معرفی
یک مطالعه اخیراً منتشر شده هشدار داده است که پدیده تغییرات آب و هوایی که به سرعت در حال افزایش است، چالشی عظیم و دلهره آور برای مراکز شهری در سراسر جهان است. پیامدهای گسترده این بحران زیست‌محیطی در دهه‌های آینده به‌طور قابل‌توجهی تشدید می‌شود و وضعیت مخاطره‌آمیز مناطق شهری پرجمعیت را تشدید می‌کند.
در حالی که تلاش‌های هماهنگ و مشترک در مقیاس جهانی ممکن است به طور بالقوه از شدت این تأثیرات بکاهد، شواهد علمی قاطع به واقعیتی اجتناب‌ناپذیر اشاره می‌کند: تظاهرات خاصی مانند الگوهای بارش شدید، موج‌های طوفانی با بزرگی بی‌سابقه، و اثر جزیره گرمایی شهری. در حال حاضر آشکار می شوند و بدون توجه به تلاش های کاهش دهنده مداوم، بدون وقفه ادامه خواهند داشت.
به طور قابل توجهی، برنامه ریزی شهری به عنوان یک عامل محوری در توسعه و اجرای پاسخ های تطبیقی متناسب با چالش های منحصر به فرد محیط های کلان شهرها ظاهر شده است. ماهیت جهانی برنامه ریزی شهری، همراه با ابزارهای متنوع آن، از جمله تدوین طرح جامع، ابتکارات مشارکت ذینفعان، پروتکل های مدیریت توسعه، و اجرای استانداردهای طراحی، آن را به عنوان یک نیروی قوی در تقویت تاب آوری شهری قرار می دهد.
از آنجایی که شهرها خود را برای چالش‌های عمیق ناشی از بحران آب و هوا آماده می‌کنند، نقش ضروری برنامه‌ریزی شهری در ایجاد و عملیاتی کردن استراتژی‌های انطباقی، احساس تازه‌ای از فوریت و اهمیت پیدا کرده است.
چشم انداز در حال تحول برنامه ریزی شهری
قلمرو برنامه ریزی شهری برای کاهش و سازگاری با تغییرات آب و هوا در حال دگردیسی عمیق است و چالش ها و فرصت های چند جانبه ای را که در تعقیب آینده شهری پایدار به وجود می آیند روشن می کند. این گذار دگرگون‌کننده نیازمند یک رویکرد یکپارچه و چند بعدی است که به طور هماهنگ استراتژی‌های کاهش، اقدامات تطبیقی و چشم‌اندازی جامع برای توسعه شهری را ترکیب می‌کند.
از آنجایی که شبح تغییرات آب و هوایی گسترده می شود، یک سوال ضروری مطرح می شود: چگونه رشته‌های برنامه‌ریزی شهری و منطقه‌ای می‌توانند جوامع را برای آماده‌سازی و سازگاری بهتر با تأثیرات پیش‌بینی‌شده این تحول زیست‌محیطی توانمند کنند؟ این تحقیق اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا شهرها و شهرک‌ها در سراسر جهان با نیاز مبرم به تقویت انعطاف‌پذیری خود در برابر پیامدهای قریب الوقوع تغییر آب و هوا دست و پنجه نرم می‌کنند.
در این چشم‌انداز در حال تحول، برنامه‌ریزان شهری خود را در پیشاهنگ تلاش‌های هماهنگ برای تجهیز شهرداری‌ها به ابزارها و استراتژی‌های لازم برای هدایت شبکه پیچیده چالش‌های ناشی از تغییرات آب و هوایی می‌بینند. نقش آنها فراتر از برنامه ریزی زیرساخت صرف است، که شامل درک جامعی از تعامل پیچیده بین محیط ساخته شده، اکوسیستم های طبیعی و بافت اجتماعی-اقتصادی جوامع است.
