هندوستان هدف به را کاهش دهد شدت انتشار از اقتصاد آن با ۴۵ درصد تا سال ۲۰۳۰، در مقایسه با سطوح ۲۰۰۵، و دستیابی به انتشار خالص صفر تا سال ۲۰۷۰٫ این کشور نمی تواند بدون تحول بنیادین در بخش ساختمان و ساختمان خود، که مسئول حدودا ۱۷% از کل انتشار گازهای گلخانه ای (GHG) کشور در سال ۲۰۱۹^۱.

تکنیک‌های نوآورانه، مانند تغییر به مواد پیش‌ساخته کم کربن و روش‌های ساخت، می‌تواند به کاهش چشمگیر ردپای کربن در صنعت کمک کند. اما این انتقال بدون خطر نیست: بخش ساخت و ساز برای بیش از بیش از آن شغل فراهم می کند ۵۹ میلیون نفر در هند. بیشتر آنها کارگرانی با مهارت پایین هستند که برای استفاده از فرصت های جدید در ساخت و ساز پایدار به آموزش گسترده و مهارت مجدد نیاز دارند. بدون حمایت کافی در حین تکامل صنعت، معیشت این کارگران ممکن است در خطر باشد.

کشورها سراسر دنیا با چالش‌های مشابهی روبرو هستند که برای کربن زدایی اقتصادهای خود تلاش می‌کنند، که بر نیاز به یکفقط انتقالکه حمایت از کارگران و جوامع آسیب پذیر را در مرکز اقدامات اقلیمی قرار می دهد. برای بخش ساخت و ساز هند، این نه تنها به معنای کاهش انتشار کربن است، بلکه به معنای ارتقای مهارت کارگران و تضمین قابلیت اشتغال آنها در دنیای کم کربن است.

ساخت و ساز کم کربن می تواند از اهداف اقلیمی و توسعه پشتیبانی کند

بخش ساختمان و ساخت و ساز هند به شدت کربن فشرده است و حدود یک ششم از کل انتشار گازهای گلخانه ای کشور را تشکیل می دهد. یکی از راه های اثبات شده برای کاهش این تاثیر، استفاده از مصالح ساختمانی و تکنولوژی پیش ساخته است. این شامل ساخت اجزای ساختمانی کم کربن در خارج از محل و انتقال آنها به سایت های ساختمانی برای مونتاژ است.

تحقیقات نشان داده است که در مقایسه با روش‌های مرسوم، ساختمان‌های پیش ساخته می‌توانند انتشار کربن «تجسم» را در فرآیند ساخت و ساز کاهش دهند. تا ۱۵٫۶٪; این شامل کربن تولید شده از تولید، حمل و نقل، نصب و دفع مصالح ساختمانی است. مواد پیش ساخته نیز می توانند کاهش دهند تا ۳٫۲٪ انتشار کربن «عملیاتی»، به معنای آنهایی که در طول چرخه عمر ساختمان از طریق تعمیر و نگهداری و مصرف انرژی تولید می‌شوند.

علاوه بر کاهش انتشار کربن، پیش ساخته می تواند زمان مورد نیاز برای پروژه های ساختمانی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد، در هزینه ها صرفه جویی کند، کیفیت ساخت و ساز را بهبود بخشد و زباله های ساختمانی را به حداقل برساند. علاوه بر این، ساختمان های پیش ساخته هستند انعطاف پذیرتر به رویدادهای شدید آب و هوایی، مانند امواج گرما، سیل شهری و طوفان ها، که به دلیل تغییرات آب و هوایی در حال افزایش و شدیدتر شدن هستند.

در حالی که توسعه دهندگان و سازندگان شروع به پذیرش این فناوری ها کرده اند، پیشرفت تا به امروز کند بوده است: ساخت و ساز پیش ساخته در حال حاضر تنها ۲ درصد از صنعت را تشکیل می دهد و عمدتاً برای ساخت انبارها، واحدهای صنعتی و پروژه های زیربنایی بزرگ مانند پل ها و ریل مترو

گسترش استفاده از پیش‌ساخته‌ها و گسترش به دیگر حوزه‌های توسعه کلیدی نه تنها می‌تواند کشور را به دستیابی به اهداف اقلیمی نزدیک‌تر کند، بلکه به رفع نیازهای جمعیت شهرنشین هند کمک می‌کند – به عنوان مثال، با ساخت خانه‌ها و زیرساخت‌های مراقبت‌های بهداشتی سریع‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر. .

اما فناوری جدید کارگران بخش ساختمانی را در معرض خطر قرار می دهد

در کنار مزایای آب و هوا و انعطاف‌پذیری، گذار به مصالح ساختمانی کم کربن می‌تواند میلیون‌ها شغل جدید با درآمد خوب در بخش ساخت‌وساز هند ایجاد کند. تخمین زده می شود که این صنعت به حدود نیاز دارد ۴۵ میلیون کارگران ماهر اضافی در دهه آینده با این حال، بدون سیاست های پیشگیرانه برای حمایت از نیروی کار در طول این گذار، بسیاری از کارگران فعلی ممکن است در معرض خطر از دست دادن معیشت خود باشند.

