راهروها و حیاط. برخورد با سایت بسیار مهم است. به طور کلی، apm به عنوان یک کاخ هنر کلاسیک تعریف نمی شود زیرا در یک بلوک تجاری قرار دارد. بنابراین، با احاطه کردن ساختمان اصلی، حلقه‌ای از راهروهایی با مقیاس متوسط ​​را معرفی کردیم که ترافیک پیاده را هدایت می‌کرد و مردم را به نزدیک شدن دعوت می‌کرد. منافذی که دیوارهای نمایشگاهی در سطح زمین را برجسته می‌کنند، به گسترش گفت‌وگو در فضای باز کمک می‌کنند، جایی که رهگذران می‌توانند اجمالی از آثار هنری داخلی را ببینند. سپس سفر هنری از کنجکاوی آغاز می شود. راهروهای دایره‌ای شکل به سمت جلو امتداد می‌یابند و حیاطی را در فضای باز اصلی محصور می‌کنند، که اگرچه بزرگ نیست، اما می‌تواند در آینده به یک فضای نمایشگاهی و رویدادی در فضای باز تبدیل شود.

چیدمان و آرایه. از راهروها بالا می‌رویم، سه جلد به‌خوبی روی هم قرار می‌گیرند، که هر یک برآمدگی دارند تا به نمای جدید اجازه می‌دهد از لبه‌های ساختمان اصلی عبور کند. حجم‌های بزرگ، تقسیم‌بندی‌های کف را محو می‌کند، و به گالری ریزه‌اندازه ظاهری مجسمه‌ای، بزرگ و در عین حال متواضع می‌بخشد. سیستم ساختاری جدید با ساختمان اصلی ادغام می شود و ماژول ها را مجددا سازماندهی می کند تا یک تقسیم عمودی منظم در نما ایجاد کند. در نظر دارد صفحات فولادی هوازده ساختمان‌های آجر قرمز را بازتاب دهد و با گذشت زمان جذاب‌تر شود.

گالری سیاه و گالری سفید. دو گالری مجزا برای نمایشگاه های هنری وجود دارد. گالری سیاه در طبقه همکف با ویژگی های فضایی منحصر به فرد به طور یکپارچه تجربه های داخلی و خارجی را با هم ترکیب می کند. صفحات فولادی تیره آن نور و سایه آرامی را بر فضای داخلی می افکند. گالری سفید در طبقه بالا ممکن است توسط متصدیان ترجیح داده شود. با نور و فضای قابل کنترل، زیر یک سقف باز قرار می گیرد و نور روز را برای روشن کردن فضای نمایشگاه دعوت می کند. آنها با هم، پیشنهادات apm را غنی می کنند و پتانسیل گالری هنری را گسترش می دهند.

نور فراوان خورشید و هوای مرطوب هایکو شخصیت apm را شکل می دهد. در روزهای آفتابی، نور بر روی نمای صفحه فولادی زنگ زده اش می رقصد و سایه های فراوانی ایجاد می کند. با این حال، این روزهای بارانی هستند که واقعاً مجذوب کننده هستند، زیرا apm شبیه یک لویاتان ساکت است که در انتهای بلوک خمیده، عمیق و آرام نفس می کشد.