اردوگاه پناهندگان الزعتری

الزعتری یکی از بزرگترین کمپ های پناهندگان جهان است که به نوعی خانه ای برای ۱۰۰۰۰۰ نفری که از جنگ داخلی در سوریه گریخته اند فراهم می کند. این شهرک که توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل ایجاد شد، در بیابان بر روی یک شبکه منظم با اسکان در ردیف های دسته بندی شده از کاروان ها به مساحت ۱۰ متر مربع ساخته شد.

با این حال مردم توانستند کاروان‌ها را مرتب کنند و ماهیت خیابان‌ها را تغییر دهند. خیابان‌های خرید پدید آمدند و مردم توانستند کاروان‌ها را دسته‌بندی کنند تا واحدهای بزرگ‌تری را با فضاهای خصوصی، حیاط‌ها و باغ‌ها تشکیل دهند.

مدل استاندارد تحویل شهری در سراسر جهان افراد را از تصمیم گیری در مورد نحوه پیکربندی محله ها، خیابان ها و خانه های خود محروم می کند. در الزعتری مردم توانسته اند تغییراتی ایجاد کنند. به این ترتیب، الزعتری یک آزمایش بزرگ در مورد چگونگی تلاش مردم برای بهینه سازی محیط، حتی در شرایط ناامیدکننده یک اردوگاه پناهندگان است. درس های مهمی وجود دارد که باید با ارتباط جهانی آموخته شود.

اگر مردم رها شوند تا محیط خود را با همدیگر خلق کنند، یک شهر چگونه به نظر می رسد؟ ما درس های اردوگاه پناهندگان الزعتری در اردن را بررسی می کنیم.

ارائه دهنده: پروفسور حسام الوائر دانشگاه داندی

گروه طراحی شهری با همکاری انجمن سوری-بریتانیایی محیط ساخته شده