۳٫۱٫ ویژگی های ژئومورفولوژیکی یخچال طبیعی در کوه های لیانگ وانگ
برای تعیین توزیع بقایای یخبندان در منطقه اطراف کوه های لیانگ وانگ، ما از یک روش تجزیه و تحلیل جامع، ترکیبی از کار میدانی و آزمایش های داخلی استفاده کردیم. منطقه قله و سرچشمه دره در کوه‌های لیانگ وانگ، شکل‌های زمین فرسایش یخچالی متعددی از جمله سیرک‌ها، دره‌های U شکل، مورین‌های فلوت‌دار و توپوگرافی مورن را نشان می‌دهند. چهره‌های غربی و شرقی قله اصلی کوه‌های لیانگ وانگ (۲۸۲۰ متر) عمدتاً سیرک‌های یخچالی را نشان می‌دهند.
شکل ۲با پراکندگی عمومی ارتفاعی در حدود ۲۶۰۰ متر. با این حال، توجه به این نکته مهم است که کوه های لیانگ وانگ در منطقه آب و هوایی موسمی فلات شمالی نیمه گرمسیری با عرض کم قرار دارند که با فصول مرطوب و خشک مشخص مشخص می شود. علاوه بر این، منطقه قله کوه ها عمدتاً از سنگ آهک تشکیل شده است که آن را مستعد فرسایش و آسیب ناشی از بارندگی و رواناب می کند. در نتیجه، برخی از سیرک‌ها و برآمدگی‌های یخچالی دچار فرسایش و تخریب شده‌اند، در حالی که ویژگی‌های برجسته اصلی حفظ شده است.
شکل ۳). برای تجزیه و تحلیل بیشتر سیرک های یخبندان در منطقه کوه های لیانگ وانگ، شاخص همواری را با استفاده از نقشه توپوگرافی ۱:۵۰۰۰۰ شهرستان چنگجیانگ و اندازه گیری های میدانی محاسبه کردیم. شاخص مسطح محاسبه شده این سیرک های یخبندان از حدود ۱٫۸۰ تا ۳٫۵۴ متغیر بود.
دره های U شکل وجود دارد (
شکل ۴) در شمال شرقی قله اصلی کوه های لیانگ وانگ قرار دارد. این دره ها دارای کف باز و نسبتاً مسطح هستند، شیب های تند دره را نشان می دهند و با پوشش گیاهی معاصر پوشیده شده اند. عرض دره ها ۴۰ متر و طول آن ۱۰۰۰ متر است و جهت شمال غربی دارد. بیشتر این دره‌ها تحت تأثیر فرسایش خندقی مدرن قرار گرفته‌اند که منجر به حفظ ذخایر یخبندان جزئی در بخش‌های مرکزی و پایین‌تر شده است. با استفاده از یک مدل تابع قانون قدرت، ما شاخص b دره ها را در ارتفاعات مختلف در منطقه اطراف کوه های لیانگ وانگ محاسبه کردیم. شاخص b در محدوده ۱٫۶۸۱ تا ۲٫۰۵۷ برای دره های ارتفاعات مختلف در منطقه اطراف کوه های Liangwang در نوسان است.
در منطقه اطراف کوه‌های لیانگ وانگ، سه مجموعه مجزا از مجموعه‌های مورن وجود دارد که بقایایی از همان عصر یخبندان را نشان می‌دهند. مجموعه اول شامل لندفرم های مورین جانبی است که در دره های U شکل کوه های لیانگ وانگ یافت می شود.
شکل ۴آ). این مورن‌های جانبی سنگ‌های مورینی را نشان می‌دهند که عمدتاً از سنگ آهک زاویه‌دار یا زیر گوشه‌ای تشکیل شده‌اند. سنگ ها دارای توزیع اندازه مخلوط، فاقد طبقه بندی، و نشانه هایی از هوازدگی ضعیف هستند، که ویژگی های سنگ های مورینی است که در اثر عمل یخبندان تشکیل شده اند.
شکل ۵د، ه).
مجموعه دوم مورن های جانبی در قسمت شرقی روستای فنگکو و در مجاورت خندق شستشو قرار دارد. این لندفرم ها توسط گیاهان مدرن پوشیده شده اند و تخته سنگ هایی در سطح آنها پراکنده شده اند.
