این خانه از طریق دیواری کور خود را از همسایه ها می بندد و به سمت جلو و یک طرف باز می شود، جایی که یک زمین گلف و یک ذخیره گاه طبیعی قرار دارد، که ما به صورت افقی آن را با چیزی به سادگی یک طبقه و سقفی که طول زندگی را در بر می گیرد، قاب می کنیم. اتاق، اتاق غذاخوری و آشپزخانه؛ در این قسمت از خانه، معماری به عنوان قابی عمل می کند که بر زیبایی دره تاکید می کند. برای این منظور، ما از Engawa یا فضای داخلی-خارجی که کل سطح شیشه را احاطه کرده است، با هدف پخش نور و تحریک یک انتقال صاف بین کوه و خود خانه استفاده می کنیم.

با این حال، اتاق خواب ها یا مناطق خصوصی، بدون هیچ پنجره ای به بیرون، خلوت می مانند. روشنایی لازم از طریق یک حیاط طولانی دریافت می شود، محل تجمع صمیمی برای خانواده، که فقط از طریق آسمان با بیرون ارتباط برقرار می کند.

در این خانه، یک تقسیم مرکزی بین مناطق اجتماعی و خصوصی به طور برجسته توسط یک محور طولانی مشخص شده است که در زمین گلف به اوج خود می رسد. این محور یا راهرو یک ناهنجاری را نشان می دهد. یک دیوار کمی منحنی که هدف آن نرم کردن سفر است و همچنین به عنوان ادای احترام به سه زن این خانواده عمل می کند.

به نظر می رسد این خانه به آرامی روی کوه نشسته است، و قسمت پایانی تخته به آرامی بالای آن شناور است، که توسط ستون هایی که توسط همان زمین از حفاری پوشانده شده است، حمایت می شود، و این تصور را ایجاد می کند که این عنصر سفید بزرگ به سادگی تصمیم گرفته در آنجا نشسته باشد.