ماهیت چند رشته‌ای برنامه‌ریزی شهری، آن را به عنوان یک محور حیاتی در این تلاش قرار می‌دهد و امکان ادغام یکپارچه اقدامات کاهش با هدف مهار انتشار گازهای گلخانه‌ای، استراتژی‌های انطباقی برای تقویت انعطاف‌پذیری در برابر پدیده‌های ناشی از آب و هوا، و یک چشم‌انداز جامع را که توسعه پایدار شهری را در اولویت قرار می‌دهد، می‌سازد. . این رویکرد هم افزایی پتانسیل را دارد که تغییرات دگرگون کننده را تسریع کند و ایجاد محیط های شهری را تقویت کند که نه تنها انعطاف پذیر، بلکه پر جنب و جوش، عادلانه و آگاه به محیط زیست هستند.
در حالی که جهان با راهپیمایی اجتناب ناپذیر تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می کند، چشم انداز در حال تحول برنامه ریزی شهری به عنوان چراغ امید ظاهر می شود و مسیرهایی را به سوی آینده ای روشن می کند که در آن شهرها و شهرک ها در برابر هوس های تغییر اقلیم مستحکم می شوند و در عین حال به خوبی پرورش می دهند. بودن و سعادت ساکنان آنها.
نقش برنامه ریزی شهری و منطقه ای
برنامه ریزی شهری و منطقه ای به عنوان یک ابزار قوی و ضروری برای پیمایش زمین پیچیده چالش های کاربری زمین، هم در افق های دور و هم در افق های دور ظاهر می شود. دوگانگی منحصر به فرد آن، که ابعاد مکانی و زمانی را در بر می گیرد، آن را به یک دارایی ارزشمند برای برنامه ریزی دقیق پروژه های زیربنایی در مقیاس بزرگ و مدیریت عاقلانه مسیرهای رشد شهری تبدیل می کند. به طور قابل‌توجهی، مشارکت جامعه به عنوان سنگ بنای برنامه‌ریزی مؤثر، پرورش روحیه هم‌طراحی و ایجاد مشارکت‌های حیاتی است که برای دستیابی به راه‌حل‌های پایدار ضروری هستند.
پیامدهای برنامه ریزی برای تغییر اقلیم
تدوین استراتژی‌های برنامه‌ریزی شهری با هدف مبارزه با تهدید وجودی تغییرات آب و هوا نیازمند یک رویکرد دو جانبه است که به طور یکپارچه هر دو اقدامات کاهش و سازگاری را ادغام می‌کند. با این حال، برای به ثمر نشستن این تلاش ها، باید در چارچوب های فراگیر که از مرزهای جغرافیایی فراتر می روند، مانند اهداف توسعه پایدار بلندپروازانه سازمان ملل متحد و سیاست های شهری قوی ملی، تثبیت شوند. این چارچوب‌های جامع تضمین می‌کند که طرح‌های اقدام اقلیمی در هر لایه حکومتی نفوذ می‌کند و بخش‌های بی‌شماری را در بر می‌گیرد و پاسخی هماهنگ و جامع را تقویت می‌کند.
پرداختن به اسکان مجدد ناشی از اقلیم
در میان انبوهی از موانع هولناک ناشی از راهپیمایی بی امان تغییرات آب و هوایی، یکی از پیچیده ترین و چند وجهی ترین معضلات در نیاز اجتناب ناپذیر به اسکان مجدد کل جوامعی است که به دلیل افزایش خطرات ناشی از اقلیم آسیب پذیر شده اند. رویدادهای شدید با وسعت بی‌سابقه، از سیل‌های فاجعه‌بار گرفته تا آتش‌سوزی‌های شدید جنگلی و افزایش غیرقابل انکار سطح آب دریاها، به سرعت مناطقی را که زمانی قابل سکونت بودند برای سکونت انسان نامناسب می‌سازد و یک رویکرد پیشگیرانه و استراتژیک برای اسکان مجدد جمعیت‌های آواره را ضروری می‌کند.
این اقدام دشوار مستلزم تلاقی آینده‌نگری، انعطاف‌پذیری و سرمایه‌گذاری اساسی در منابع است، زیرا جوامع با پیامدهای عمیق ریشه‌کن شدن از سرزمین‌های اجدادی خود و کار دلهره‌آور ایجاد سکونتگاه‌های جدید دست و پنجه نرم می‌کنند.