شکل ۵الف، ب). سنگ شناسی غالب دولومیت است و سنگ های این مجموعه قطری بین ۱ تا ۲ متر دارند و درجه بالایی از هوازدگی را نشان می دهند. آنها در یک نوار پیوسته در امتداد لندفرم مورن جانبی توزیع می شوند و برخی از سطوح شنی دارای علائم مالش کوچک در همان جهت هستند.
شکل ۵ج).
مجموعه سوم رسوب یخبندان توسط یک تراس آب یخی نشان داده شده است (
شکل ۴ب). این ویژگی شامل رسوبات مورن است که از بخش مرکزی بالادست Yangliuqin سرچشمه می گیرد. از طریق حمل و نقل و تجمع آب پس از فعالیت اولیه یخبندان شکل گرفت. در نتیجه، تراس ویژگی‌های مورن خاصی را حفظ می‌کند و در عین حال ویژگی‌های مرتبط با آب جاری را نیز نشان می‌دهد. تراس انباشته شده در درجه اول از سنگ ریزه آهکی تشکیل شده است که به شدت مستعد فرسایش توسط آب جاری است. در نتیجه، در طول فرآیند حمل و نقل و انباشت، ویژگی های برجسته فرسایش یافته و توسط آب جاری حذف شدند.
۳٫۲٫ خصوصیات مورفولوژی ذرات کوارتز
از طریق نمونه‌برداری گسترده و تجزیه و تحلیل آزمایشی داخلی دقیق، ما سه مکان متمایز را در منطقه اطراف کوه‌های لیانگ وانگ شناسایی کردیم که به طور مداوم ویژگی‌های نهشته‌های یخچالی را نشان می‌دادند. این سایت ها شامل مورن جانبی بالادست (YLQS) Yangliuqin، تراس پایین دست glaciofluvial (YLQX) Yangliuqin، و مورن جانبی به سمت شرق (FK) در نزدیکی روستای Fengkou بود.
اکثر دانه های ماسه کوارتز جمع آوری شده از رسوبات یخبندان در منطقه اطراف کوه های لیانگ وانگ شکل های نوک تیز، زیر گوشه ای و چند گوشه را نشان می دهند. در بین سه ویژگی میکرومورفولوژیکی (خوب گرد، گرد و زیر گرد)، دانه های زیر گرد به صورت پراکنده و با بسامد بسیار کم رخ می دهند. تجزیه و تحلیل آمار لبه‌شکل فراوانی بالای برآمدگی‌های زیر گوشه‌ای و لبه‌های تیز را نشان داد، در حالی که فرسایش پشته و لبه‌های زیر گرد کمتر بود و هیچ نمونه‌ای با لبه‌های ساییده مشاهده نشد. آمار مورفولوژی امدادی نشان داد که ذرات ماسه کوارتز با ریلافت بالا و عمق بیش از ۱ میکرومتر بیشترین فراوانی را داشتند و پس از آن ذرات با برجستگی متوسط و اعماق بین ۰٫۵ میکرومتر تا ۱ میکرومتر قرار داشتند که فرکانس نسبتاً بالاتری نیز داشتند. ذرات ماسه کوارتز با ریلافت کم و عمق کمتر از ۰٫۵ میکرومتر فرکانس کمتری داشتند. به طور کلی، ذرات ماسه کوارتز منتخب در این مطالعه عمدتاً برجستگی‌های زیر گوشه‌ای نوک تیز با برجستگی متوسط تا زیاد را نشان دادند.
شکل ۶آ). مشاهده دانه‌های ماسه کوارتز انتخابی عدم گرد کردن کلی و زوایای برجسته آنها را نشان داد، که نشان‌دهنده حداقل حمل و نقل پس از جدا شدن از سنگ مادر است. این نشان می دهد که یخچال طبیعی در منطقه اطراف کوه های لیانگ وانگ در مقیاس نسبتا کوچک بوده و فاصله حمل و نقل کوتاهی داشته است.
در این مطالعه، ویژگی‌های مکانیکی مختلفی بر روی سطوح دانه‌های کوارتز منتخب، از جمله شکستگی‌های پوسته‌شکل با مورفولوژی‌های مختلف مشاهده شد.
