بریتانیا اغلب به عنوان مکانی در نظر گرفته می شود که با تشریفات اداری خفه شده است و به عنوان فردی ریسک گریز شناخته می شود.

در مقابل، سفر لیام راس و تولووپه اونابولو، غرفه‌داران ونیز Takeaway به لاگوس، مکانی را نشان داد که در آن افراد به جای اینکه طبق مقررات عمل کنند، آزادانه مسئولیت را می‌پذیرند.

آیا اکنون جو مقررات در بریتانیا آنقدر مداخله گر است که به جای ایجاد بهبود، آزادی ها را محدود کرده و از مسئولیت فردی دلسرد می کند؟ آیا پیشنهادهای فعلی دولت برای پاره کردن مقررات ساختمانی کیفیت طراحی را تهدید می کند یا معماران و طراحان را آزاد می کند؟

بحث به ریاست آلستر دونالد – شورای بریتانیا با:

• لیام راس – گروه معماری، دانشگاه ادینبورگ
• تام مولارکی – رئیس اجرائیه انجمن سلطنتی پیشگیری از حوادث و
• پیرز گوف – CZWG
• الکس الی – معماران من
• تیم گیل – نویسنده بدون ترس. محقق ریسک و دوران کودکی
• فین ویلیامز – دفتر مشترک / معاون رهبر تیم مکان سازی، LB Croydon

بخشی از پروژه غذای آماده ونیز