آیا با اصطلاح کشاورزی احیا کننده آشنایی دارید؟ در اصل، این یک رویکرد حفاظتی و احیا به آمایش سرزمین و تولید مواد غذایی است و تمرکز مستند است. زمینه های مشترک. برخلاف کشاورزی صنعتی، این رویکرد بر بازسازی خاک سطحی، افزایش تنوع زیستی، بهبود چرخه آب، افزایش خدمات اکوسیستم، حمایت از ترسیب زیستی، افزایش انعطاف پذیری در برابر تغییرات آب و هوایی و تقویت سلامت و سرزندگی خاک مزرعه تمرکز دارد.

همانطور که سیری چیلوکوری در نقد خود از این فیلم توضیح می دهد، کشاورزی احیا کننده از روش های مختلفی برای ترویج خاک سالم و زنده استفاده می کند که به نوبه خود محصولات سالمی را ارتقا می دهد که مقاوم تر به آفات هستند و به آفت کش های شیمیایی کمتر یا بدون نیاز به آفت کش ها نیاز دارند. این در تضاد شدید با کشاورزی صنعتی است که استفاده زیاد از آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌های مصنوعی را تشویق می‌کند و باعث ایجاد مجموعه‌ای از بیماری‌ها و آسیب به اکوسیستم‌ها می‌شود. کشاورزی احیا کننده همچنین تغییرات آب و هوایی را از طریق حذف دی اکسید کربن کاهش می دهد، یعنی کربن را از جو می کشد و آن را جدا می کند.

در حالی که زمینه های مشترک بر روی سیستم‌های غذا و کشاورزی تمرکز می‌کند، همچنین می‌تواند بینندگان را ترغیب کند که به طور گسترده‌تر و جهانی‌تر درباره رابطه ما با زمین و نیاز به بهبود آن فکر کنند. برای مثال، ایده بازآفرینی زمین با فشار به زمین سازگار است زمین های تخریب شده اضافی را بازیابی کنید مانند میدان‌های قهوه‌ای و میادین نفتی به پارک‌ها، فضای باز و سایر کاربری‌هایی که مزایای متعددی را برای جوامع ایجاد می‌کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فیلم و مزایای رویکرد بازسازی، لطفا مقاله منبع را بخوانید.