طراحی و ساخت عالی مواد پیش ساخته با کارایی بالا، در تمام مراحل چرخه پروژه دقت لازم را می طلبد. این نیاز به سطح بالاتری از مهارت در سراسر زنجیره ارزش دارد – از کارگران ساختمانی گرفته تا معماران، برنامه ریزان شهری، مهندسان و مدیران پروژه. در حال حاضر، با این حال، ۸۴% کل نیروی کار ساختمانی هند در گروه نیمه ماهر و غیر ماهر قرار می گیرد. این کارگران برای انطباق با روندهای آتی در صنعت ساخت و ساز و بهره مندی از مشاغل جدید با درآمد بهتر، به آموزش و مهارت های گسترده ای نیاز دارند.

چگونه می توان یک انتقال عادلانه را برای کارگران ساختمانی هند تضمین کرد

برای اطمینان از اینکه فرصت های جدید در ساخت و ساز پایدار به نفع همه کارگران است، سیاست گذاران باید بر حمایت از ظرفیت سازی، ارتقاء مهارت و مهارت مجدد و ارائه کمک های فنی تمرکز کنند. در اینجا برخی از ملاحظات کلیدی برای اطمینان از انتقال صرفاً کربن کم در ساختمان ها و بخش ساخت و ساز هند وجود دارد:

۱) کارگران را برای فرصت های جدید در صنعت ساختمان آماده کنید

فناوری پیش ساخته به نیروی کار ماهر برای فعالیت در محل و همچنین خارج از محل نیاز دارد. ساخت اجزای ساختمان در محیط کارخانه نیاز به تجربه در خطوط تولید، سیستم‌های تولید، مونتاژ، ایمنی و کنترل دارد – به این معنی که برنامه‌های آموزشی باید بر تجهیز کارگران برای کار در محیط‌های مکانیزه تمرکز کنند. این می‌تواند شامل انواع مهارت‌های سبز از جمله مدیریت زباله و بازیافت، آگاهی از بهره‌وری انرژی، بررسی و تضمین کیفیت، جابجایی مواد و اجزاء، عملیات تجهیزات سبز و موارد دیگر باشد.

دولت می تواند نقش اساسی در آماده سازی نیروی کار برای این فرصت های جدید داشته باشد. به عنوان مثال، وزارت مسکن و شهرسازی هند راه اندازی شد ابتکار ملی برای ارتقای مهارت های Nirman (کارگران ساختمانی) در سال ۲۰۲۲٫ هدف این برنامه آموزش ۱۰۰۰۰۰ کارگر ساختمانی و آنها را به مهارت های مورد نیاز برای پذیرش فناوری ساخت و ساز جدید مجهز کنید. به اجرا کردن این ماموریت، شورای ملی توسعه املاک و مستغلات هند و کنفدراسیون انجمن های توسعه دهندگان املاک هند شروع به رهبری و حمایت مالی از طرح های آموزشی کرده اند.

سازمان های غیرانتفاعی و دولتی مانند شرکت ملی توسعه مهارت و شورای مهارت برای مشاغل سبز همچنین می تواند ابتکارات ارتقاء مهارت را از طریق ترکیبی از آموزش های کلاسی و حین کار برای کارگران ساختمانی هدایت کند. وزارت توسعه مهارت و کارآفرینی، دولت هند و مؤسسات بانکی خصوصی می توانند برای حمایت از چنین برنامه هایی بودجه ارائه دهند.

۲) از پتانسیل بخش خصوصی استفاده کنید

بخش خصوصی می تواند با ارائه آموزش در محل کار به نیروی کار کمک کند. مثلا، لارسن و توبرو (یک شرکت بزرگ چندملیتی درگیر در صنعت ساخت و ساز) در ۲۵ سال گذشته آموزش های ساختاری برای ارتقای مهارت نیروی کار خود در هند ارائه کرده است. تنها در دهه گذشته، لارسن و توربو بیشتر تمرین کرده اند ۱۶۵۰۰ کارگر در دفتر مرکزی آن در چنای، هند.

سازمان‌های غیرانتفاعی و مؤسسات آموزشی نیز می‌توانند دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت را در مورد موضوعات مرتبط با طراحی دیجیتال، طراحی نقشه‌برداری کمیت برای تولید و مونتاژ برگزار کنند. به عنوان مثال، انجمن محیط زیست پایدار و توسعه اکولوژیکی ارائه می دهد دوره های تخصصی در سنگ تراشی، نجاری، فولاد کاری و گچ کاری که به کارگران نیمه ماهر کمک می کند تا نقش های بهتری را ایفا کنند.

