یک پنجره خلیجی چهار طبقه با یک چرخش جزئی به سمت بازدیدکنندگان ورودی می‌چرخد و ورودی دعوت‌کننده‌ای ایجاد می‌کند. در پس این ظاهر نه تنها یک ژست شهری نهفته است که این ساختمان را در محدوده بلوک متمایز می کند. بیش از یک طراحی نما که به خوبی در نظر گرفته شده است، بیان واضحی از یک پلان طبقه پیچیده است که نیازهای فضای زندگی معاصر را برآورده می کند. وقتی به ساختمان نزدیک می‌شویم و پیاده‌روی بالارونده را دنبال می‌کنی، از دیوار بتنی کم ارتفاع و ضخیم که متعلق به موجودی سابق یک انبار بود می‌گذریم. بریدگی های دقیق برای حفظ دسترسی به ورودی و ارتفاع راحت به عنوان نشانگر مرزی، علاوه بر سطوح بتنی پتینه کاری شده، سطوح برش خورده را ایجاد کرده است که لایه بندی تاریخی سایت را آشکار می کند.

در سمت خیابان، ساختمان مسکونی هفت طبقه و به دلیل اختلاف سطح زمین، هشت طبقه رو به حیاط دارد. ترتیب عمودی نما توسط پنجره‌های مستطیلی بلند مرتب شده مشخص می‌شود، که تاکید عمودی بیشتری را از ریل‌های راهنمای آلومینیومی به دست می‌آورند. نما با پنجره های چوبی بزرگ و زیبا و رنگ پر جنب و جوش آجرهای سفالی که برای دیوارهای دو پوسته غیر باربر استفاده می شود، شل می شود.

در مجموع، یازده آپارتمان در پنج طبقه معمولی و یک طبقه آخر فرورفته قرار دارند که بسته به ترتیب آنها از طریق اتاق های سوئیچینگ، می تواند بین ۲٫۵ تا ۴٫۵ اتاق باشد. علاوه بر این، سطح زیرزمین شامل اتاق‌های انبار و یک اتاق رختشویی است، در حالی که طبقه آخر شامل یک آشپزخانه تجاری برای استفاده مشترک یا اجاره، یک اتاق مهمان و یک تراس سرپوشیده روی پشت بام است. هسته ساختمان، راه پله ها و سقف ها از بتن اکسپوز ساخته شده اند که به عنوان عنصر تقسیم افقی نما عمل می کند.

پنجره های خلیجی رو به خیابان و حیاط بخشی از یک لایه فضایی است که از تمام طبقات عبور می کند و همچنین سیستم گردش ساختمان را در خود جای می دهد. پیچش خفیف ۱۰ درجه از دو فایروال، ترتیبات فضایی غیرمنتظره ای را در آپارتمان ها ایجاد می کند. با ورود به آپارتمان و نگاه کردن به سمت بالکن ها، متوجه نمی شود که آنها از طریق آشپزخانه نگاه می کنند. این جواهرات چشم انداز و حقه های فضایی است که زندگی در اینجا را لذت بخش می کند.

سطوح آپارتمان ها که مرزهای بین اتاق ها را تشکیل می دهند از سطوح سخت بتن، کف و آجر سفالی تشکیل شده است. سطوح سبک چوب توس به عنوان پادزهر برای این سختی عمل می کنند. این سطوح تمام قد که کمی از سقف و کف فاصله دارند، به عنوان جداکننده اتاق، درب یا حتی کل اتاق ها استفاده می شوند. همه تاسیسات داخلی هستند و فضای محصور به طرز هوشمندانه ای مورد استفاده قرار می گیرد و فضایی هدر نمی رود. چشم بدون مزاحمت روی سطوح بتنی و چوبی به سمت دیوارها و پنجره‌های بیرونی به سمت نور می‌چرخد.