مطالعه موردی: انعطاف پذیری آب و هوا در آمستردام
کشور کوچک هلند که بین بلژیک و آلمان در اروپای غربی قرار دارد، دائماً توسط دریای شمال مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. با قرار گرفتن یک سوم از زمین های آن زیر سطح دریا، این کشور با تهدیدات قابل توجهی از افزایش سطح آب دریاها ناشی از تغییرات آب و هوایی مواجه است. با وجود این چالش ها، هلند تلاش می کند تا جاه طلبانه در ایجاد انعطاف پذیری و سازگاری با آب و هوا جلوتر باشد. استراتژی ملی سازگاری با آب و هوا (NAS) که در سال ۲۰۱۶ راه اندازی شد، ابتکارات متعدد سازگاری با آب و هوا را در سراسر کشور رهبری می کند. این استراتژی تهدید آب و هوا را به فرصت هایی برای آینده ای پایدار و افزایش انعطاف پذیری آب و هوا تبدیل می کند. آمستردام، پایتخت، دومین شهر در فهرست شهرهای در معرض خطر سیل تا سال ۲۰۵۰ است و پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که بیش از ۷۰۰۰۰۰ نفر (۹۷ درصد از جمعیت شهر) تا پایان قرن می‌توانند آواره شوند. برای مبارزه با این موضوع، هلند سیستم‌های کارآمد پیشگیری و کنترل سیل را در کنار استراتژی‌های کاهش نوآورانه اجرا می‌کند که به طور قابل توجهی انعطاف‌پذیری آب و هوایی خود را افزایش می‌دهد. برنامه مشهور دلتا، که در پاسخ به طوفان ویرانگر ۱۹۵۳ آغاز شد، برای تمرکز بر سازگاری با آب و هوا، شامل مدیریت تامین آب شیرین، کاهش سیل و برنامه‌ریزی فضایی انعطاف‌پذیر تکامل یافته است. این تلاش‌ها آمستردام را به مدلی تبدیل می‌کند که چگونه یک کشور می‌تواند چالش‌های اقلیمی را به آینده شهری تاب‌آور تبدیل کند.
مطالعه موردی: پارک دم ماهی، نانچانگ، چین
در نانچانگ چین، Turenscape یک واحه شهری متحول کننده به نام پارک دم ماهی در دشت سیلابی رودخانه یانگ تسه ایجاد کرده است. این پروژه نوآورانه که برای کاهش اثرات تغییرات آب و هوایی طراحی شده است، مفهوم شهر اسفنجی را با مدیریت آب طوفان، ایجاد زیستگاه حیات وحش و ارائه فضاهای تفریحی مثال می‌زند. Turenscape با الهام از تکنیک های کشاورزی باستانی، یک چشم انداز تخریب شده ۱۲۶ هکتاری را به جنگلی شناور با جزایر ساخته شده از مواد بازیافتی تبدیل کرد. دریاچه مرکزی پارک می تواند نوسانات سطح آب قابل توجهی را در خود جای دهد که برای مدیریت سیل بسیار مهم است. پوشش گیاهی سازگار با سیل، از جمله گونه های درختی و گیاهان تالاب، انعطاف پذیری در برابر سیلاب های موسمی را تضمین می کند. این پارک همچنین دارای شبکه ای از پیاده روها و مناطق تفریحی است که زندگی شهری را با طبیعت ادغام می کند و سابقه ای برای توسعه پایدار شهری در مناطق با آب و هوای متغیر ایجاد می کند.
مطالعه موردی: شهر شناور مالدیو، مالدیو
از پناهندگان آب و هوا گرفته تا مبتکران آب و هوا – این دیدگاه داچ داکلندز و معماران Waterstudio برای مردم مالدیو است. شهر شناور مالدیو، اولین شهر جزیره ای شناور جهان، با هدف اسکان حدود ۲۰۰۰۰ نفر در یک محیط شهری پایدار و انعطاف پذیر است. این شهر که برای مقابله با افزایش سطح دریاها که مجمع الجزایر را تهدید می کند، طراحی شده است، دارای ساختمان های کم ارتفاع رنگارنگ، سازه های شناور سازگار با محیط زیست، و طرحی الهام گرفته از مرجان های مغزی است. این شهر که در نزدیکی ماله در یک تالاب ۲۰۰ هکتاری قرار دارد، طبیعت را با زندگی شهری ادغام می کند و از شبکه های برق هوشمند و صخره های مرجانی مصنوعی برای افزایش تنوع زیستی دریایی استفاده می کند. این پروژه نوآورانه با طرح‌هایی برای خانه‌ها، ساختمان‌های عمومی و فضاهای تجاری می‌خواهد مردم مالدیو را از قربانیان تغییرات آب و هوایی به پیشگامان سازگاری با آب و هوا تبدیل کند.