۳) یک سیاست حمایتی و محیط نظارتی ایجاد کنید

یک محیط سیاست حمایتی برای گسترش شیوه های کم کربن در صنعت ساخت و ساز هند و تحقق اهداف کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در سراسر کشور حیاتی خواهد بود. علاوه بر این، سیاستگذاران و مقامات مجری باید اطمینان حاصل کنند که کارگران نه تنها آموزش، بلکه مزایایی مانند ایمنی، بهداشت، رفاه و سایر شرایط خدمات را نیز دریافت می کنند.

همراه با تصویب قوانین جدید، تصمیم‌گیرندگان می‌توانند از سیاست‌های موجود برای پیشبرد تلاش‌های کربن‌زدایی و حفاظت از منافع نیروی کار ساختمانی بهتر استفاده کنند، به عنوان مثال:

• را قانون کارگران ساختمانی و دیگر ساختمانی در سال ۱۹۹۶ برای ارائه مزایای تامین اجتماعی به کارگران ساختمانی هند تصویب شد. با این حال، به دلیل عدم آگاهی، تنها ۳۵ میلیون از ۵۹ میلیون کارگر ساختمانی کشور هستند ثبت شده است بر اساس این قانون برای دریافت مزایا و حمایت از دولت. دولت ایالتی، مقامات شهری و کارفرمایان می توانند تلاش جمعی برای افزایش آگاهی در مورد این برنامه و اطمینان از دریافت مزایای واقعی کارگران انجام دهند.
• انتقال در مقیاس کامل در صنعت ساخت و ساز مستلزم افزایش آگاهی و اجرای شیوه های کم کربن در میان متخصصان ساخت و ساز در سراسر زنجیره ارزش است. برای این منظور، دفتر بهره وری انرژی توسعه یافت اکو نیواس سامیتا در سال ۲۰۱۸، یک کد ساختمان مسکونی صرفه جویی در انرژی که هدف آن ترویج تکنیک های طراحی کارآمد انرژی و استفاده از مصالح ساختمانی کم کربن است. این کد همچنین برای افزایش آگاهی در مورد تکنیک‌های ساختمانی کارآمد در صنعت در نظر گرفته شده است. در حال حاضر ۲۳ ایالت از ۲۸ ایالت هند برای تصویب این کد اطلاع رسانی کرده اند. با این حال، پیاده سازی توسط متخصصان ساخت و ساز هنوز عقب مانده است و باید توسط دولت های ایالتی و ارگان های محلی شهری اجرا شود.

با اعمال این سیاست‌ها و سایر سیاست‌های حمایتی، تغییر هند به ساخت‌وساز کم کربن می‌تواند پایه‌ای برای آینده‌ای سبزتر و پایدارتر – نه تنها برای محیط زیست، بلکه برای میلیون‌ها کارگر نیز ایجاد کند.

این مقاله نیمه دوم یک مجموعه دو قسمتی در مورد انتقالات فقط در هند است. اولی کاوش می کند چگونه پارک های خورشیدی جدید می توانند بر کارگران بی زمین هند تأثیر بگذارند. درباره کار WRI روی Just Transitions بیشتر بیاموزید اینجا.

^{۱ ما درصد انتشار گازهای گلخانه ای هند را که از بخش ساختمان و ساخت و ساز ناشی می شود با استفاده از داده های بدست آمده محاسبه کردیم. سومین ارتباطات ملی هند به کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا. محاسبه ما شامل دسته‌های منابع کلیدی زیر است: (۱) انتشار گازهای گلخانه‌ای با مصرف انرژی از آجر (۶۰۷٫۰۱۴ GgCO2e). ساختمان های تجاری/موسسه ای (۱۵۷۸۷۱٫۴۵ GgCO2e)؛ ساختمان های مسکونی (۱۰۹,۰۴۷٫۸۲ GgCO2e)؛ آهن و فولاد (۶۳۴۸۵٫۵۷ GgCO2e)؛ و سیمان (۳۴۲۷۴٫۰۳۲ GgCO2e). (2) تولید گازهای گلخانه ای در فرآیندهای صنعتی و استفاده از محصول از سیمان (۸۲۳۰۳ GgCO2e). شیشه (۳۷۹ GgCO2e)؛ و سرامیک (۲۳ GgCO2e). منابع اضافی مورد استفاده برای تعیین درصد تقاضای فولاد و سیمان منتسب به بخش ساخت و ساز هند شامل گزارش ۲۰۲۱ CRISIL، “فرصت های جدید برای فولاد و ساخت و ساز در زیرساخت،” و کتاب سال معدنی هند ۲۰۱۹.}

این مقاله در ابتدا در WRI's Insights ظاهر شد.

نیازی گوپتا عضو ارشد برنامه، آب و هوا در WRI هند است.

استفی اولیکل عضو ارشد برنامه، آب و هوا در WRI هند است.