شکل ۶ب) گوژهای V شکل (
شکل ۶ج)، خطوط موازی (
شکل ۶د، ه)، قطعات چسبنده (
شکل ۶و) تراس ها (
شکل ۶g)، دهانه های برخوردی کوچک (
شکل ۶h) و شکستگی (
شکل ۶من). فرکانس این ویژگی‌های میکرومورفولوژیکی محاسبه شد و نشان داد که شکستگی‌های پوسته‌شکل کوچک با طول کمتر از ۲۰ میکرومتر در فرکانس بین ۱۰ تا ۴۰ درصد با میانگین فرکانس ۲۹ درصد رخ داده‌اند. شکستگی های پوسته ای شکل متوسط با طول بین ۲۰ میکرومتر تا ۴۰ میکرومتر در فرکانس بین ۸٪ تا ۳۰٪، با فرکانس متوسط ۱۸٪ رخ داده است. شکستگی‌های پوسته‌شکل بزرگ با طول‌های بیشتر از ۴۰ میکرومتر در فرکانس بین ۱۰ تا ۴۰ درصد با فرکانس متوسط ۲۲ درصد رخ داده‌اند. وقوع تراس بر روی سطوح دانه کوارتز نسبتا کم بود، از ۰٪ تا ۱۰٪، با فراوانی متوسط ۴٪. این رخداد محدود، مقیاس محدودی از توسعه یخبندان را در کوه‌های لیانگ وانگ نشان می‌دهد که در نتیجه نیروهای ضعیف‌تری توسط بدنه یخی روی سطح ماسه کوارتز اعمال می‌شود. فرکانس‌های بالاتری از گوج‌های V شکل و دهانه‌های ضربه‌ای کوچک، که ویژگی‌های مورفولوژیکی محیط آب جاری هستند، در نمونه‌های YLQX01 و YLQX02 در مقایسه با نمونه‌های YLQS01، YLQS02، YLQS03، YLQS04، FK021 و FK02 مشاهده شد. فرکانس گوج‌های V شکل و دهانه‌های برخوردی کوچک در نمونه‌های YLQX01 و YLQX02 22-28٪ بود، در حالی که فرکانس آنها در نمونه‌های باقی‌مانده کمتر بود. این نشان دهنده وجود آب جاری در محیط رسوبی، به ویژه در نمونه های YLQX01 و YLQX02 است. در این آزمایش، هیچ سطح صیقلی زیر آب روی سطوح دانه های کوارتز جمع آوری شده یافت نشد. تنها گوژهای V شکل روی برخی از دانه های ماسه کوارتز مشاهده شد که نشان دهنده وجود آب جاری قوی در طول رسوب است. با این حال، زمان فعالیت به اندازه کافی کوتاه بود تا از تشکیل سطوح صیقلی زیر آب جلوگیری شود.
وجود ویژگی‌های میکرومورفولوژیکی نمادین که از نزدیک با یخبندان مرتبط است، مانند خطوط موازی، قطعات چسبنده، و شکستگی‌ها، به عنوان شاخصی از فرآیندهای یخبندان در نظر گرفته می‌شود. تجزیه و تحلیل آماری انجام شده در این مطالعه فراوانی بالایی از این ویژگی‌های میکرومورفولوژیکی را در هر سه محل نمونه‌برداری نشان داد، که نشان‌دهنده دخالت یخبندان در فرآیند انتقال رسوب است. خطوط موازی که علائم خطی یا منحنی روی سطح کوارتز هستند، به عنوان نشانگرهای مهم برای شناسایی یخبندان عمل می کنند. [
۲۵,
۲۹]. این خطوط از طریق اصطکاک متقابل بین دانه‌های کوارتز شکل می‌گیرند و شباهت‌هایی به تراس‌ها و صفحات برش موازی نشان می‌دهند. پس از غربالگری دقیق، مشاهده شد که دانه های کوارتز با علائم مالش سطحی ۸ تا ۳۶ درصد نمونه ها را با فراوانی متوسط ۲۲ درصد تشکیل می دهند. قطعات چسبنده، ایجاد شده توسط فشار یخ های یخبندان پوشاننده، میکروفرم های معمولی هستند که در ماسه کوارتز در محیط های یخبندان مشاهده می شوند. این قطعات در هر هشت نمونه با فراوانی بین ۱۴ تا ۳۰ درصد و متوسط فراوانی ۲۱ درصد وجود داشت. شکستگی‌هایی که اغلب نشان‌دهنده کنش یخبندان در نظر گرفته می‌شوند نیز به درجات مختلف بر روی سطوح دانه‌های کوارتز در طی آنالیز SEM که توسط چندین محقق انجام شد مشاهده شد. در این آزمایش، شکستگی ها با فراوانی بین ۶ تا ۲۲ درصد و متوسط فراوانی ۱۳ درصد وجود داشت.
