از زمان شروع همه‌گیری کووید-۱۹ در ژانویه ۲۰۲۰، که همه را غافلگیر کرد، معماران در سراسر جهان برای ایمن‌تر کردن مکان‌های عمومی و جلوگیری از گسترش ویروس تلاش می‌کنند. مردم در سرتاسر جهان در موارد متعدد مجبور شده اند در خانه بمانند و هرگونه تماس فیزیکی با دوستان و بستگان خود را قطع کنند. این تأثیر قابل توجهی بر سلامت و رفاه در سراسر جهان داشته است. با بازگشایی مکان‌های عمومی، انتظار می‌رود ازدحام جمعیت زیادی رخ دهد که شاید منجر به موج‌های تازه و اصلاح‌شده ویروس شود.
برای مقابله با این امواج جدید، چندین اقدام یا مداخله وجود دارد که ما شروع به دیدن آنها خواهیم کرد:
- الزامات ساختمانی برای سلامتی در اولویت قرار خواهد گرفت. استاندارد ساختمان خوب، خانه منفعل و سایر قوانین ساختمانی به طور فزاینده ای با کیفیت هوایی که تنفس می کنیم نگران خواهند شد. این فناوری‌ها و فناوری‌های مشابه به تبادل امن هوای پاک در محیط‌های ساخته‌شده ما کمک می‌کنند، بنابراین به «بهداشت هوا» توجه می‌کنیم.
- استفاده از هوای بیرون در ساخت و سازهای جدید رایج تر خواهد شد. هوای تازه و تمیز نه تنها به حفظ اکوسیستم‌های سالم‌تر کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به کاهش انتقال آلاینده‌های موجود در هوا از انسان به انسان نیز کمک کند. برج در PNC Plaza در پیتسبورگ پیشگام در توسعه فناوری‌های نما بود که به ساختمان‌های بلند اجازه تنفس می‌دهد و به عنوان الگویی برای نسل بعدی سازه‌های زنده عمل می‌کند.
- انتظار می رود شبکه های توزیع افقی کوچکتر رایج تر شوند. هوا در ساختمان های متوسط یا بلند امروزی به صورت عمودی توزیع می شود. در حالی که این استراتژی یک اندازه برای همه از برخی جهات کارآمد است، اما مؤثرترین راه برای مدیریت، نظارت و توزیع هوا برای ساکنان ما نیست. بسته‌های کوچکتر و توزیع افقی کانال‌ها را کوچکتر و حساس‌تر به نیازهای سرنشینان خاص نگه می‌دارند و در عین حال مناطق را نیز ایزوله می‌کنند. برای مثال، ما در حال نمونه‌سازی سیستم‌های مشابه با تیم Sidewalk Labs در تورنتو برای Proto-Model X (یا PMX) هستیم و می‌توانیم هزینه/مزایای این روش را نشان دهیم.
- سرسراها و لابی های ساختمانی می توانند به ایجاد فضای عمومی امن تر و تمیزتر کمک کنند. از آنجایی که بازسازی کل ساختمان ها زمان بر و پرهزینه است، این فضاهای انتقالی به ویژه برای فضاهای عمومی بزرگتر و مناطق تجمعی که اغلب به عنوان نقطه کانونی توسعه با کاربری مختلط عمل می کنند، حیاتی خواهند بود. سالن‌ها، مراکز همایش و حتی فرودگاه‌ها از قبل برای گنجاندن فضاهای گذرا راه‌اندازی شده‌اند که تنظیم یا تطبیق آنها آسان‌تر است، عمدتاً به دلایل امنیتی پس از ۱۱ سپتامبر. همچنین می‌توان با استفاده از حسگرها و سایر فناوری‌های اسکن، افراد را به مکان‌های تجمع عمومی منطبق کرد.
با در نظر گرفتن چنین ایده‌هایی و چالش‌هایی که کسب‌وکارهای محلی با آنها مواجه هستند، کتاب راهنمای طراحی برای ایده‌های دور، برنامه‌ای از شهر بالتیمور، توسعه یافت. برخی از اقدامات و پیشنهادات سازگاری شامل موارد زیر است:
- یک گروه کاری با ذینفعان محلی و اعضای جامعه برای ارزیابی نیاز و تعیین دامنه مداخله قبل از انتخاب یک الگوی طراحی یا سایت خاص تشکیل دهید.
