشاهده شد بود، در حالی که همبستگی بین HVA و WB حتی قدرت کمتری را نشان داد (پ مقدار = ۰٫۹۰۶۵۷۴۹).

۳٫۴٫ محدودیت های تحقیق و تحقیقات آینده

با توجه به محدودیت‌ها، توجه به این نکته مهم است که این مطالعه به طور انحصاری به پویایی باد پیرامون ساختمان‌های مسکونی بلندمرتبه T شکل به صورت مجزا و بدون در نظر گرفتن حضور سازه‌های مجاور پرداخته است. علاوه بر این، این تحقیق تنها بر روی اثرات اندازه‌های قسمت برآمدگی و متغیرهای معماری معمولی در محدوده‌های مشخص متمرکز شد. شایان ذکر است که سایر متغیرهای مربوط به هندسه یا پیکربندی ساختمان می‌توانند به طور بالقوه تأثیرات متنوعی بر الگوهای باد داشته باشند. علاوه بر این، دامنه مطالعه ما تعداد نسبتاً محدودی از موارد را در بر می گرفت، و گسترش حجم نمونه به طور بالقوه می تواند تصویر دقیق تری از روندهای غالب ارائه دهد.

مطالعات آینده باید به بررسی تأثیر سازه‌های همسایه بر الگوهای باد در اطراف بلندمرتبه‌های T-form بپردازند و عواملی مانند ارتفاع و پیکربندی را برای بینش‌هایی در مورد دینامیک جریان هوای شهری بررسی کنند. بررسی فراتر از اندازه‌های قسمت برآمدگی برای گنجاندن متغیرهایی مانند عقب‌نشینی و مفصل‌بندی نما، می‌تواند درک تأثیر ترکیبی آنها بر محیط‌های باد را افزایش دهد. گسترش حجم نمونه برای شامل پیکربندی‌های مختلف ساختمان، شرایط سایت و مکان‌های جغرافیایی، تعمیم‌پذیری را بهبود می‌بخشد و بینش‌هایی را در زمینه‌های مختلف شهری ارائه می‌دهد. اتخاذ یک رویکرد جامع که عواملی مانند راحتی حرارتی، کیفیت هوا و تجربه عابر پیاده را ادغام می کند، می تواند به راه حل های طراحی جامع تری منجر شود. اعتبارسنجی و اصلاح مداوم مدل‌های محاسباتی مورد استفاده برای شبیه‌سازی محیط‌های باد برای بهبود دقت و قابلیت اطمینان بسیار مهم است. علاوه بر این، انجام ارزیابی‌های پس از اشغال و نظارت طولانی‌مدت ساختمان‌های T-form می‌تواند بازخورد ارزشمندی را در مورد اثربخشی طراحی و رضایت ساکنان ارائه دهد و بهبودهای تکراری را هدایت کند.