عناصر کلیدی برنامه ریزی شهری برای تغییر اقلیم
از آنجایی که شبح تغییرات آب و هوایی گسترده است، ضرورت مراکز شهری برای تقویت سیستم دفاعی خود در برابر تأثیرات متنوع آن اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. برنامه‌ریزی شهری مؤثر به‌عنوان یک سنگر قدرتمند در برابر این چالش بزرگ ظاهر می‌شود و چندین عنصر حیاتی را در تلاشی هماهنگ برای حفاظت از رفاه محیط‌های شهری و ساکنان آنها مهار می‌کند.
۱٫ سرمایه گذاری در برنامه ریزی استراتژیک رو به جلو: یک رویکرد پیشگیرانه
در پیشتاز این تلاش، نیاز مبرم به سرمایه گذاری در ابتکارات برنامه ریزی استراتژیک آینده نگر نهفته است. این اقدام پیشگیرانه نه تنها اجرای استراتژی های کاهش را ممکن می سازد، بلکه راه را برای اقدامات سازگاری جامع هموار می کند. توسعه زیرساخت‌های محتاطانه و پروتکل‌های مدیریت رشد عاقلانه، زیربنای این چشم‌انداز بلندمدت را تشکیل می‌دهند و تضمین می‌کنند که مراکز شهری برای مقاومت در برابر هوس‌های یک چشم‌انداز آب و هوایی به سرعت در حال تحول، مجهز هستند.
۲٫ تعبیه کنش اقلیمی در فرآیندهای برنامه ریزی: یک رویکرد یکپارچه
با درک پیوند ناگسستنی بین توسعه شهری و تغییرات آب و هوایی، ضروری است که ملاحظات آب و هوایی به عنوان یک جزء جدایی ناپذیر از تمام تصمیمات کاربری و توسعه زمین در نظر گرفته شود. این رویکرد کل نگر تضمین می کند که هر جنبه ای از برنامه ریزی شهری، از مقررات منطقه بندی گرفته تا پروژه های زیرساختی، به دقت از طریق دریچه انعطاف پذیری آب و هوا مورد بررسی قرار می گیرد و یک همزیستی هماهنگ بین زیستگاه های انسانی و محیط طبیعی را تقویت می کند.
۳٫ شیوه های مشارکتی و طراحی مشترک: مهار خرد جمعی
ملیله پیچیده اکوسیستم های شهری نیازمند یک رویکرد مشارکتی و فراگیر است، با برنامه ریزان شهری که به طور فعال جوامع مختلف را درگیر می کنند و از تخصص بین رشته ای استفاده می کنند. از طریق شیوه‌های مشترک و روش‌های طراحی مشترک، خرد جمعی ذینفعان مهار می‌شود و در نتیجه محیط‌های شهری تاب‌آوری ایجاد می‌شود که پایداری، سازگاری و رفاه همه ساکنان را در اولویت قرار می‌دهد.
۴٫ ارزیابی و نظارت مستمر: اطمینان از تعهد پایدار
برای اطمینان از اینکه وعده‌های برنامه‌ریزی شهری مقاوم در برابر آب و هوا در طول زمان مورد حمایت قرار می‌گیرد و حفظ می‌شود، یک چارچوب قوی برای ارزیابی و نظارت مستمر ضروری است. این رویکرد دقیق نه تنها اثربخشی استراتژی‌های اجرا شده را تأیید می‌کند، بلکه اصلاحات و اصلاحات دوره را در صورت لزوم تسهیل می‌کند و تضمین می‌کند که نتایج وعده داده شده، مانند تحقق پیشرفت‌های کربن خنثی، به طور مداوم به دست می‌آیند و ادامه می‌یابند.