- برای کمک به تعریف محدوده، در مورد محدودیت های شهرداری خود در مورد مجوزهای مداخله موقت اطلاعات کسب کنید. در اسرع وقت با اعضای آژانس های مجوز دهنده تماس مستقیم برقرار کنید.
- توانایی های خود را از بودجه پروژه از طریق عملیات روزانه ایجاد کنید.
- مکان بهینه برای مداخله را به روشی مشترک تعیین کنید. هر طرح در این کتاب برای یک سایت عمومی است که به شرکت های مختلف خدمات می دهد. انتخاب سایت باید کنترل سایت را در نظر بگیرد، که می تواند بسیار متفاوت باشد. قبل از اینکه ایده های خود را پیش ببرید، مشخص کنید که صاحب ملک چه کسی است و از آنها اجازه بگیرید.
- رنگ‌ها، شمایل‌نگاری و زبان را می‌توان برای تناسب با ظاهر و فرهنگ مکان شما سفارشی کرد.
- در صورت امکان، امکان بازخورد جامعه در مورد طرح های پیشنهادی را فراهم کنید. این می تواند به شکل یک جلسه عمومی، یک جلسه گوش دادن، یک نظرسنجی آنلاین یا یک جلسه تالار شهر باشد.
- علاوه بر توصیه های بهداشت عمومی در این کتاب، به قوانین شهرداری خود در مورد جداسازی فیزیکی مناسب نیز مراجعه کنید.
- علائم برای کاربران ضروری است تا بدانند چگونه مداخلات را ایمن هدایت کنند. علائم واضحی را درج کنید که نحوه رعایت فاصله ایمن را توضیح می‌دهد و به مردم توصیه می‌کند دست‌های خود را بشویید، از ضدعفونی‌کننده دست استفاده کنند و از ماسک استفاده کنند. تمام علائم باید به زبان مادری جامعه میزبان در دسترس باشد.
در اینجا چند پیشنهاد بازار توسط معماران برای تشویق فاصله ایمن بین ساکنان ایجاد شده است:
۱٫ بازارهای میکرو هایپرمحلی
بازارهای عمومی مجبور شده اند در بسیاری از مناطق جهان بسته شوند و فشار بیشتری بر سایر بخش های سیستم غذایی وارد کرده است. از سوی دیگر، Shift Architecture Urbanism، طرحی را برای شبکه ای از بازارهای عمومی طراحی کرده است که اقدامات فاصله گذاری اجتماعی را در نظر می گیرد. Hyperlocal Micro Markets بازارهای عمومی فعلی را با تقسیم آنها به بازارهای کوچک پراکنده، که هر کدام دارای سه غرفه هستند، دوباره تصور می کنند که در سراسر محله های شهر پراکنده شده اند. این‌ها با استفاده از روش شبکه‌ای سازماندهی شده‌اند که به خریداران اجازه می‌دهد با سفر در مربع‌های متوالی از نزدیک شدن آنها به یکدیگر، بازدید و خرید کنند. این پیشنهاد مستلزم نصب یک شبکه ۱۶ مربعی با سه غرفه بازار است که هر کدام نوع متفاوتی از غذای تازه را ارائه می دهند. شبکه ای که دارای یک ورودی و دو خروجی است، روی پیاده رو چسبانده شده و با موانع معمولی خرد شده محصور شده است. برای حفظ فاصله اجتماعی، هر سلول فقط می‌تواند یک نفر را در یک زمان نگه دارد و کل شبکه فقط می‌تواند در مجموع شش نفر را در خود جای دهد. غرفه‌ها به‌جای محصولات جداگانه، بسته‌هایی را ارائه می‌کنند تا مدت زمانی را که بازدیدکنندگان در شبکه می‌گذرانند کاهش دهند. این مفهوم با منابع اولیه و مدیریت استاندارد ترافیک و جمعیت سازماندهی شده توسط شهرداری ها امکان پذیر است.
