یک مطالعه جدید از دانشگاه کالیفرنیا، مرکز ترنر برای نوآوری مسکن، تلاش می‌کند تا گفتگو درباره مقرون به صرفه بودن مسکن را تغییر دهد.

همانطور که ارین بالداساری در مقاله ای برای KQED توضیح می دهد، این مطالعه “این سوال کلاسیک را مطرح می کند – “آیا یک مکان مقرون به صرفه است؟” – در عوض باید با یک سوال جدید جایگزین شود: “چه کسی می تواند این مکان را بخرد؟” تفاوت ظریف بین این دو سوال می تواند تفاوت های فاحش را روشن کند. به عنوان مثال، “ما گفته ایم بورلی هیلز کاملا مقرون به صرفه است زیرا افرادی که در آنجا زندگی می کنند می توانند آن را بپردازند.”

برای تغییر به تعریف جدیدی از مقرون به صرفه بودن، محققان از داده‌های مربوط به هزینه‌های مسکن، درآمد و سایر هزینه‌ها برای ارزیابی مقرون به صرفه بودن بر اساس شهرستان برای همه کالیفرنیایی‌ها استفاده کردند. «نتیجه یک نقشه تعاملی است که نشان می‌دهد چه تعداد از کالیفرنیایی‌ها می‌توانند در هر شهرستان زندگی کنند – که تصویر بسیار بدتری از گران‌ترین مناطق این ایالت را نسبت به آنچه قبلا نشان داده شده بود، نشان می‌دهد.» این مطالعه همچنین مواردی مانند دسترسی به حمل و نقل را در نظر می گیرد که می تواند هزینه زندگی در مناطق شهری را کاهش دهد و تا حدودی اجاره بهای گران تر را متعادل کند.

یافته‌های این مطالعه می‌تواند منجر به تغییراتی در نحوه تعریف سیاست‌گذاران مقرون‌به‌صرفه برای محاسبه بهتر هزینه‌های کلی شود – اما تغییرات در برنامه‌های کمک‌های مسکن احتمالاً نیازمند تزریق عمده بودجه جدید است.