توضیحات متنی ارائه شده توسط معماران. موزه هنرهای معاصر سن دیگو (MCASD) در لا جولا منشأ خود را به الن براونینگ اسکریپس نیکوکار می‌رساند. آخرین خانه او، یک خانه مدرن در کنار اقیانوس که در سال ۱۹۱۶ توسط ایروینگ گیل تکمیل شد، اولین مکان موزه بود. از زمان افتتاح در سال ۱۹۴۱، موزه چندین توسعه متمایز از لحاظ معماری را تجربه کرده است. Mosher & Drew مجموعه‌ای از توسعه‌ها را در سال‌های ۱۹۵۰، ۱۹۶۰ و دوباره در اواخر دهه ۱۹۷۰ تکمیل کردند. و Venturi Scott Brown & Associates بازسازی مکان La Jolla MCASD را در سال ۱۹۹۶ به پایان رساندند. با این حال، با ادامه گسترش مجموعه هنری موزه، گالری های ساختمان برای نمایش دارایی های آن ناکافی شدند. در سال ۲۰۱۴، معماران سلدورف موظف شدند معماری جدیدی را توسعه دهند که فضاها را برای هنر و عموم مردم گسترش و ارتقا دهد. طراحی جدید شامل نوسازی ۲۸۰۰۰ فوت مربع فضاهای موجود و همچنین افزودن ۴۶۴۰۰ فوت مربع فضاهای جدید به MCASD است که عملاً مساحت موجود موزه را دو برابر می کند. طرح جدید معماران سلدورف فضای گالری بیشتری را برای مجموعه فراهم می‌کند، ورودی دلپذیرتر و واضح‌تری ایجاد می‌کند و انسجام بیشتری به سایت می‌دهد و ارتباط موزه را با محیط ساحلی تماشایی آن افزایش می‌دهد.

متشکل از مجموعه ای از حجم های کوچکتر در سه سطح، افزودنی جدید در امتداد قسمت جنوبی پردیس با مقیاس ساختار موجود تعادل دارد. توده‌بندی و مصالح طرح، از جمله بتن ریخته‌شده در محل، پانل‌های تراورتن و زیره‌های بریز آلومینیومی، تضاد هماهنگ با ساختمان گچ‌کاری موجود ایجاد می‌کند. ورودی مجزای جدیدی به موزه در مرکز قرار دارد و اکنون از خیابان پراسپکت و خیابان سیلورادو برجسته است. از بازدیدکنندگان در یک فضای لابی باز و شفاف که شامل کتابفروشی موزه نیز می‌شود، استقبال می‌شود. دادگاه Axline's Venturi Scott Brown به فضای آموزشی یکپارچه برای موزه تبدیل خواهد شد. گردش گالری مجدداً پیکربندی شده است و تجربه بازدیدکنندگان را در سراسر دانشگاه افزایش می دهد.

پس از ورود، بازدیدکنندگان می توانند مستقیماً به گالری های نمایشگاه های ویژه یا گالری های مجموعه دائمی جدید و موجود بروند. با چهار برابر کردن اندازه فضای گالری موجود از تقریباً ۱۰۰۰۰ فوت مربع به ۴۰۰۰۰ فوت مربع، این طرح فضایی را برای نمایش همزمان مجموعه دائمی MCASD و همچنین نمایشگاه های تغییر ایجاد می کند. بسیاری از گالری‌های جدید سقف‌های بلندی دارند و سالن سابق شروود به عنوان یک گالری ۷۰۰۰ فوت مربعی با سقف‌های ۲۰ تغییر کاربری داده شده است. بخشی از سالن نیز به فضای رویدادهای انعطاف پذیر با ورودی اختصاصی که از طریق بلوار ساحلی جنوبی قابل دسترسی است، تبدیل شده است. نورگیرها و پنجره های عمودی نور طبیعی متمایز سایت و مناظر ساحلی را به فضاهای جدید می آورند.

یک پارکینگ موجود و اسکله بارگیری در انتهای شمالی پردیس به یک پارک هنری جدید در دسترس عموم تبدیل شده است. تراس های جدید مناظر چشمگیری از ساحل اقیانوس آرام را از دو سطح ارائه می دهند و ارتباط کلی مجموعه را با بافت آن افزایش می دهند. عملیات MCASD با فضاهای به روز در پشت خانه از جمله اسکله بارگیری جدید، اتاق آماده ساز هنر، آسانسور حمل و نقل، انبار آثار هنری و دو سطح پارکینگ پایین تر بیشتر شده است.