۲٫ معماران منطقه امن GASTRO: HUA HUA ARCHITECTS
طرحی که از دایره زندگی، انسجام و بی نهایت الهام گرفته شده است، می تواند اشکال و اشکال مختلفی به خود بگیرد. هر منطقه امن دارای یک ست غذاخوری است و طبق استانداردهای مسئولین از هم فاصله دارد. مجموعه غذاخوری شامل سه صندلی دور یک میز گرد است. ساخت یک تکه است. غیر متحرک، پایدار و مقاوم است. و از موادی ساخته شده است که می توانند اغلب استریل و تمیز شوند. مردم می توانند غذای خود را بدون استفاده از ماسک در منطقه امن پاک بخورند. هنگامی که خارج از شبکه هستید، باید از ماسک استفاده کنید. منطقه امن Gastro نیز یک تعهد بلند مدت است. در واقع، به دنبال ویروس کرونا، ست های غذاخوری را می توان به عنوان مبلمان عمومی یا در پارک ها و زمین های بازی استفاده کرد. این طرح که برای اولین بار در خیابان های برنو، جمهوری چک نصب شد، اکنون می تواند در میادین شهرداری در سراسر جهان مورد استفاده قرار گیرد. HUA HUA معماران در حال مذاکره با دولت ها و محلات محلی برای ایجاد مناطق امن تر در سراسر کشور هستند.
۳٫ مفهوم «سازمان خیابان»، از کریگ استونر و تری وو از EDSA
کریگ استونر و تری وو از EDSAساماندهی جادهطراحی یک تفرجگاه عابر پیاده در خیابان با رستوران‌های روباز و مغازه‌های کنار خیابان فراهم می‌کند. جاده ممنوعه به سه منطقه تقسیم می شود: یک تفرجگاه، یک منطقه غذاخوری، و یک منطقه تجاری-محور در حاشیه. پیاده رو با خیابانی جایگزین شده است که دارای نقاشی های دیواری، گرافیک ها و الگوها است که امکان جدایی اجتماعی زیادی را فراهم می کند.
برای جدا کردن شرکت‌های همسایه، منطقه ناهار خوری در فضای باز دارای فاصله ۶ اینچی برای میز، جایگاه میزبان، ایستگاه‌های بهداشتی و گلدان است. منطقه پیاده‌روی فعلی برای برخورد مستقیم با شرکت‌ها برای پیکاپ کنار خیابان یا انتظار خدمات داخلی اختصاص داده شده است که می‌تواند در اطراف شهر بالتیمور نسبتاً محدود شود. مناظر خیابانی و پارکت‌ها در نزدیکی جاده‌های شلوغ به طور مشابه طراحی شده‌اند و از پارکینگ خیابانی برای غذاخوری در فضای باز استفاده می‌شود. در پیاده روهای موجود، نقاط خاصی برای وانت و تردد منظم عابران پیاده وجود دارد. موانعی در اطراف ناهار خوری در فضای باز ساخته شده است تا غذا خوردن را برای مشتریان در هنگام نزدیکی ترافیک ایمن تر کند.
۴٫ Curblet Commons GRAHAM PROJECTS GRAHAM COREIL-ALLEN
“Curblet Commons” یک خط پارکینگ را به یک فضای عمومی برای اجتماع، خرید، خدمات و برخوردهای آشپزی تبدیل می کند. رمپ های محدود ADA “Rampin' Over” بلوک میانی دسترسی به ارتفاع قابل تنظیم را فراهم می کند. پارتیشن های لولایی “Wingin' It” ممکن است در زوایای مختلف تنظیم شوند تا فاصله فضایی را به طور مناسب قاب کنند. کاشت‌های پیش‌ساخته جداکننده‌ها را لنگر می‌اندازند، زیباسازی می‌کنند و به‌عنوان موانعی محافظ برای علاقه‌مندان به زندگی محدود عمل می‌کنند. از شابلون‌های مدولار «Gridn' Safe»، شرکت‌کنندگان نشانه‌های بصری و لمسی را برای حفظ فضای شخصی سالم خود دریافت می‌کنند. ردپاهای قابل تنظیم و سیستم شبکه‌ای ۶ در ۶ اینچی با استفاده از رنگ اسپری و رنگ اپوکسی تقویت‌شده با شن نخودی به کار می‌روند تا افرادی که دارای اختلال بینایی هستند احساس شود. برآمدگی‌های ترافیکی نصب‌شده در شهر، فضا را با خطوط خطی، پایه‌های انعطاف‌پذیر و قفسه‌های دوچرخه مشخص می‌کنند. طراحی‌های هنرمندانه و با کنتراست بالا که از نظر بصری Curblet Commons را متحد می‌کند و در عین حال مکان سابق ذخیره‌سازی خودروهای یارانه‌ای عمومی را به‌عنوان یک فضای امن برتر برای آرامش عابران پیاده و تجارت مشخص می‌کند.