فرکانس‌های ویژگی‌های مختلف ریزشکل‌سازی با منشأهای مختلف با استفاده از روش درصد ذرات محیطی شمارش شد.
شکل ۷). مشخص شد که فرکانس کل ویژگی‌های ریزشکل‌سازی مربوط به فرآیندهای یخبندان بالاتر از فرکانس مربوط به فرآیندهای جریان آب و باد است. اگرچه برخی از نمونه‌ها نشانه‌های محیطی را نشان دادند که نشان‌دهنده مشارکت آب جاری بود، فرکانس آنها نسبتاً کم بود، که نشان‌دهنده مدت کوتاه‌تر درگیری آب در طول رسوب است. بنابراین، تجزیه و تحلیل SEM ماسه کوارتز در منطقه اطراف کوه های لیانگ وانگ نشان داد که رسوبات در یک محیط یخبندان یا یخبندان تشکیل شده اند.
۳٫۳٫ خصوصیات پالینولوژیکی
در مجموع ۲ نمونه اسپور گرده خاک سطحی از کوه های لیانگ وانگ جمع آوری شد. در این نمونه ها، در مجموع ۱۲۵۷ ذره اسپور گیاهی شمارش شد که ۴۸۶ ذره در نمونه LWS01 و ۷۷۱ ذره در نمونه LWS02 شناسایی شد. به طور کلی، ۱۴ خانواده (جنس) شامل ۶ خانواده (جنس) گیاهان چوبی، ۳ خانواده (جنس) گیاهان علفی و ۵ خانواده (جنس) سرخس شناسایی شدند. شش نوع اصلی گیاه چوبی شناسایی شده بودند کاج، آلنوس، کاستانوپسیس، کوئرکوس، رودودندرون، و میرسین. سه نوع اصلی گیاهان علفی بودند چمن، درمنه، و بایدنز. پنج نوع اصلی سرخس شناسایی شده بودند پتریس، پیرروزیا، پلی پادیودها، از هوش رفتن، و هیکریوپتریس. این مطالعه نمونه‌های اسپور گرده خاک سطحی را از کوه‌های لیانگ وانگ از طریق مطالعه مقایسه‌ای با اسپور گرده از رسوبات یخچالی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد.
در مجموع ۱۶ نمونه، با برچسب ۱ تا ۱۶، از بخش مورین یانگلیوکین بالادست جمع آوری شد و در مجموع ۱۰۴۰۳ هاگ شمارش شد. از بین این هاگ ها، ۹۴۶ عدد در نمونه های ۱ و ۲، ۱۳۶۵ عدد در نمونه های ۳ و ۴، ۱۴۶۶ عدد در نمونه های ۵ و ۶، ۱۲۸۷ عدد در نمونه های ۷ و ۸، ۸۸۰ عدد در نمونه های ۹ و ۱۰ شمارش گردید. در نمونه های ۱۱ و ۱۲، ۲۴۰۳ در نمونه های ۱۳ و ۱۴ و ۱۰۲۲ در نمونه های ۱۵ و ۱۶ شمارش شدند. در این آزمایش در مجموع ۲۹ خانواده (جنس) گرده اسپور شامل ۱۳ خانواده (جنس) شناسایی شد. ) از گیاهان چوبی، ۷ خانواده (جنس) از گیاهان علفی، و ۹ خانواده (جنس) سرخس. انواع اصلی گیاهان چوبی شناسایی شده بودند کاج، آلنوس، کاستانوپسیس، کوئرکوس، سیکلوبالانوپسیس، Betulaceae، ابیس، Picea، تسوگا، آلبیزیا، رودودندرون، میرسین، و لونیسرا. عمده ترین انواع گیاهان علفی بودند چمن، درمنه، Chenopodium، مگاکارپیا، Caryophyllaceae، ترکیب شده، و بایدنز. انواع اصلی سرخس بودند پتریس، پیرروزیا، Polypodiaceae، پلی پادیودها، از هوش رفتن، آتریوم، لیکوپودیوم، اونیکیوم، و هیمنوفیلوم.
بر اساس وجود یا عدم وجود ابیس در هر لایه از نمایه، این مطالعه نمایه مورین بالادست Yangliuqin را به دو بخش ترکیبی اسپور-گرده تقسیم می‌کند.
