از آنجایی که تقاضا برای مسکن ارزان قیمت رشد می کند و در دسترس بودن املاک ارزان قیمت کاهش می یابد، سهامداران در مسکن باید در رویکرد خود مبتکرتر شوند. توسعه مسکن اجتماعی. یکی از فرصت ها در بازسازی و تغییر کاربری ساختمان های متروکه نهفته است. در حالی که ساخت خانه های جدید راهبرد اصلی مقامات و انجمن های مسکن است، بازسازی ساختمان های متروکه می تواند گزینه اقتصادی تری باشد. این رویکرد نه تنها استفاده از زیرساخت های فرسوده را به حداکثر می رساند، بلکه فرصتی اقتصادی برای افزایش مسکن ارزان قیمت در داخل شهر فراهم می کند. اگرچه بازسازی ساختمان‌های مسکونی متروکه ممکن است راه‌حلی بدیهی به نظر برسد، اما زمانی که ساختمان‌های تجاری، نهادی یا تاریخی متروکه برای مسکن اجتماعی در نظر گرفته می‌شود، حیاتی‌تر می‌شود.

+ ۱

در سال ۲۰۲۱، زیستگاه برای بشریت تحقیقی با عنوان “تغییر کاربری فضاهای خالی برای جلوگیری از بی خانمانی در سرزمین اصلی اروپا'. هدف آن بررسی امکان و در دسترس بودن استفاده از فضاهای خالی اجتماعی برای رفع کمبود مسکن بود. را انگلستان به عنوان یک منطقه مطالعاتی آزمایشی انتخاب شد، جایی که تحقیقات نشان داد که تقریباً ۷۰۰۰ محل تجاری و تجاری در سراسر انگلستان، اسکاتلند و ولزکه در حال حاضر متعلق به مقامات محلی است، بیش از ۱۲ ماه است که خالی است. این مطالعه تخمین زد که این فضاها به طور بالقوه می توانند بیش از ۱۶۰۰۰ واحد مسکونی با تبدیل فضاهای اداری خالی و ۳۵۰۰ واحد با تبدیل فضاهای خرده فروشی خالی ایجاد کنند.

این مطالعه در دسترس بودن گسترده ساختمان‌های تجاری و مسکونی متروکه‌ای را که برای تبدیل مسکن مناسب هستند، برجسته کرد. این املاک عمدتاً متعلق به مقامات محلی است و نقش دولت را در پرداخت یارانه مسکن ارزان قیمت و کاهش نقش توسعه دهندگان خصوصی در توسعه مسکن یادآوری می کند. این املاک همچنین به راحتی در داخل شهرها و شهرک‌ها قرار دارند و به امکانات ضروری مرتبط با هزینه مسکن مانند حمل و نقل، خدمات و امکانات اجتماعی مرتبط هستند. عدم استفاده از آنها و ساختارهای فضایی سازگار، امکان بازسازی و تبدیل آسان به خانه را فراهم می کند.

---

مقاله مرتبط

حداکثر تراکم: چگونه فضاهای زندگی مشترک با کمتر کار بیشتری انجام می دهند

---

با این حال، موفق ترین نمونه های این اصل، مانند دیگ بخار تغییر کاربری داده شده از یک کارخانه قدیمی وینیل در هیز، لندن، یا یک دیگ بخار تبدیل شده در هاکنی به مسکن جدید شورایی، به نظر می رسد به نفع ساختمان های تجاری و صنعتی است. این به دلیل ساختار فضایی سازگار آنها و دلبستگی احساسی کمتر مردم به این ساختمان ها است. ساختمان‌های تاریخی و نهادی چالش بزرگ‌تری هستند.

در یک مقاله گاردین در مورد ساختمان های اداری در هارلو، اسکس با تبدیل به مسکن، تجربه زندگی به یک “زندان در فضای باز” تشبیه شد. فضاها به‌عنوان کوچک توصیف می‌شدند و ساختار بتنی پیش‌فرشته‌شده با ورقه‌های شیشه‌ای بزرگ و تکراری فاقد حس و حال داخلی بود. از یک طرف، پتانسیل ایجاد حدود ۶۵۰۰۰ آپارتمان مقرون به صرفه از ساختمان های اداری متروک نشان می دهد که چگونه این فرآیند می تواند زیرساخت های فرسوده را به حداکثر برساند. از سوی دیگر، برنامه ریزی مدبرانه تر و همکاری جامعه برای ایجاد فضاهای خانگی مناسب در آنها را می طلبد.