۵٫ جلوی خانه
بازگشت به تعامل اجتماعی فرصتی است برای تجسم مجدد فضای مشترک باز در زمینه فعالیت‌های غذا/خرده‌فروشی/خدمات کسب‌وکارهای کوچک که تجارب شهری را شکل می‌دهند و اقتصادهای محلی را ارتقا می‌دهند.
InFront of House چارچوبی از اجزای فضایی را درست در خارج از محل کسب و کار پیشنهاد می کند و به طور موثر توزیع مجدد می کند. جلوی خانه قبلی به منظره خیابان. بازیگری به عنوان یک گسترش پیوسته از پیاده رو، یک سکوی همسطح منطقه ای را اشغال می کند که معمولاً به پارکینگ اختصاص داده شده است و فضای اضافی را برای فاصله گذاری فیزیکی فراهم می کند و در عین حال امکان استفاده تجاری و تعامل اجتماعی را فراهم می کند. پیشانی کسب و کار قبلی به یک ورودی کمکی برای خدمات و تحویل تبدیل می شود و تمرکز را به فضای تازه ایجاد شده در فضای باز تغییر می دهد. کاشت کارها/سایبان ها/قفسه های متحرک/مناطق جدید را مشخص می کنند در حالی که اجزای روشنایی استراتژیک و عملیات سطح زمین الگوهای حرکتی جدید را تقویت می کنند. InFront of House مداخلاتی را معرفی می‌کند که به نظر می‌رسند و احساس می‌کنند «طبیعی» به نظر می‌رسند و تحولی را در فضای عمومی ارائه می‌دهند که توسط همه‌گیری نشان داده نمی‌شود، بلکه با تجلیل از سبک زندگی اجتماعی شهری.
هنگام طراحی این فضاها، ما باید برخی از توصیه های اساسی بهداشت عمومی را در نظر داشته باشیم: ایجاد فضاهای عمومی ایمن، در دسترس، و عادلانه
ملاحظات اولیه، که دستورالعمل های اجباری است که باید در نظر داشت عبارتند از:
- همه تلاش ها باید از دستورالعمل CDC برای بازگشایی پیروی کنند.
- تلاش برای شکل دادن به فضاهای عمومی باید اصول راهنمای مکان‌های سالم فراگیر را در بر بگیرد. این اصول راهنما می تواند راهبردها را مشخص کند برای شکل دادن به پروژه‌های فضای عمومی که دسترسی و تعاملات اجتماعی متنوع را ترویج می‌کنند، ارزش‌های اجتماعی مشترک را منعکس می‌کنند، برابری را پیش می‌برند و برای همه خوش‌آمد می‌گویند.
راهبردهای پیشنهادی:
طرح ها ممکن است در نظر گرفته شوند یا شامل شوند
- صندلی در فضای باز که از فاصله گذاری فیزیکی پشتیبانی می کند، برای عموم قابل دسترسی است و محدود به مشتریان هیچ تجارت خاصی نیست.
- علائم مناسب برای فاصله گذاری فیزیکی که شامل اطلاعاتی در مورد نحوه جلوگیری از انتشار کووید-۱۹ است، از جمله یادآوری به مردم برای اجتناب از تنظیمات مکان های عمومی در صورت داشتن علامت. همه تابلوها باید به زبانهای مناسب جامعه میزبان در دسترس باشند.
- فضاهای شستشوی دستی بدون لمس و دستگاه پخش خودکار برای ضدعفونی کننده دست.
- تهیه ماسک برای مشتریانی که بدون آن وارد می شوند.
برنامه ریزی برای مشاغل ایمن مواد غذایی
ملاحظات اولیه
- در حالی که اهمیت حمل و نقل، تحویل و تحویل در کنار پیاده‌روی را می‌پذیرند، طراحی‌ها باید بر نیازهای عابر پیاده، دوچرخه‌سوار، اسکوتر سوار، کاربر حمل‌ونقل عمومی که به کسب‌وکارها دسترسی دارند تمرکز کنند.
- در صورت امکان، مشاغل مواد غذایی باید استفاده از فضای باز مجاور را برای صرف غذا (مانند جاده های بسته، پارکینگ ها) در نظر بگیرند.
