کار معماری هانس و واسیلی لوکهارت (۱۸۹۰-۱۹۵۴/۱۸۸۹-۱۹۷۲) هنوز به اندازه کافی قدردانی نشده است. آنها به‌عنوان اعضای ابتکار زنجیره شیشه‌ای و گروه حلقه، به‌ویژه از طریق کار خود با آلفونس انکر، توسعه معماری مدرنیستی در دهه ۱۹۲۰ را شکل دادند، همانطور که طراحی برنده‌شان برای چیدمان میدان الکساندر برلین نشان می‌دهد. در حالی که کارهای اولیه آنها در اکسپرسیونیسم اتوپیایی لنگر انداخته بود، نگرش عینی تری بعداً بر اساس کاربرد ساختارهای معماری جدید پدیدار شد.

این کتاب تمام ۴۰ ساختمان محقق شده هانس و واسیلی لوکهارت را مستند می کند. دو مقاله به پروژه های ساخته نشده و اتوپیایی می پردازد. عکس های تازه گرفته شده و پلان های تازه کشیده شده توسط کارستن کرون تکمیل کننده تصاویر تاریخی هستند.

• مستندات جامع کار هانس و واسیلی لوکهارت.
• با حدود ۸۰ عکس جدید و ۸۰ طرح جدید توسط کارستن کرون

کارستن کرون در هامبورگ متولد شد و در رشته معماری، شهرسازی و تاریخ هنر در دانشگاه هنرهای زیبا هامبورگ، دانشگاه هامبورگ و دانشگاه کلمبیا در نیویورک تحصیل کرد. او دکترای تاریخ هنر را با مطالعه در مورد استقبال باکمینستر فولر در معماری دریافت کرد. کارستن کرون در دفاتر دانیل لیبسکیند و نورمن فاستر برلین کار می کرد و در مؤسسه فناوری کارلسروهه، دانشگاه فنی برلین، دانشگاه هومبولت برلین و به عنوان استاد در دانشگاه آناهواک و در تکنولوژیکو د مونتری در مکزیک تدریس کرده است. او نویسنده کتاب هایی درباره آثار پیتر بهرنز، میس ون در روهه، هانس شارون و اریش مندلسون است که سرپرستی نمایشگاه را بر عهده داشت. برلین ساخته نشده و با Knut Klaßen در پروژه های ویدئویی کار کرد. عکس های او در نمایشگاه های مختلف به نمایش درآمده است.

میشل استاوانیا معماری و تاریخ معماری را در دانشگاه IUAV در ونیز خواند و دکترای خود را در تاریخ معماری و طراحی شهری در سال ۲۰۰۵ با پایان نامه ای در مورد کتاب های عکس اریش مندلسون در زمینه کارهای معماری او به پایان رساند. او تئوری و تاریخ طراحی صنعتی را در Università degli Studi di Trieste (ایتالیا) تدریس کرده است و به طور منظم در دانشگاه های مختلف اروپایی و در سمپوزیوم های اروپا، اسرائیل و ایالات متحده سخنرانی می کند. او یکی از نویسندگان (با کارستن کرون) است اریش مندلسون – ساختمان ها و پروژه ها (بازل: Birkhäuser 2021)، مقالات متعددی درباره اریش مندلسون، آلدو روسی و بالداسار لونگنا نوشته است و ویراستار و مترجم نسخه ایتالیایی جدیدترین معماری اثر گوستاو آدولف پلاتز از سال ۲۰۰۵، Michele Stavagna در برلین زندگی و کار می کند و خبرنگار مجله انجمن معماران آلمانی (BDA) است. معمار.