انبار مورد نظر، که یادگاری از دهه ۱۹۲۰ است، دارای معماری کلاسیک کمان خرپایی LA بود – گواهی بر گذشته صنعتی شهر. طراحان با احترام به اهمیت تاریخی نوع شناسی به پروژه نزدیک شدند و پوسته اصلی را در آغوش گرفتند. چالش این بود که با حفظ یکپارچگی معماری فضا، روح تازه ای به فضا دمید.

همانطور که این پروژه در سال‌های بعد آشکار شد، آشکار شد که زندگی پیش‌بینی‌شده پس از همه‌گیری برای بازگشت به دفتر محقق نشد. در پاسخ، مالکان و تیم طراحی تمرکز خود را روی ایجاد یک ساختمان چند منظوره تر متمرکز کردند. تصور می شد که این فضا همه کاره باشد – گاهی اوقات یک محل کار، یک فضای رویداد گاهی اوقات، و گاهی یک استودیوی خلاقیت، که همه در یک قرار می گیرند.

برای انجام این کار، Sheft Farrace ساختار را ساده کرد و شروع به تمرکز بیشتر بر روی حرکات ساختاری گسترده کرد به جای نصب عناصر داخلی کوچکتر معمولی فضاهای اداری معمولی. آنها مناطق فعالیت را از طریق دستکاری سطح زمین مشخص کردند. حفاری هر دو قسمت جلو و عقب ساختمان در پوسته موجود به تیم این امکان را داد که یک فضای داخلی/خارجی در جلوی خیابان ایجاد کنند و یک نیم‌ساخت کامل زیر سقف موجود در عقب اضافه کنند، که آماده است تا انواع فعالیت‌های بالقوه را در خود جای دهد.

و در حالی که تیم طراحی تغییرات استراتژیک در نمای بیرونی ایجاد کرد – اصلاح دهانه ها، ایجاد یک دهلیز ورودی جدید، و اصلاح نماها – آنها در حفظ زیبایی شناسی اولیه ساختمان دقیق بودند. این انتخاب عمدی نقش اساسی داشت فرشتگان مجموعه ای از نمای بیرونی بی ادعا یا حتی فرسوده که دنیایی کاملاً متفاوت را در درون خود پنهان می کند.

از آنجایی که نیاز به فضای حضوری بیشتر و غیرقابل پیش‌بینی‌تر می‌شود، پروژه‌های استفاده مجدد تطبیقی ​​مانند این – بدون برنامه منحصربه‌فرد – ممکن است همچنان عادی باشند، به ویژه در مناطقی مانند فرشتگانمنطقه هنری که زیرساخت های قدیمی به طور مداوم در حال بازیافت و توسعه مجدد است.