- همه طرح ها باید از حفظ فاصله فیزیکی ایمن بین کارگران، مراجعان و عابران پیاده پشتیبانی کند.
راهبردهای پیشنهادی
طرح ها ممکن است در نظر گرفته شوند یا شامل شوند
- تشویق اقدامات بهداشتی سالم و فاصله گذاری فیزیکی در بین کارگران و مراجعین با ایجاد مناطق تعیین شده برای ورود یا انتظار، جمع آوری غذا، غذاخوری، دریافت (برای تحویل کالا) و مدیریت زباله.
- به طور واضح به کارگران و مشتریان با علائم، نوار، گچ یا سایر موانع فیزیکی، نحوه حفظ فاصله فیزیکی حداقل شش فوتی را نشان می دهد.
- ایستگاه‌های قابل حمل دست‌شویی با عملکرد پدال پا، دستگاه‌های ضدعفونی‌کننده دست، و علامت‌هایی برای شستشوی صحیح دست. سطل زباله بدون لمس؛ و پوشش صورت برای کسانی که به آنها نیاز دارند.
- جدول اعلام حضور در هنگام ورود یا منطقه انتظار، با مانع فیزیکی یا پارتیشن، برای غربالگری علائم بیماری یا قرار گرفتن در معرض احتمالی با COVID-19.
- مناطق جمع آوری مواد غذایی با سطوح برجسته (مانند میز، چرخ دستی، قفسه بندی) برای جعبه یا کیسه. باید فضای کافی در پشت سکوی مرتفع برای کارگران وجود داشته باشد تا انتقال “بدون تماس” در هنگام تحویل گرفتن تسهیل شود.
- موانع، حداقل ۳ فوت ارتفاع برای دوام آسان، در اطراف مناطق غذاخوری در فضای باز قرار داده شده است تا از تردد بیش از حد پا جلوگیری شود.
- سطل زباله بدون لمس و درب بسته، همراه با علائم راهنمایی برای دفع PPE.
- بدون ایستگاه های خود سرویس (به عنوان مثال، برای نوشیدنی، چاشنی، بوفه، و غیره). یا اقلام سفره مشترک (به عنوان مثال، بطری های چاشنی، نمک و فلفل، جا دستمال، و غیره).
- حمام‌هایی که در صورت امکان از فناوری بدون لمس استفاده می‌کنند، از جمله سینک‌هایی با آب جاری داغ برای شستن دست، دستگاه‌های پخش صابون،
- دستگاه پخش دستمال کاغذی و سطل زباله با درب بسته. حمام ها نیز باید مرتباً به دقت تمیز و ضدعفونی شوند. درها (مثلاً منتهی به رستوران) که اغلب استفاده می‌شوند باید بدون لمس باشند یا تا حد امکان باز باشند تا لمس دستگیره‌های درب محدود شود، و باید مسیر مشخصی وجود داشته باشد که فاصله فیزیکی از ورودی تا امکانات حمام را افزایش دهد.
- حرکت ایمن تردد عابر پیاده (یعنی عبور ایمن عابر پیاده از یک منطقه نشستن در فضای باز، یا منطقه صف، ضروری است). برای این منظور باید استفاده از پارکینگ مجاور در نظر گرفته شود که پیاده روهای موجود بیش از حد باریک هستند.
- منوهای یکبار مصرف، منوهای تخته سیاه/نشانه یا منوهای الکترونیکی که در دستگاه‌های الکترونیکی شخصی قابل مشاهده هستند.
کتابشناسی – فهرست کتب
- https://designbuild.nridigital.com/design_build_review_jun20/social-distancing-architecture-projects
- https://www.archdaily.com/938599/the-gastro-safe-zone-a-public-space-proposal-respecting-social-distancing-measures
- https://www.gensler.com/blog/redesigning-mixed-use-environments-for-a-post-pandemic-world
- https://static1.squarespace.com/static/5ec2e7939ccfe46b4d0946b4/t/5efe3629cbffa3052c3193b8/1593718320561/Ideas_Guidebook_Final.pdf
درباره نویسندگان
درباره نویسنده
سلام، اسم من باویشان گیل است. من دانشجوی معماری در دانشکده هنر و معماری سوشانت هستم. من یک خواننده مشتاق هستم و عاشق سفر، موسیقی و شیرینی پزی هستم. من آرزو دارم در جهت ایجاد معماری فراگیرتر برای همه کار کنم.