شکل ۸).
بخش ۱ از تعداد اسپور-گرده شامل نمونه های ۱ تا ۵ است که هاگ های گیاه چوبی ۵۵ تا ۷۶ درصد مواد آزمایش شده را تشکیل می دهند. گونه های اصلی این بخش هستند
کاج،
آلنوس،
کاستانوپسیس،
کوئرکوس،
آلبیزیا،
رودودندرون، و
میرسین. هاگ گیاهان علفی ۱۰ تا ۲۲ درصد از جمله
چمن،
درمنه،
Chenopodium،
مگاکارپیا، و
بایدنز. هاگ سرخس عمدتاً ۸ تا ۱۹ درصد هاگ ها را تشکیل می دهد
پتریس،
پیرروزیا،
پلی پادیودها،
از هوش رفتن، و
آتریوم. این مجموعه اسپوروفیت مشخصه یک چشم انداز جنگلی مختلط مخروطی را در آب و هوای گرم و مرطوب نشان می دهد.
بخش ۲ از تعداد اسپور گرده شامل نمونه های ۶ تا ۱۸ است که هاگ های گیاه چوبی ۴۷ تا ۸۵ درصد هاگ ها را تشکیل می دهند. گونه های اصلی این بخش هستند
کاج،
سیکلوبالانوپسیس،
Betulaceae،
ابیس،
Picea،
تسوگا، و
لونیسرا. هاگ گیاهان علفی ۵ تا ۲۵ درصد از کل را شامل می شود
چمن،
درمنه،
Chenopodium،
Caryophyllaceae، و
ترکیب شده. هاگ سرخس عمدتاً ۸ تا ۳۲ درصد از پودر هاگ را تشکیل می دهد
پیرروزیا،
پلی پادیودها،
پلی پادیودها،
آتریوم،
لیکوپودیوم،
اونیکیوم، و
هیمنوفیلوم.
ابیس اغلب در این بخش گرده هاگ ظاهر می شود و به حداکثر ۱۲٫۳٪ در نمایه می رسد.
آلنوس،
کوئرکوس، و
کاستانوپسیس در مراحل اولیه در غلظت های کمتر ظاهر می شود و در مراحل پایانی به تدریج از بین می رود. میزان اسپور-گرده سرخس ها به تدریج افزایش می یابد و به حداکثر ۳۲ درصد می رسد. این یافته ها یک چشم انداز جنگلی مخروطی را در زیر آب و هوای سرد معتدل و مرطوب نشان می دهد. هاگ های اصلی موجود در لایه های مورن کوه های لیانگ وانگ عبارتند از
کاج،
سیکلوبالانوپسیس،
Betulaceae،
ابیس،
Picea،
تسوگا،
لونیسرا،
چمن،
درمنه،
Chenopodium،
Caryophyllaceae،
ترکیب شده،
پیرروزیا،
Polypodiaceae،
پلی پادیودها،
آتریوم،
لیکوپودیوم،
اونیکیوم، و
هیمنوفیلوم.
بر اساس تجزیه و تحلیل ویژگی های پودر اسپور خاک سطحی در کوه های لیانگ وانگ، صنوبر (ابیس) دیگر در منطقه اطراف کوه های مدرن لیانگ وانگ وجود ندارد. با این حال، ابیس اغلب در لایه های مورن خاصی ظاهر می شود که محتوای آن به ۱۲٫۳٪ می رسد. این نشان می دهد که در آن دوره مقدار قابل توجهی صنوبر در کوه های لیانگ وانگ رشد می کرد. در حال حاضر، صنوبر عمدتاً در کوه‌های یولونگ در ارتفاع تقریباً ۳۸۰۰ متری رشد می‌کند. با در نظر گرفتن نرخ کاهش عمودی دمای ۰٫۶ درجه سانتی گراد در همان عرض جغرافیایی، میانگین دمای سالانه در منطقه اطراف کوه های مدرن لیانگ وانگ ۱۱٫۷ درجه سانتی گراد است. در مقابل، میانگین دمای سالانه در منطقه اطراف کوه های لیانگ وانگ در آن زمان تقریباً ۲ درجه سانتی گراد بود. این تجزیه و تحلیل پس‌زمینه اقلیمی دیرینه نشان می‌دهد که کوه‌های لیانگ وانگ دارای شرایط آب و هوایی مناسب برای توسعه یخبندان در آن دوره بودند.