ساختمان‌های تاریخی یا نمادین، که برای جوامع خود دارای ارزش احساسی هستند، اغلب در هنگام پیشنهاد تغییر کاربری با مقاومت مواجه می‌شوند و به راه‌حل‌های طراحی نوآورانه نیاز دارند. برای مثال، شرکت معماری Tectône یک کلیسای کوچک قدیمی را به آن تبدیل کرد یک مغازه صرفه جویی و مسکن اجتماعی در Charenton-Le-Pont، فرانسه. این کلیسا مورد توجه جامعه محلی قرار گرفت. معماران با همکاری با آنها توانستند شخصیت کلیسای کوچک را حفظ کنند و در عین حال پسوندی را به ساختمان اضافه کنند تا فروشگاه دستفروشی و مسکن اجتماعی را در خود جای دهد.

بنابراین تغییر کاربری ساختمان های متروکه یک تلاش مشترک است که نیاز به مشارکت کل جامعه دارد. مطالعه توسط زیستگاه برای بشریت بیشتر بر اهمیت این همکاری در فرآیند تبدیل تأکید می کند. توصیه می شود که با شرکای خصوصی و ذینفعان تعامل داشته باشید، زیرا به احتمال زیاد پیشنهاد می شود یک مسیر پایدار برای به دست آوردن ملک برای تبدیل به مسکن. این تعامل همچنین امکان دسترسی به شبکه گسترده تری از سرمایه گذاران، شرکای بالقوه و منابع مالی را فراهم می کند.

درگیر کردن ذینفعان مختلف از ابتدای توسعه، تنوع ایده‌ها و احساس مالکیت مشترک بر ساختار را تشویق می‌کند. مانند مسکن تعاونی، این رویکرد همچنین به مستاجرین این فرصت را می‌دهد که ساختار را به‌عنوان تعاونی با قیمتی مقرون به صرفه بازسازی کنند، در حالی که دولت از اجاره آنها حمایت قانونی می‌کند. این امر نه تنها به ساختمان‌های متروک جان تازه‌ای می‌بخشد، بلکه حس مالکیت و تعهد را در مستاجرین القا می‌کند. این به حفظ ساختار برای مدت طولانی کمک می کند.

مفهوم تغییر کاربری ساختمان‌های متروک فراتر از آن است انگلستان یا اروپا به بسیاری از کشورهای جنوب جهانی. شهرها به دلیل توسعه شهری از بالا به پایین توسط دولت با بحران مسکن مواجه هستند و بسیاری از سازه ها متروکه و خالی از سکنه شده اند. یک مثال این است لاگوس، نیجریه

لاگوس، با جمعیتی بالغ بر ۱۶ میلیون نفر که در مساحتی به وسعت ۱۱۷۱ کیلومتر مربع است، از کسری مسکن بیش از ۳ میلیون واحد رنج می برد. با این حال، با توجه به گاردین در سال ۲۰۱۹، پایتخت سابق بسیاری از ساختمان های سازمانی و دولتی متروکه است. این تعداد به ۶۰ ساختمان در منطقه تجاری مرکزی می رسد که از ۵ تا ۲۰ طبقه با میانگین ۶۰۰۰ متر مربع در هر طبقه متغیر است. آنها پتانسیل کاهش کسری مسکن شهر را تا ۱۰ درصد دارند.

بسیاری از این سازه‌ها زمانی ساختمان‌های دولتی با کارکردهای سیاسی مهم و اهمیت عمومی بودند. اما از زمان جابجایی پایتخت، آنها ارتباط خود را از دست داده اند و اکنون به دنبال اهداف جدیدی هستند. تحقیق از زیستگاه برای بشریت نشان می‌دهد که این ساختمان‌ها که متعلق به دولت هستند، می‌توانند مسکن اجتماعی مقرون‌به‌صرفه فراهم کنند و مسئولیت دولت را در قبال مردم انجام دهند. شهرهایی مانند آکرا، داکار، و ریودوژانیرو با موقعیت های مشابه روبرو شوند. توسعه مسکن اجتماعی در این ساختارها به ساختمان‌های در حال فرسودگی جان تازه‌ای می‌بخشد، جوامع جدید و پایه‌های اجتماعی را در شهر تقویت می‌کند.

این مقاله بخشی از ArchDaily Topics: Doing More With Less است. هر ماه یک موضوع را از طریق مقالات، مصاحبه ها، اخبار و پروژه های معماری به طور عمیق بررسی می کنیم. از شما دعوت می کنیم تا در مورد آن بیشتر بدانید موضوعات ArchDaily ما. و مانند همیشه، در ArchDaily از مشارکت خوانندگان خود استقبال می کنیم. اگر می خواهید مقاله یا پروژه ای ارسال کنید، با ما تماس بگیرید.