از آنجایی که مراکز شهری با تهدید وجودی ناشی از تغییرات آب و هوایی دست و پنجه نرم می کنند، نقش محوری برنامه ریزی شهری در ایجاد راه حل های سازگار و تاب آور اهمیت بی سابقه ای پیدا کرده است، که بر نیاز فوری به یک رویکرد هماهنگ و چند وجهی برای حفاظت از آینده محیط های شهری ما تاکید می کند.
چالش ها و فرصت های آینده
در حالی که جهان با تشدید بحران آب و هوایی دست و پنجه نرم می کند، قلمرو برنامه ریزی شهری خود را در خط مقدم یک چالش بزرگ می بیند – چالشی که نیازمند راه حل های نوآورانه و تعهدی تزلزل ناپذیر برای حفاظت از آینده شهرهای ما است. با نگاهی به افق، بسیاری از الزامات حیاتی باید مورد توجه قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که برنامه ریزی شهری به عنوان یک نیروی قدرتمند در مبارزه با تغییرات آب و هوایی ظاهر می شود.
ملیله فرهنگی و اجتماعی: تطبیق رویکردها برای بافت های پیچیده بافت های محلی، به ویژه در کشورهای در حال توسعه که منابع ممکن است کمیاب باشند، به عنوان اولویت اصلی ظاهر می شود. تنها با پذیرفتن تفاوت های ظریف جوامع مختلف می توان استراتژی های واقعاً مؤثر و فراگیر ایجاد کرد.
رهبری تزلزل ناپذیر: تضمین رهبری قوی و مصمم در تمام سطوح حکومتی و در بین بخش‌ها برای تسریع و تداوم اقدامات اقلیمی ضروری است. یک جبهه متحد که توسط سرپرستی رویایی هدایت می شود، ندای روشن زمانه ماست.
تقویت نوآوری: تشویق و پرورش نوآوری های محلی، در حالی که به طور یکپارچه از فناوری های پیشرفته استفاده می کند، کلید افزایش تاب آوری شهری را دارد. پذیرفتن روح نبوغ و سازگاری برای عبور از آبهای ناشناخته تغییرات آب و هوایی ضروری است.
مصوبه نظارتی: اجرای چارچوب های نظارتی قوی که خواستار انطباق و تضمین پایداری بلندمدت است، یک ضرورت غیرقابل مذاکره است. اجرا و پاسخگویی باید سنگ بنای آینده ای مقاوم در برابر آب و هوا باشد.
برنامه ریزی دوراندیش: توسعه طرح‌های جامعی که نگاه آنها را بسیار فراتر از افق فوری گسترش می‌دهد و تأثیرات عمیق و گسترده تغییرات اقلیمی را در نظر می‌گیرد، از اهمیت بالایی برخوردار است – به‌ویژه وقتی صحبت از پروژه‌های زیربنایی بزرگی می‌شود که مناظر شهری فردا را شکل می‌دهند.
از آنجایی که شهرهای سراسر جهان خود را برای چالش‌های بزرگ ناشی از بحران آب و هوا آماده می‌کنند، نقش محوری برنامه‌ریزی شهری در ترسیم مسیری به سوی آینده‌ای پایدار و تاب‌آور هرگز مهم‌تر از این نبوده است. این یک فراخوان شفاف است که نیازمند فداکاری تزلزل ناپذیر، تفکر نوآورانه، و تعهدی استوار برای حفظ ماهیت واحه های شهری ما برای نسل های آینده است.
مستر کلاس فتوشاپ UDL
رمزگشایی از اسرار نقشه برداری و تجسم سه بعدی
آزمایشگاه طراحی شهری
درباره نویسنده
این اکانت مدیریت آزمایشگاه طراحی شهری است. این حساب مقالات نوشته شده توسط اعضای تیم، مشارکت های نویسندگان مهمان و سایر موارد ارسالی گاه به گاه را منتشر می کند. لطفا در صورت داشتن هرگونه سوال یا نظر با ما تماس بگیرید.